Exercise therapy for patellofemoral pain syndrome.
Patellofemoral pain syndrome (PFPS) is a common problem among adolescents and young adults, characterised by retropatellar pain (behind the kneecap) or peripatellar pain (around the kneecap) when ascending or descending stairs, squatting or sitting with flexed knees. Etiology, structures causing the pain and treatment methods are all debated in literature, but consensus has not been reached so far. Exercise therapy to strengthen the quadriceps is often prescribed, though its efficacy is still debated.
Exercise therapy for patellofemoral pain syndrome.
Heintjes E, Berger M, Bierma-Zeinstra S, Bernsen R, Verhaar J, Koes B.
Department of General Practice, Erasmus Medical Centre Rotterdam, Dr. Molewaterplein 50, P.O. Box 1738, Rotterdam, NETHERLANDS, 3000 DR.
OBJECTIVES: This review aims to summarise the evidence of effectiveness of exercise therapy in reducing anterior knee pain and improving knee function in patients with PFPS. SEARCH STRATEGY: We searched the Cochrane Musculoskeletal Injuries Group and Cochrane Rehabilitation and Related Therapies Field specialised registers, the Cochrane Controlled Trials Register, PEDro - The Physiotherapy Evidence Database, MEDLINE, EMBASE, CINAHL, up till December 2001 for controlled trials (randomised or not) comparing exercise therapy with control groups, or comparing different types of exercise therapy. SELECTION CRITERIA: Only trials focusing on exercise therapy in patients with PFPS were considered. Trials in patients with other diagnoses such as tendinitis, Osgood Schlatter syndrome, bursitis, traumatic injuries, osteoarthritis, plica syndrome, Sinding-Larssen-Johansson syndrome and patellar luxations were excluded. DATA
COLLECTION AND ANALYSIS: From 750 publications 12 trials were selected. All included trials studied quadriceps strengthening exercises. Outcome assessments for knee pain and knee function in daily life were used in a best evidence synthesis to summarise evidence for effectiveness. MAIN RESULTS: One high and two low quality studies used a control group not receiving exercise therapy. Significantly greater pain reduction in the exercise groups was found in one high and one low quality study, though at different time points. Only one low quality study reported significantly greater functional improvement with exercise. Five studies compared exercise therapies that could be designated closed kinetic chain exercise (foot in contact with a surface) versus open kinetic chain exercise (foot not in contact with a surface). Two of these studies were of high quality, but no significant differences in improvement of function or reduction of pain were apparent between the types of exercise in any of the studies. The remaining four studies, all of which were of low quality, focused on other treatment comparisons.
REVIEWER'S CONCLUSIONS: The evidence that exercise therapy is more effective in treating PFPS than no exercise was limited with respect to pain reduction, and conflicting with respect to functional improvement. There is strong evidence that open and closed kinetic chain exercise are equally effective. Further research to substantiate the efficacy of exercise treatment compared to a non-exercising control group is needed, and thorough consideration should be given to methodological aspects of study design and reporting.
Στην ίδια κατηγορία
-
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
-
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
-
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
-
Manual Therapy
-
Γνωρίστε την Κρανιοϊερή Θεραπεία
-
Οδηγίες για τον πόνο στη μέση
-
Τι πρέπει να γνωρίζεται για το λεμφοίδημα
-
Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης Active therapeutic movement (ATM2)
-
Ανάλυση της Βάδισης Πελματογράφημα
-
«Trigger Points» ή Μυοπεριτονιακά Σημεία Πυροδότησης Πόνου
-
Συστάσεις Υγιεινής διατροφής
-
Φυλλάδια
Τελευταία άρθρα
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.