Η φυσικοθεραπεία είναι μια εξαιρετική θεραπευτική προσέγγιση για μια σειρά από παθολογίες στα νεύρα, καθόσον οι τεχνικές με ήπιους χειρισμούς (Manual Therapy), μπορούν με αποτελεσματικότητα να αντιμετωπίσουν περιπτώσεις όπως είναι η συμπίεση νεύρου, η αντιμετώπιση διαταραχών σπασμού/τάσης κ.α. Η αποτελεσματικότητα της θεραπεία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ακριβή εκτίμηση της αιτιολογίας του βασικού προβλήματος του ασθενή.

Σε διαταραχές όπως για παράδειγμα η Κήλη του Μεσοσπονδυλίου Δίσκου, το Σύνδρομο του Απιοειδή μυ, ή το σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου, ο νευρικός ιστός είναι σε ιδιαίτερο κίνδυνο για ισχαιμική βλάβη. Συμπίεση ή παγίδευση νεύρου με την ενδεχόμενη απώλεια της παροχής αίματος, οδηγεί σε χαρακτηριστικές αλλαγές στο ίδιο το νεύρο. Το χρονικό διάστημα που ένας ιστός μπορεί να επιβιώσει με στέρηση οξυγόνου ποικίλλει, αλλά τελικά όλοι οι ισχαιμικοί ιστοί νεκρώνονται.

Μια σημαντική διαγνωστική εξέταση για την μελέτη της λειτουργίας του περιφερικού νευρικού συστήματος (δηλαδή των νεύρων και των μυών του ανθρώπινου σώματος) αποτελεί ο νευροφυσιολογικός έλεγχος ο οποίος έχει επικρατήσει να είναι ευρέως γνωστός με τον όρο ηλεκτρομυογράφημα.

Ορθώς δίδεται μεγάλη έμφαση στη διατήρηση της ελαστικότητας στους μαλακούς ιστούς, όπως οι μύες, προκειμένου να διατηρηθεί η βέλτιστη λειτουργία της κινητικότητας στον οργανισμό και να μειωθεί η πιθανότητα τραυματισμού. Ωστόσο, και άλλες δομές ή συστήματα επιβάλλεται να έχουν ελαστικότητα ή ευκαμψία κατά τη διάρκεια της κίνησης. Το νευρικό σύστημα, το οποίο χαρακτηρίζεται ως το δίκτυο επικοινωνίας του σώματος, χρειάζεται επίσης την ελαστικότητα και την ευκαμψία για να λειτουργεί αποτελεσματικά.