Η οσφυαλγία είναι μια συνηθισμένη αιτία παραπόνων. Κάθε χρόνο 15% έως 20% των ανθρώπων παραπονούνται για πόνο στη μέση, ενώ το 80% κάποια στιγμή της ζωής τους θα εμφανίσουν οσφυαλγία. Η απλή οσφυαλγία συχνά προκύπτει από ένα συνδυασμό μικρών προδιαθεσικών μυοπεριτονιακών παραγόντων, όπως οι σφιχτοί μύες, τα μυοπεριτονικά σημεία πυροδότησης πόνου (trigger points) και η μυϊκή αδυναμία.

Έχει παρατηρηθεί, ότι η θωρακικό- οσφυϊκή ένωση (Θ12-Ο1 επίπεδο) είναι σχεδόν πάντα δύσκαμπτη στους ασθενείς με πόνο χαμηλά στη μέση. Για πολλούς θεωρείτε μια αντιστάθμιση, κάτι που πρέπει να σημειωθεί και ίσως να αντιμετωπισθεί, αλλά όχι ο βασικός περιορισμός, δεν αποτελεί δηλαδή τη πηγή του οσφυϊκού και πυελικού πόνου. Εκ των υστέρων αυτή η αντίληψη κρίνεται ως λάθος. Η δυσλειτουργία σε αυτή την ένωση είναι κρίσιμη και μπορεί να είναι η άμεση πηγή για την χαμηλή οσφυαλγία.

Πόνος στον κόκκυγα συνήθως προκαλείται από τραυματισμό στην περιοχή λόγω πτώσης ή άμεσου χτυπήματος κατά τη διάρκεια άθλησης. Αυτό το είδος του τραυματισμού μπορεί να προκαλέσει κάταγμα ή εξάρθρωση της ιεροκοκκυγικής άρθρωσης με αποτέλεσμα να προκαλείται μη φυσιολογική κίνηση κατά τη διάρκεια του καθίσματος και αρκετός πόνος. Είναι συνηθισμένο σε ποδηλάτες, κωπηλάτες και σε ανθρώπους που δουλεύουν μπροστά σε υπολογιστή, λόγω παρατεταμένης πίεσης στην περιοχή.

Στον γλουτό έχουν αποδοθεί περισσότερα σύνδρομα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του σώματος.

Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος βρίσκεται μεταξύ των σπονδύλων και ο ρόλος του είναι να τους συνδέει αλλά και να απορροφά και να διαχέει ομαλά τις πιέσεις που δέχεται η σπονδυλική στήλη. Με την πάροδο του χρόνου υπόκεινται σε εκφύλυση και γίνεται ευάλωτος σε τραυματισμό και ρωγμές. 

Σπονδυλική Στένωση χαρακτηρίζεται η ελάττωση του χώρου μεταξύ των σπονδύλων, που έχει ως συνέπεια οι σπόνδυλοι αλλά και τα μαλακά μόρια που τους στηρίζουν να μετακινηθούν προς το σπονδυλικό κανάλι, τραυματίζοντας τις αντίστοιχες νευρικές ρίζες ή σε χειρότερη περίπτωση να τις παγιδεύουν.

Ο πόνος που γίνεται αντιληπτός στην πορεία του ισχιακού νεύρου ονομάζεται ισχιαλγία. Ανάλογα με την διάρκεια του πόνου μπορεί να χαρακτηριστεί ως οξεία ισχιαλγία - διάρκεια μικρότερη από έναν μήνα ή χρόνια - πόνος που συνεχίζεται τρεις μήνες μετά από αρχική του εμφάνιση.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης η σοβαρότητα του πόνου σε ασθενείς με σπονδυλική στένωση δεν συσχετίζεται με τα παθολογικά ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία.

Οι περισσότεροι ασθενείς ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στην συντηρητική αντιμετώπιση της ισχυαλγίας. Περίπου το 95% των ασθενών βελτιώνονται χωρίς χειρουργική αντιμετώπιση, πάντα όμως με την καθοδήγηση του ειδικού θεραπευτή.

Πρόκειται για μία ύπουλη νόσο, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει πόνος. Ο επιπολασμός της σπονδυλολίσθησης αναφέρεται ότι αυξάνεται με την ηλικία και είναι υψηλότερος μεταξύ των γυναικών από τους άνδρες.