Η Χαμηλή Οσφυαλγία αναφέρεται σε πόνο στη περιοχή της μέσης, και αφορά το 50% των ασθενών που αναζητούν βοήθεια. Μπορεί να είναι επικεντρωμένος στη μέση, ή να ακτινοβολεί στην περιοχή της λεκάνης και του γλουτού. 

Το σώμα μας χαρακτηρίζεται από μια αρμονία κινήσεων, η οποία αφορά στο πόσο αρμονικά μπορεί να κινηθεί ένα τμήμα του σε σχέση με κάποιο άλλο. Η διαταραχή αυτής της αρμονίας μπορεί να προκαλέσει αρκετά προβλήματα στον άνθρωπο, καθώς όπου υπάρχει περιορισμός υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού. Λόγω της πολυπλοκότητας στη δομή της περιοχής για να διαπιστώσουμε την αιτία του πόνου, απαιτείται λεπτομερής έλεγχος. Η αλλαγή στην διάταξη του σκελετού θα οδηγήσει σε προσαρμογές που με τη σειρά τους θα επηρεάσουν αργά ή γρήγορα τα μαλακά μόρια, με αποτέλεσμα πόνο και περιορισμό της κίνησης. Εάν δεν αποκατασταθεί η λειτουργικότητα της περιοχής, στην συνέχεια ενδέχεται να επηρεαστούν τα νεύρα, με αποτέλεσμα πόνο που θα ακτινοβολεί στην περιοχή, την οποία ελέγχει το συγκεκριμένο νεύρο και πιθανόν να προκληθούν δομικές αλλαγές όπως κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Τέλος στις παραμελημένες περιπτώσεις, θα προκληθούν εκφυλιστικές αλλοιώσεις στις αρθρώσεις, φθορά δηλαδή του αρθρικού χόνδρου που καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες, ως αποτέλεσμα της ασυμμετρίας στην κατανομή των φορτίων. Βλάβες που είναι μη αναστρέψιμες.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΟΣΤΟΥ

Σημαντικός είναι ο  ρόλος του ιερού οστού στην χαμηλή οσφυαλγία. Υπάρχουν διαφωνίες αν πράγματι το ιερό οστούν κινείται ή όχι. Αν, δηλαδή, η κίνησή του οφείλεται σε μετακίνηση της ιερολαγονίου άρθρωση, ή στην ελαστικότητα των πολύ ισχυρών συνδέσμων της περιοχής (Ιερολαγόνιος σύνδεσμος , Ιεροϊσχιακός σύνδεσμος). Σε κάθε περίπτωση όμως, κατά την κάμψη του κορμού το ιερό κάνει μια κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση, ενώ το αντίστροφο γίνεται στην έκταση του κορμού. Αλλαγή στην θέση του ιερού οστού μπορεί να προκληθεί από τραύμα στην περιοχή, ή επαναλαμβανόμενη κακή στάση στην διάρκεια της εργασίας, ή της ξεκούρασης.

Περισσότερα από το 90% των τραυμάτων του ιερού οστού παρουσιάζουν μια ολίσθηση της άρθρωσης προς την κοιλιά (εμπρός) σε σχέση με το αντίστοιχο λαγόνιο. Αυτό μπορεί να είναι μονομερές, με τον άξονα περιστροφής προς την αντίθετη πλευρά, ή διμερές (50%). Το τραύμα αυτό δεν προκαλεί, όπως θα περίμενε κανείς, το τέντωμα του ιερολάγονιου συνδέσμου, αλλά τεντώνει απλά μερικές από τις εξωτερικές του ίνες. 
Η στροφή του ιερού οστού προκαλεί τάση στα μαλακά μόρια της σύστοιχης πλευράς της Σπονδυλικής Στήλης. Αποτέλεσμα αυτής είναι ο πόνος και φυσικά ο περιορισμός της κίνησης, καθώς από την πάσχουσα πλευρά υπάρχει στην άρθρωση ένα χάσμα στην βάση του ιερού σε σχέση με τα λαγόνια, ενώ στην αντίθετη πλευρά υπάρχει το χάσμα στην κορυφή του.

Η φύση διανέμει πάντα εξίσου την ένταση στους συνδέσμους. Αυτό το αξίωμα λειτουργεί εδώ και επιφέρει δευτεροβάθμιες αλλαγές στην θέση των οστών. Οι αλλαγές αυτές έχουν να κάνουν με στροφικές κινήσεις των λαγονίων οστών, ώστε να περιορισθεί το χάσμα ανάμεσα στις δύο ιερολαγόνιες αρθρώσεις. Στην πάσχουσα πλευρά το λαγόνιο παίρνει μια κλίση προς τα πίσω, ενώ στην υγιή προς τα εμπρός. Η κλίση του υγιούς λαγονίου προς τα εμπρός είναι πιθανό να προκαλέσει έναν νέο τραυματισμό. Έτσι, μπορούμε να ισχυριστούμε πως δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.

ΜΥΟΠΕΡΙΤΟΝΙΑΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΗΣ ΠΟΝΟΥ - TRIGGER POINT  ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ ΟΣΦΥΪΚΟΥ ΜΥΟΣ

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί για την απουσία οστών γύρω από την μέση;

Η καρδιά, οι πνεύμονες και, ως ένα βαθμό, το συκώτι και τα νεφρά προστατεύονται από τα πλευρά. Κάτω από την μέση, το αναπαραγωγικό σύστημα πτυχώνεται βολικά στην λεκάνη. Μεταξύ αυτών των περιοχών δεν υπάρχει κανένα οστό, παρά μόνον μερικοί σπόνδυλοι. Το γεγονός αυτό καθιστά την περιοχή ευάλωτη σε τραυματισμούς. Αυτή, όμως, η μαλακή τρωτή περιοχή δίνει στον κορμό την ευελιξία του. Ακριβώς επειδή ο σκελετός διακόπτεται κατά ένα μεγάλο μέρος εκεί, μπορούμε να στρίψουμε προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτό το πλεονέκτημα πιθανώς να αξίζει την ευπάθεια της περιοχής. Η στήριξη, αλλά και η λειτουργικότητα της περιοχής εξαρτάται από το μυϊκό σύστημα. Ένας από τους περισσότερο σημαντικούς μύες της περιοχής είναι ο Τετράγωνος οσφυϊκός. 

Η πρώτη αναφορά στην διεθνή βιβλιογραφία της άποψης ότι οι μύες μπορεί να είναι η αιτία πόνου έγινε από την Dr Travell και τον D.G. Simons, το 1983, οι οποίοι εξέφρασαν μια ριζοσπαστική ιδέα για το Μυοσκελετικό Σύστημα, που αφορά στο μυοπεριτονιακό σημείο πυροδότηση πόνου – trigget point. Πρόκειται για ένα υπερευαίσθητο σημείο στον μυ, το οποίο χαρακτηρίζεται ως ενεργό όταν είναι επώδυνο στην πίεση, ή προβάλει (αντανακλά) πόνο σε κάποια περιοχή του σώματος μακριά από αυτό, ενώ περιορίζει την κινητικότητα της περιοχής και ελαττώνει την μυϊκή ισχύ. Αρκετές φορές μεταπηδά σε λανθάνουσα κατάσταση, προκαλώντας μόνο περιορισμό της κινητικότητας και της μυϊκής ισχύος, αλλά μόλις οι συνθήκες το ευνοήσουν μετατρέπεται εκ νέου σε ενεργό.

 ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση στηρίζεται στο λεπτομερές ιστορικό, στην κλινική αξιολόγηση, που περιλαμβάνει ειδικά tests και σε διάφορες διαγνωστικές μεθόδους όπως είναι η απλή ακτινογραφία ή άλλες περισσότερο εξελιγμένες -αξονική ή μαγνητική τομογραφία το ηλεκτρομυογράφημα κ.α..

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή -συνήθως με αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα- ξεκούραση -αλλά όχι ακινητοποίηση του ασθενή-, φυσικοθεραπεία, ισχυροποίηση του μυϊκού συστήματος της περιοχής, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και επανεκπαίδευση στον σωστό τρόπο χρησιμοποίησης το σώματος στις καθημερινές δραστηριότητες.

ΤΕΧΝΙΚΗ "MANUAL THERAPY" - ΧΕΙΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Μπορεί η Χειροθεραπεία να προσφέρει περισσότερα από την φαρμακευτική αγωγή ή την κλασσική φυσικοθεραπεία;

Η τεχνική "Manual Therapy” (Θεραπεία δια των χειρών) είναι η θεραπευτική προσέγγιση κατά την οποία ο θεραπευτής με την χρησιμοποίηση των χεριών του προσπαθεί να εντοπίσει, να αναγνωρίσει αλλαγές στην δομή και επομένως στην λειτουργικότητα του σώματος˙ και στην συνέχεια, χρησιμοποιώντας το σώμα και την δύναμη του ίδιου του ασθενή σε συνδυασμό με ήπιους χειρισμούς, να τις αποκαταστήσει. Έτσι αντιμετωπίζεται η αιτία του προβλήματος, εξασφαλίζοντας για τον ασθενή μακροχρόνια αποτελέσματα και όχι απλά την προσωρινή ανακούφιση των συμπτωμάτων. Δηλαδή, με την τεχνική “Manual Therapy”, μέσα από την λεπτομερή κλινική αξιολόγηση του σώματος του ασθενή, εκτιμούμε την κατάστασή του, κατανοούμε τον μηχανισμό που έχει προκαλέσει τα προβλήματα και στην συνέχεια σχεδιάζουμε ένα ασφαλές θεραπευτικό πρόγραμμα. Έτσι, οι πάσχουσες περιοχές μπορούν να αναγνωρισθούν και να αποκατασταθούν πριν προκαλέσουν μεγαλύτερη επιβάρυνση. Βέβαια, ο ασθενής θα πρέπει να διατηρήσει το ευεργετικό αποτέλεσμα. Για τον λόγο αυτό μαθαίνει ένα ειδικά προσαρμοσμένο στις ατομικές του ανάγκες πρόγραμμα ασκήσεων με σκοπό την ισχυροποίηση των μυών, ενώ, παράλληλα, εκπαιδεύεται στον σωστό τρόπο χρησιμοποίησης του σώματος κατά τις καθημερινές δραστηριότητες.

Βασικό μέλημα του θεραπευτή είναι η βελτίωση της ποιότητας της ζωής του ασθενή, όπως αυτή εκφράζεται από την λειτουργικότητα και την ψυχική του ισορροπία.