Νευροπλαστικότητα ή πλαστικότητα του εγκεφάλου ορίζεται η ικανότητα του νευρικού συστήματος να αλλάζει τις δραστηριότητες του ως απάντηση σε ενδογενή ή εξωγενή ερεθίσματα, αναδιοργανώνοντας τη δομή, τις λειτουργίες ή τις συνδέσεις του.
Το 'σφαγιτιδικό τρήμα' (jugular foramen), είναι ένα από τα πιο σημαντικά "μονοπάτια" στο ανθρώπινο κρανίο. Βρίσκεται στη βάση του κρανίου. Σχηματίζεται από το ινιακό και το κροταφικό οστό.
Υπάρχουν εκατομμύρια νευρώνες στον εγκέφαλο. Ο καθένας από αυτούς έχει τη δυνατότητα να συνδέεται με άλλους νευρώνες για να μεταφέρει μηνύματα σε συγκεκριμένους προορισμούς στον εγκέφαλο ή ακόμη να ενισχύσει αυτά τα μηνύματα. Καθώς μια ομάδα συνεργαζομένων νευρώνων αναπτύσσεται, ανάλογα αναπτύσσεται και η ικανότητα τους να διασπείρουν μηνύματα απ' άκρου είς άκρον του εγκεφάλου.
Το μεταιχμιακό σύστημα ελέγχει το κύκλωμα του χρόνιου πόνου και των συναισθημάτων, ενώ συνδέεται με τα βαθύτερα τμήματα του κροταφικού και μετωπιαίου λοβού του εγκεφάλου.
Από ανατομικής πλευράς, ο εγκέφαλος δεν είναι ... μυς, είναι κατά κύριο λόγο φαιά και λευκή ουσία, με κυτταρική δομή και λειτουργία πολύ διαφορετική (και πιο πολύπλοκη) από εκείνη του μυός. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις πως η νοητική διέγερση βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία, ενώ μειώνει τον κίνδυνο γνωστικού μαρασμού και των συναφών ασθενειών.
Στην ανατομία και τη φυσιολογία μάθαμε ότι τα οστά του κρανίου κατά την ενηλικίωση συγχωνεύονται. Η ανατομία του Gray (Gray’s Anatomy) υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι ραφές με την ανάπτυξη δημιουργούν μια συμπαγή μάζα από οστό που ονομάζεται Θόλος (calvarium). Αυτό το συμπαγές κρανίο λειτουργεί ως κράνος, όπου οι μεταβολές της πίεσης στο αίμα, στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) ή στον εγκεφαλικό ιστό προκαλούν αντισταθμιστικές αλλαγές της πίεσης σε άλλα συστήματα, ώστε να αποφευχθεί μια αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης.