Σε ασθενείς με πόνο στην έξω επιφάνεια του γόνατος μπορεί να εμπλέκεται η αρθρική ένωση κνήμης και περόνης. Μια από τις βασικές λειτουργίες της αρθρικής ένωσης κνήμης – περόνης είναι να αποτρέπει τις στροφικές τάσεις τού άκρου ποδιού κατά την βάδιση.

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι η κύρια αιτία πόνου στην πελματιαία επιφάνεια της φτέρνας. Ο θεραπευτικός υπέρηχος είναι ένας από τους συνηθέστερους συντηρητικούς τρόπους θεραπείας που χρησιμοποιούνται από τους φυσιοθεραπευτές παγκοσμίως, παρά την ανεπαρκή ένδειξη της αποτελεσματικότητάς του στη θεραπεία της.

Ο Dudley J. Morton, M.D. το 1935, περιέγραψε μία δομική ανωμαλία στα μετατάρσια, ικανή να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στον ασθενή. Λόγω κληρονομικότητας το πρώτο μετατάρσιο οστό είναι κοντύτερο από το δεύτερο. Αυτό σημαίνει ότι κατά την βάδιση το δεύτερο μετατάρσιο οστό δέχεται μεγαλύτερα φορτία από αυτά που είναι κατασκευασμένο να δέχεται, με αποτέλεσμα την κακουχία και τον πόνο.

Τραυματισμός στη κάτω κνημοπερονιάια συνδέσμωση είναι σπάνιος, αλλά πολύ εξουθενωτικός ενώ συχνά υπάρχει αστοχία στην διάγνωση. Αυτός ο τραυματισμός περιλαμβάνει τους συνδέσμους που συγκρατούν το κάτω μέρος της κνήμης και της περόνης. Δηλαδή τους πρόσθιο και οπίσθιο κνημοπερονιαίο σύνδεσμο, τον μεσόστεο σύνδεσμο και τη μεσόστεο μεμβράνη.

Η χρόνια αστάθεια του αστραγάλου είναι υπολειπόμενο πρόβλημα μετά από διάστρεμμα στον αστράγαλο. Προσδιορίζεται ως συνέχιση των συμπτωμάτων, δηλαδή οίδημα, μυϊκή αδυναμία, αστάθεια και διαταραχή της ισορροπίας, για περισσότερο από 6 μήνες μετά τον αρχικό τραυματισμό.

Ο πόνος στην άνω επιφάνεια του μηρού κρύβει δυσκολίες ως προς την ακριβή διάγνωση του, καθώς πρόκειται για μια περιοχή του σώματος πλούσια σε μύες, τένοντες και συνδέσμους. Μπορεί να κρύβει απλά έναν ασήμαντο μυϊκό τραυματισμό, που θα υποχωρήσει από μόνος του, έως κάποιο σοβαρό πρόβλημα.

Η κύστη Baker είναι ένα κομμάτι μεμβρανώδους ιστού που δημιουργεί ένα πτερύγιο εφαπτόμενο με τον ινώδη θύλακο στο πίσω μέρος του γόνατος. Σε περίπτωση συνδεσμικού τραυματισμού ή άλλης δομής μέσα στην άρθρωση γεμίζει με υγρό.

Ο επιγονατιδομηριαίος πόνος είναι συχνός και αποτελεί το 25% των επώδυνων καταστάσεων στο γόνατο. Συχνή αιτία του πόνου είναι η αυξημένη πίεση μεταξύ της επιγονατίδας και του μηριαίου οστού.

Ως πόνος στη φτέρνα, αναφέρεται ο πόνος που γίνεται αντιληπτός στη περιοχή γύρω από τη φτέρνα, στην οπίσθια ή πελματιαία επιφάνεια της. Παρόλο που ο πόνος στη φτέρνα σπάνια είναι σύμπτωμα σοβαρής κατάστασης, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη καθημερινότητα του πάσχοντα.

Πόνος στην περιοχή του Μείζονος Τροχαντήρα, δηλαδή στην εξωτερική επιφάνεια του ισχίου, συνήθως αποδίδεται σε Θυλακίτιδα. Πόσο ακριβές όμως είναι αυτό;