Σε ασθενείς με πρωτοπαθή παγωμένο ώμο, συνηθισμένες επιλογές αποκατάστασης είναι η κινητοποίηση υπό αναισθησία και η αρθροσκοπική απελευθέρωση της κάψας, παρόλο που είναι δαπανηρές επεμβατικές θεραπείες και η αποτελεσματικότητά τους παραμένει αβέβαιη.

Το σύνδρομο πρόσκρουσης είναι από τις συνηθισμένες αιτίες πόνου στην περιοχή τού ώμου. 

Στόχος της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας σε τενοντοπάθεια του αγκώνα (tennis elbow), μετά από διάστημα 52 εβδομάδων, σε σύγκριση με την έγχυση κορτικοστεροειδών ή της τακτικής 'περιμένουμε και βλέπουμε'. 

Η ρήξη στο Πέταλο των Στροφέων μυών του ώμου είναι μια από τις κύριες αιτίες πόνου και αναπηρίας στο ώμο. Η ρήξη μπορεί να προκληθεί από εκφυλιστικές αλλαγές, επαναλαμβανόμενα μικρό-τραύματα, σοβαρούς τραυματισμούς καθώς και από δευτερογενή δυσλειτουργία. Ο μυς που επηρεάζεται περισσότερο είναι ο υπερακάνθιος.

Σε ασθενείς με σύνδρομο του Καρπιαίου Σωλήνα, μακροπρόθεσμα, η συντηρητική θεραπεία, που περιλαμβάνει χειρισμούς αποσυμπίεσης του μέσου νεύρου, έχει την ίδια αποτελεσματικότητα με την χειρουργική επέμβαση.

Ο πόνος στην περιοχή τού ώμου, που συνοδεύεται από περιορισμό στην κινητικότητα της άρθρωσης, αποτελεί ένα συνηθισμένο αλλά ιδιαίτερα ενοχλητικό πρόβλημα, ο οποίος χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης. 

Το μεγάλο εύρος κίνησης του ώμου τον καθιστά ευάλωτο στους τραυματισμούς.

Όταν αναφερόμαστε σε τραυματισμούς στον ώμο τις περισσότερες φορές αφορά το πέταλο των στροφέων μυών. Το πέταλο των στροφέων μυών στον ώμο, είναι μια ομάδα τεσσάρων μυών, του υπερακανθίου, του υπακανθίου, του υποπλάτιου και του ελάσσονος στρογγύλου, η σύσπαση των οποίων εκτελεί τη κίνηση της έξω στροφής και απαγωγής στον ώμο. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι έχουν κοινή τενόντια κατάφυση στο μείζον βραχιόνιο όγκωμα, του βραχιονίου οστού.

Η έσω επικονδυλίτιδα αναφέρεται σε πόνο στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα. Προκαλείται ύστερα από καταπόνηση των καμπτηρών μυών, δηλαδή των μυών που ελέγχουν την κάμψη του καρπού.