Η εξάρθρωση είναι η μετατόπιση των οστών μιας άρθρωσης έξω από τα όρια της και συνοδεύεται από κάκωση των μαλακών μορίων που την περιβάλλουν. Ο εξαρθρωμένος ώμος είναι ένας τραυματισμός κατά τον οποίο η κεφαλή του βραχιονίου οστού ‘πετάγεται έξω’ από την υπόκοιλη αρθρική επιφάνεια του οστού της ωμοπλάτης, που λέγεται ωμογλήνη. Ο εξαρθρωμένος ώμος είναι μια εκτεταμένη ζημιά η οποία συνεπάγεται βλάβη στους συνδέσμους, στους μύες και τον θύλακα της άρθρωσης.

Η ορολογία "σύνδρομο πρόσκρουσης" χρησιμοποιείται συχνά για να δικαιολογήσει πόνο στη περιοχή του ώμου. Ένας όρος μάλλον αόριστος. Αξία έχει να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον μηχανισμό που προκαλεί τον πόνο του ασθενή.

Οι selfies φωτογραφίες έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Αν λοιπόν ανήκετε σε εκείνους που αρέσκονται να βγάζουν selfie φωτογραφίες και νοιώθετε βάρος, μούδιασμα και πόνο από τον αγκώνα και κάτω, τότε μπορεί να υποφέρεται από ένα καινούργιο σύνδρομο, το "selfie elbow ή το σύνδρομο του αγκώνα της ατομικής φωτογράφησης".

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος (trigger finger) ανήκει στην κατηγορία «Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα» και παρουσιάζεται σε ανθρώπους ηλικίας 40 έως 60 ετών.

Το σύνδρομο πρόσκρουσης στον ώμο ή υπακρωμιακή πρόσκρουση ή επώδυνο τόξο ή σύνδρομο του υπερακανθίου μυός ή ώμος του κολυμβητή ή ώμος του ρίπτη, είναι ένα κλινικό σύνδρομο που εμφανίζεται όταν οι τένοντες των μυών του στροφικού πετάλου (υπερακάνθιος, υπακάνθιος, υποπλάτιος και ελάσσων στρογγύλος), στη προσπάθεια ανύψωσης του άκρου πάνω από το επίπεδο του ώμου, προσκρούουν με το ακρώμιο στο πέρασμα τους μέσα από τον υπακρωμιακό χώρο, τον χώρο δηλαδή κάτω από το ακρώμιο και πάνω από τη κεφαλή του βραχιονίου οστού.

Μελέτες έδειξαν πως ένα εμπεριστατωμένο πρόγραμμα φυσικοθερπείας μπορεί να αποτρέψει το χειρουργείο στη πλήρη ρήξη του πέταλου των στροφέων στον ώμο. 

Η συντηρητική θεραπεία θα πρέπει να θεωρείται ως η βασική θεραπευτική προσέγγιση στη μη τραυματική ρήξη τού τένοντα του υπερακανθίου μυός.

Με τον όρο 'Σύνδρομο του Καρπιαίου Σωλήνα' περιγράφουμε την εμπλοκή του Μέσου νεύρου του χεριού, στην πορεία του μέσα από το καρπιαίο σωλήνα. Το σύνδρομο εμφανίζεται μόνο σε ενήλικες, ηλικίας από 30 έως 60 χρονών, η συχνότητα του στις γυναίκες είναι τρεις έως πέντε φορές περισσότερη από ότι στους άνδρες, πιθανόν λόγω πιο στενής κατασκευής του καρπιαίου συνδέσμου στις γυναίκες. Στο 50% των περιπτώσεων αφορά και τα δύο χέρια.