Σε ποιο χρονικό διάστημα της ημέρας κινδυνεύουμε περισσότερο να τραυματίσουμε και να πονέσουμε στη μέση; Γιατί μια ασήμαντη κίνηση μπορεί να προκαλέσει πόνο στη μέση, αντίθετα με άλλες πιο έντονες δραστηριότητες; Πως μπορούμε να προφυλαχθούμε από τραυματισμό και πόνο στη μέση; Αυτά τα ερωτήματα θα μας απασχολήσουν στη συνέχεια.
Η ρήξη μηνίσκου προκαλείται από τραυματισμό και η αποκατάσταση εξαρτάται από την ηλικία, τις συνήθειες και το ιατρικό ιστορικό τού ασθενούς.
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος (ΠΧΣ) βρίσκεται μέσα στην άρθρωση του γόνατος, συνδέοντας το μηριαίο οστό με το οστό της κνήμης. Πρόκειται για ισχυρότατο σύνδεσμο, που παίζει σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα της άρθρωσης, ενώ συνεισφέρει και στη λειτουργικότητα της. Απότομη επιβράδυνση της κίνησης σε συνδυασμό με αλλαγή στη κατεύθυνση κατά τη διάρκεια τρεξίματος ή άλματος ή βίαιη υπερέκταση της άρθρωσης, μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό ή ρήξη στον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο.
Σπονδυλική Στένωση χαρακτηρίζεται η ελάττωση του χώρου μεταξύ των σπονδύλων, που έχει ως συνέπεια οι σπόνδυλοι αλλά και τα μαλακά μόρια που τους στηρίζουν να μετακινηθούν προς το σπονδυλικό κανάλι, τραυματίζοντας τις αντίστοιχες νευρικές ρίζες ή σε χειρότερη περίπτωση να τις παγιδεύουν.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης η σοβαρότητα του πόνου σε ασθενείς με σπονδυλική στένωση δεν συσχετίζεται με τα παθολογικά ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία.
Πρόκειται για μία ύπουλη νόσο, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει πόνος. Ο επιπολασμός της σπονδυλολίσθησης αναφέρεται ότι αυξάνεται με την ηλικία και είναι υψηλότερος μεταξύ των γυναικών από τους άνδρες.
Με τον όρο "Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου" αναφέρεται ένα σύνολο συμπτωμάτων που προκαλούνται όταν αιματικά αγγεία (αρτηρίες, φλέβες) ή νεύρα συμπιέζονται στο διάστημα μεταξύ της κλείδας και του πρώτου πλευρού.
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.
Συχνά παραπονούμαστε για πόνο μετά από έντονη δραστηριότητα, κυρίως με τη χρήση συγκεκριμένου μέλους του σώματός μας και μιλάμε για υπερκόπωσή του. Στην πραγματικότητα αναφερόμαστε στο σύνδρομο καταπόνησης.
Το σύνδρομο πρόσκρουσης στον ώμο ή υπακρωμιακή πρόσκρουση ή επώδυνο τόξο ή σύνδρομο του υπερακανθίου μυός ή ώμος του κολυμβητή ή ώμος του ρίπτη, είναι ένα κλινικό σύνδρομο που εμφανίζεται όταν οι τένοντες των μυών του στροφικού πετάλου (υπερακάνθιος, υπακάνθιος, υποπλάτιος και ελάσσων στρογγύλος), στη προσπάθεια ανύψωσης του άκρου πάνω από το επίπεδο του ώμου, προσκρούουν με το ακρώμιο στο πέρασμα τους μέσα από τον υπακρωμιακό χώρο, τον χώρο δηλαδή κάτω από το ακρώμιο και πάνω από τη κεφαλή του βραχιονίου οστού.
Με τον όρο αυτόν δηλώνεται η δυσλειτουργία της Κροταφογναθικής άρθρωσης. Μπορεί να μην έχετε ακούσει πότε για την ύπαρξη αυτής της άρθρωσης, αλλά καθένας από εμάς την χρησιμοποιεί εκατοντάδες φορές ημερησίως. Πρόκειται για την ένωση της Κάτω Γνάθου με τα Κροταφικά οστά του Κρανίου, ακριβώς μπροστά από τα αυτιά.
Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος και ο περισσότερο δυνατός τένοντας του σώματος. Συνδέει τον γαστροκνήμιο μυ με το οστό της πτέρνας. Επιτρέπει την ανύψωση του άκρου πόδα στα δάκτυλα και συμμετέχει στη ‘φάση της ώθησης’ κατά τη βάδιση ή το τρέξιμο.
Το " Δομικό " μοντέλο της μυοσκελετικής δυσλειτουργίας έχει άμεση και απόλυτη σχέση με την ανατομία, τις ανωμαλίες στην στάση και τις εκφυλιστικές αλλοιώσεις (π.χ. εκφυλισμός του μεσοσπονδυλίου δίσκου , οστεόφυτα , σκολίωση , κ.λ.π.). Η παρουσία αυτών ενοχοποιείται σαν η βασική αιτία των συμπτωμάτων.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένα “μαγκωμένο / συμπιεσμένο” νεύρο στον πόνο, αλλά και στην λειτουργικότητα της περιοχής που νευρώνει;
Τραυματισμός στη κάτω κνημοπερονιάια συνδέσμωση είναι σπάνιος, αλλά πολύ εξουθενωτικός ενώ συχνά υπάρχει αστοχία στην διάγνωση. Αυτός ο τραυματισμός περιλαμβάνει τους συνδέσμους που συγκρατούν το κάτω μέρος της κνήμης και της περόνης. Δηλαδή τους πρόσθιο και οπίσθιο κνημοπερονιαίο σύνδεσμο, τον μεσόστεο σύνδεσμο και τη μεσόστεο μεμβράνη.
Η χονδροπάθεια της επιγονατίδας είναι μια συνηθισμένη πάθηση που αφορά φθορά του χόνδρου που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της επιγονατίδας και προκαλεί πόνο στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος.
Οι συνέπειες από τη χρόνια αστάθεια στον αστράγαλο αφορούν ση δομή και στην λειτουργικότητά του, όπως αυξημένη χαλαρότητα των συνδέσμων και περιορισμό στις φυσικές δραστηριότητες, βάδιση, άλματα, αθλητικές ή επαγγελματικές ασχολίες.
Ο όρος ωλένια νευρίτιδα του αγκώνα ή νευρίτις του ωλένιου νεύρου ή σύνδρομο ωλένιου σωλήνα του αγκώνα, αναφέρεται στη παγίδευση (συμπίεση) ή βλάβη ή ερεθισμό του ωλένιου νεύρου κάπου στη πορεία του κατά μήκος του άνω άκρου.