Skip to main content

TRIGGER FINGER - ΕΚΤΙΑΣΣΟΜΕΝΟΣ ΔΑΚΤΥΛΟΣ Ή ΔΑΚΤΥΛΟ ΔΙΚΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ

 

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος (trigger finger) ανήκει στην κατηγορία «Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα» και παρουσιάζεται σε ανθρώπους ηλικίας 40 έως 60 ετών.

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος (trigger finger), δηλαδή η εμφάνιση του φαινομένου της "αναπήδησης" ή χαρακτηριστικός "εκτιναγμός" ενός δάκτυλου που βρίσκεται σε κάμψη κατά την προσπάθεια έκτασης του, είναι το αποτέλεσμα περιορισμού της ολίσθησης του τένοντα μέσα στο έλυτρο που το περιβάλλει. Αφορά κυρίως τις ηλικίες από 40 έως 60 ετών. Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Περιγράφηκε το 1850 από τους Nelaton και Notta. Ανήκει στη κατηγορία «Στενωτική Τενοντοελυτρίτιδα», μπορεί να προκληθεί σε όλα τα δάκτυλά του χεριού, αν και προσβάλλει συχνότερα τον παράμεσο, τον αντίχειρα και τον μέσο δάκτυλο.

Ταξινομείται σε τρείς κατηγορίες:

  1. Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα καμπτήρων τενόντων των 4 δακτύλων ή εκτινασσόμενος δάκτυλος (Trigger Finger)
  2. Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα του Αντίχειρα ή εκτινασσόμενος αντίχειρας (Trigger Thumb)
  3. Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα εκτεινόντων του Αντίχειρα (De Quervain Disease), από τον Ελβετό χειρουργό Fritz de Quervain, ο οποίος το 1895 δημοσίευσε 5 περιστατικά

Έχει δυο μορφές:

  1. Τη διάχυτη μορφή, ο τένοντας και το έλυτρο είναι ομοιόμορφα διογκωμένα σε μήκος 2-3 εκατ.
  2. Την οζώδη μορφή, όπου λόγω τριβής ο τένοντας δημιουργεί θυσσανώδες οζίδιο

trigger-fingerΟι καμπτήρες των δακτύλων περιβάλλονται από έλυτρο και πορεύονται μέσα σε ένα αδιάκοπο τούνελ (σήραγγα), που αποτελείται από διαδοχικούς σωληνοειδείς καθεκτικούς συνδέσμους που αποκαλούνται "σωληνοειδείς τροχαλίες" (annular pulleys, A1, A2, A3, A4, A5) και εναλλασσόμενους σταυρωτούς (χιαστί) συνδέσμους που λέγονται "σταυρωτές τροχαλίες" (Cruciate pulleys, C1, C2, C3). Ο αντίχειρας έχει μόνο ένα καμπτήρα τένοντα με περίπου την ίδια ανατομική, οι εκτείνοντες τένοντες του αντίχειρα έχουν διαφορετική ανατομική και ξεχωριστά έλυτρα.

Αυτό που συμβαίνει είναι οι καμπτήρες τένοντες να παγιδεύονται στην πεπαχυσμένη ινώδη θήκη "τροχαλία Α1". Ο τένοντας στη κίνηση του τρίβεται με αποτέλεσμα ένα φαύλο κύκλο "τριβής - διόγκωσης - τριβής". Προκαλείται έτσι η δημιουργία του "οζιδίου" που σκαλώνει στην κάμψη των δακτύλων και αναπηδά ή εκτινάσσεται στην έκταση. Στη περίπτωση που διογκωθούν οι τένοντες και το έλυτρο τους, τότε διέρχονται με τριβή στον σωλήνα, προκαλείται ήχος τριβής "δίκην χιόνος", και ψηλαφάτε με τα δάκτυλά.

 Επιβαρυντικοί παράγοντες

  • Ουσιαστικά είναι ένα σύνδρομο υπέρχρησης που προκαλείται από χειρονακτικές ή άλλες εργασίες (βίδωμα, κλάδεμα, χρήση μηχανημάτων, κ.α.). Εκτός από τη συχνή καταπόνηση έχουν εντοπιστεί και άλλα αίτια της πάθησης, όπως σε βρέφη η ιδιοπαθής στένωση του ελύτρου και διάφορες ορμονικές διαταραχές στις γυναίκες.
  • Ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη, ρευματοειδή αρθρίτιδα, υποθυρεοειδισμό, γυναίκες στην εμμηνόπαυση, και οι έγκυες γυναίκες έχουν υψηλό κίνδυνο να εμφανίσουν εκτινασσόμενο δάκτυλο.
  • Μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες σε αναλογία 3:1

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι από ήπια έως πολύ σοβαρά.

  1. triggerfingerΠρωινή δυσκαμψία των δακτύλων
  2. Μια αίσθηση ξερού κρότου ή τριγμού στη κίνηση των δακτύλων
  3. Ψηλάφηση ευαίσθητου οζιδίου στη παλάμη κοντά στη βάση των δακτύλων
  4. Σκάλωμα του δακτύλου σε καμπτική θέση και εκτινασσόμενο άνοιγμα
  5. Μπλοκάρισμα του δακτύλου σε κάμψη με αδυναμία έκτασης.

