Skip to main content

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική. 

gr1Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου, αντιπροσωπεύει ένα φάσμα διαταραχών που περιλαμβάνει τρία συναφή σύνδρομα: συμπίεση του βραχιόνιου πλέγματος (νευρογενές σύνδρομο θωρακικής εξόδου), συμπίεση της υποκλείδιας αρτηρίας ή φλέβας (αγγειακό σύνδρομο θωρακικής εξόδου) και το μη ειδικό ή αμφισβητούμενο σύνδρομο θωρακικής εξόδου. Η νευροαγγειακή συμπίεση μπορεί να παρατηρηθεί συχνότερα στο τρίγωνο που σχηματίζεται μεταξύ των σκαληνών μυών. Έχει επίσης παρατηρηθεί στον πλευροκλειδικό διάστημα και στον υποκορακοειδή χώρο. Οι ασθενείς παρουσιάζουν συμπτώματα και σημεία αρτηριακής ανεπάρκειας, φλεβικής απόφραξης, ανώδυνης ατροφίας των εγγενών μυών του χεριού, παραισθησίας και πόνου. Το προσεκτικό και λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και η φυσική εξέταση αποτελούν τα σημαντικότερα διαγνωστικά εργαλεία για τη σωστή αναγνώριση του συνδρόμου. Το ηλεκτρομυογράφημα, οι μελέτες νευρικής αγωγιμότητας και η απεικόνιση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και του θώρακα μπορούν να παράσχουν χρήσιμες πληροφορίες όσον αφορά τη διάγνωση. Η κλινική αντιμετώπιση ξεκινά συνήθως με συντηρητική θεραπεία που περιλαμβάνει Χειροθεραπεία (manual therapy) και φυσικοθεραπεία- όταν αυτές οι θεραπείες αποτύχουν, οι ασθενείς είναι υποψήφιοι για χειρουργική αποκατάσταση. Δύο από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες χειρουργικές μεθόδους είναι η υπερκλείδιος αποκάλυψη και η διαμασχαλιαία προσέγγιση με εκτομή της πρώτης πλευράς. Ενίοτε, οι προσεγγίσεις αυτές μπορούν να συνδυαστούν ή, εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η οπίσθια υποπλάτια αποκάλυψη σε επιλεγμένους ασθενείς. Με προσεκτική επιλογή των ασθενών, η χειρουργική επέμβαση συνήθως αποδίδει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

unrecognized man physiotherapist

Για τους περισσότερους ασθενείς με σύδρομο θωρακικής εξόδου, η συνήθης προσέγγιση είναι να παρέχεται ένα πρόγραμμα συντηρητικής θεραπείας. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την αλλαγή της συνήθους συμπεριφοράς με την αποφυγή ενοχλητικών δραστηριοτήτων και θέσεων του βραχίονα, σε συνδυασμό με εξατομικευμένα προγράμματα φυσικοθεραπείας και ασκήσεων που ενδυναμώνουν τους μυς της θωρακικής περιοχής και πρόγραμμα χειροθεραπείας σε συνδυασμό gr3με ασκήσεις για την  αποκατάσταση της ευθυγράμμισης του σκελετού και τη βελτίωση της στάσης του ασθενή. Η αναφερόμενη βελτίωση μέσω της συντηρητικής θεραπείας κυμαίνεται από 50 έως 90 %. Μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις ενδείκνυται επείγουσα χειρουργική επέμβαση, π.χ. σε ασθενείς με έμφραγμα που προκαλείται από αγγειακή απόφραξη ή υποτροπιάζουσα εμβολή. Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται στις αγγειακές μορφές του συνδρόμου οι οποίες είναι πιο ανθεκτικές στη συντηρητική αντιμετώπιση. Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται επίσης σε ασθενείς με την πραγματική νευρογενή μορφή του συνδρόμου, όπου η συντηρητική αντιμετώπιση συχνά δεν είναι αποτελεσματική, καθώς πολλοί από αυτούς τους ασθενείς παρουσιάζουν προχωρημένη ατροφία.Από την άλλη πλευρά, σε ασθενείς με μη ειδικό ή αμφισβητούμενο τύπο τού συνδρόμου η χειρουργική επέμβαση επιλέγεται μόνο ως έσχατη λύση, μετά από παρατεταμένη συντηρητική αντιμετώπιση και μια διεξοδική συζήτηση στην οποία τονίζονται οι πιθανοί κίνδυνοι και οι επιπλοκές της χειρουργικής διερεύνησης σε μια τόσο πολύπλοκη ανατομική περιοχή.

Πηγές

  • Thoracic outlet syndrome, Jason H HuangEric L Zager
  • Aligne C, Barral X: Rehabilitation of patients with thoracic outlet syndrome. Ann Vasc Surg 6:381–389, 1992
  • Kenny RA, Traynor GB, Withington D, Keegan DJ: Thoracic outlet syndrome: A useful exercise treatment option. Am J Surg 165:282–284, 1993.
  • Nakatsuchi Y, Saitoh S, Hosaka M, Matsuda S: Conservative treatment of thoracic outlet syndrome using an orthosis. J Hand Surg [Br] 20B:34–39, 1995.
  • Novak CB, Collins ED, Mackinnon SE: Outcome following conservative management of thoracic outlet syndrome. J Hand Surg [Am] 20A:542–548, 1995.
  • Wilbourn AJ: The thoracic outlet syndrome is overdiagnosed. Arch Neurol 47:328–330, 1990.
  • Juvonen T, Satta J, Laitala P, et al: Anomalies at the thoracic outlet are frequent in the general population. Am J Surg 170:33-37, 1995
  •  Roos DB: Transaxillary approach for first rib resection to relieve thoracic outlet syndrome. Ann Surg 163:354-358, 1966
  •  Roos DB: Congenital anomalies associated with thoracic outlet syndrome. Anatomy, symptoms, diagnosis, and treatment. Am J Surg 132:771-778, 1976
  •  Sanders RJ: Thoracic Outlet Syndrome: General Considerations, in Rutherford’s Vascular Surgery. Philadelphia, PA, W.B. Saunders, 2010, pp 1865-1877
  •  Thompson RW, Petrinec D: Surgical treatment of thoracic outlet compression syndromes: Diagnostic considerations and transaxillary first rib resection. Ann Vasc Surg 11:317-323, 1997
  •  Thompson RW, Driskill M: Thoracic Outlet Syndrome: Neurogenic, in Rutherford’s Vascular Surgery. Philadelphia, PA, W.B. Saunders, 2010, pp 1878-1898

Τελευταία άρθρα

ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Κάτω άκρα

Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.

ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Μυοσκελετικού Συστήματος

Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.

ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.

ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Οστεοαρθρίτιδα

Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική. 

Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Στάση σώματος / Λειτουργικότητα

Οι επιπτώσεις από την δύναμη της βαρύτητας είναι συνδεδεμένες με τις αλλαγές στην ευθυγράμμιση του σκελετού και την εμφάνιση του πόνου. Η σωστή λειτουργία τού εγκεφάλου μάς προφυλάσσει, για άλλη μια φορά!

ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πληροφορίες για τον Εγκέφαλο

Η γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με τους προγόνους μας, ο κόσμος μας εκτιμά τη διανοητική ικανότητα πολύ περισσότερο από τη σωματική ικανότητα και έτσι η ανάγκη απόκτησης γνώσεων είναι πλέον ύψιστης σημασίας.