Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.

Ο πόνος στην εξωτερική επιφάνεια του γόνατος ενδέχεται να οφείλεται σε αλλαγή στην ευθυγράμμιση του κάτω άκρου ή της πυέλου. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να εμπλέκεται η αρθρική ένωση κνήμης και περόνης.

Πόνος, αίσθηση μουδιάσματος, βελόνιασμα, κάψιμο, αίσθηση ηλεκτρισμού και κράμπες στο πέλμα κάνουν την βάδιση δύσκολη. Υπεύθυνο, συχνά είναι το Νεύρωμα Morton.

Οι συνέπειες από τη χρόνια αστάθεια στον αστράγαλο αφορούν ση δομή και στην λειτουργικότητά του, όπως αυξημένη χαλαρότητα των συνδέσμων και περιορισμό στις φυσικές δραστηριότητες, βάδιση, άλματα, αθλητικές ή επαγγελματικές ασχολίες.

Η κύστη Baker είναι ένα κομμάτι μεμβρανώδους ιστού που δημιουργεί ένα πτερύγιο εφαπτόμενο με τον ινώδη θύλακο στο πίσω μέρος του γόνατος. Σε περίπτωση συνδεσμικού τραυματισμού ή άλλης δομής μέσα στην άρθρωση γεμίζει με υγρό.

Ο πόνος στη φτέρνα είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να ξεκινήσει ξαφνικά, χωρίς εμφανή λόγο, ή να επιδεινώνεται σταδιακά με τον καιρό. Επηρεάζει την καθημερινότητα, δυσκολεύει τη βάδιση και συχνά υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής.

Ερευνητές σχεδίασαν μια μελέτη για την αξιολόγηση του πιθανού επιπρόσθετου αποτελέσματος του θεραπευτικού υπερήχου στη θεραπεία της πελματιαίας απονευρωσίτιδας από την άποψη του πόνου, της λειτουργίας και της ποιότητας ζωής.

Τραυματισμός στη κάτω κνημοπερονιάια συνδέσμωση είναι σπάνιος, αλλά πολύ εξουθενωτικός ενώ συχνά υπάρχει αστοχία στην διάγνωση. Αυτός ο τραυματισμός περιλαμβάνει τους συνδέσμους που συγκρατούν το κάτω μέρος της κνήμης και της περόνης. Δηλαδή τους πρόσθιο και οπίσθιο κνημοπερονιαίο σύνδεσμο, τον μεσόστεο σύνδεσμο και τη μεσόστεο μεμβράνη.

Ο πόνος στην άνω επιφάνεια του μηρού κρύβει δυσκολίες ως προς την ακριβή διάγνωση του, καθώς μπορεί να κρύβει απλά έναν ασήμαντο μυϊκό τραυματισμό, που θα υποχωρήσει από μόνος του, έως κάποιο σοβαρό πρόβλημα.

Ο επιγονατιδομηριαίος πόνος είναι συχνός και αποτελεί το 25% των επώδυνων καταστάσεων στο γόνατο. Συχνή αιτία του πόνου είναι η αυξημένη πίεση μεταξύ της επιγονατίδας και του μηριαίου οστού.