Κλινικά στάδια

  • Στο πρώτο στάδιο έχουμε μια τοπική ευαισθησία στη βάση του δακτύλου και ελαφρύ πόνο στην κάμψη - έκταση
  • Στο δεύτερο στάδιο τα συμπτώματα είναι περισσότερο έντονα με εμπλοκή του δακτύλου σε θέση κάμψης που ανατάσσεται εύκολα με τη δική του δύναμη
  • Στο τρίτο στάδιο ο πόνος είναι πολύ έντονος και η εμπλοκή δεν ανατάσσεται από μόνη της αλλά με βοήθεια και το δάκτυλο εκτινάσσεται.

Κλινική αξιολόγηση

Trigger Finger illustration collagen smallΛαμβάνεται λεπτομερές ιστορικό του ασθενή, γίνεται ψηλάφηση για τον εντοπισμό του οζιδίου στη βάση του δακτύλου, ενώ γίνεται προσπάθεια πρόκλησης του φαινομένου της αναπήδησης στην προσπάθεια έκτασης του δακτύλου. Η Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα εκτεινόντων του Αντίχειρα (De Quervain Disease) δεν έχει ως κλινικό σημείο την αναπήδηση. Η διάγνωση γίνεται με τη ψηλάφηση και το τεστ Filkenstein - κάμψη του αντίχειρα στη παλάμη, καλύπτεται από τα υπόλοιπα τέσσερα δάκτυλά ενώ ακολουθεί ωλένια απόκλιση του καρπού - το τεστ είναι θετικό στη πρόκληση πόνου.
Διαγνωστικές εξετάσεις όπως η ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία συνήθως είναι άσκοπες. Αν ο ιατρός το θεωρήσει σκόπιμο μπορεί να ζητήσει εργαστηριακό έλεγχο.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

Α - Συντηρητική Θεραπεία

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:

  • myofascialreleaseΞεκούραση, ως σύνδρομο υπέρχρησης απαιτεί την αποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν την περιοχή τουλάχιστον για τρεις έως πέντε εβδομάδες.
  • Εφαρμογή πάγου κυρίως τις πρωινές ώρες. Υπάρχουν όμως και ασθενείς που ανακουφίζονται με ζεστά επιθέματα.
  • Χρήση νάρθηκα τη νύχτα διατηρώντας το δάκτυλο σε έκταση περίπου για έξη εβδομάδες.
  • Μυοπεριτονιακή απελευθέρωση, οι εξειδικευμένες τεχνικές μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην βελτίωση των συμπτωμάτων του ασθενή.
  • Ιοντοφόρεση με ύδρο-κορτιζόνη και ξυλοκαΐνη, σε μελέτες έχουν καταγραφεί θετικά αποτελέσματα από αυτόν τον συνδυασμό.
  •  Ήπιες εκτατικές διατάσεις των δακτύλων.
  • Ασκήσεις ενδυνάμωσης στο τελικό στάδιο της αποκατάστασης.
  • Μηχανοθεραπεία με χρήση Θεραπευτικού Laser, Ραδιοσυχνότητες TECAR, Κρουστικό Υπέρηχο

Β - Χειρουργική αντιμετώπιση

Χειρουργική αντιμετώπιση χρήζουν οι επίμονες και παραμελημένες περιπτώσεις, ή ενδείκνυται για περιπτώσεις που παρουσιάζουν συχνές υποτροπές τής Στενωτικής Τενοντοελυτρίτιδας. Ο θεράπων ιατρός θα επιλέξει την κατάλληλη τεχνική για τον ασθενή.

ΠΗΓΕΣ

  • Frontera WR, et al. Essentials of Physical Medicine and Rehabilitation: Musculoskeletal Disorders, Pain, and Rehabilitation. 2nd ed. Philadelphia, Pa.: Saunders Elsevier; 2008. http://www.clinicalkey.com. Accessed July 25, 2014.
  • Ferri FF. Ferri's Clinical Advisor 2015: 5 Books in 1. Philadelphia, Pa.: Mosby Elsevier; 2015. https://www.clinicalkey.com. Accessed July 25, 2014.
  • AskMayoExpert. Trigger digits (finger, thumb). Rochester, Minn.: Mayo Foundation for Medical Education and Research; 2014.
  • Anderson BC. Trigger finger (stenosing flexor tenosynovitis). http://www.uptodate.com/home. Accessed July 25, 2014.
  • Amadio PC (expert opinion). Mayo Clinic, Rochester, Minn. July 31, 2014.
  • Canale ST, et al. Campbell's Operative Orthopaedics. 12th ed. Philadelphia, Pa.: Mosby Elsevier; 2013. http://www.clinicalkey.com. Accessed July 29, 2014.
  • Sato ES, et al. Treatment of trigger finger: Randomized clinical trial comparing the methods of corticosteroid injection, percutaneous release and open surgery. Rheumatology. 2012;51:93.
  • Golden AK. Decision Support System. Mayo Clinic, Rochester, Minn. June 21, 2013.

Τελευταία άρθρα

ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Άσκηση

Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.

ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.

ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Κάτω άκρα

Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.

ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Μυοσκελετικού Συστήματος

Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Στάση σώματος / Λειτουργικότητα

Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.

ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.

ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Οστεοαρθρίτιδα

Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.