Ο Scott F. Nadler του University of Medicine and Dentistry of New Jersey in Newark, ήταν επικεφαλής μιας μελέτης του American College of Sports Medicine journal, Medicine and Science in Sports and Exercise. Η μελέτη αξιολογούσε την αξία των κλασσικών ασκήσεων, ενίσχυσης κυρίως των κοιλιακών μυών, των ραχιαίων και των γλουτιαίων, σε σχέση με την συχνότητα εμφάνισης πόνου στην μέση. 

Επισκόπηση που έγινε από την ομάδα Cochrane Collaboration Bank Review Group, ανέλυσε όλες τις τυχαίες μελέτες μέχρι τον Μάρτιο του 2003, παράγοντας μια νέα υπόθεση, τοποθετώντας για την ακρίβεια την συμβουλή – παρότρυνση για ακινητοποίηση στο κρεβάτι, σε αντιδιαστολή με την συμβουλή – παρότρυνση στον ασθενή με πόνο στη μέση να παραμείνει ενεργός. Τα αποτελέσματα για άλλη μια φόρα έδειξαν ότι η ακινητοποίηση στο κρεβάτι δεν είναι προς όφελος των ασθενών με πόνο στη μέση.

Η ιερολαγόνια άρθρωση είναι η μία από τις δύο αρθρώσεις στη λεκάνη που συνδέει το ιερό οστού με τα δυο μεγάλα οστά της πυέλου τα λαγόνια. Συνδέει τη σπονδυλική στήλη με τη πύελο, και έτσι, με το σύνολο του κάτω μισού του σκελετού. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, πολλοί ιατροί ‘ανακάλυψαν’ εκ νέου το σύνδρομο της ιερολαγόνιας άρθρωσης ως πιθανή αιτία της οσφυαλγίας.

Βασικές οδηγίες για προστασία στη καθημερινότητα μας από μια νέα υποτροπή πόνου στη μέση.

Όταν ο Εγκέφαλος μέσω των αισθητήρων νεύρων "αντιληφθεί" οστική αστάθεια ή κίνδυνο τραυματισμού ιστών γύρω ή στην ίδια τη σπονδυλική στήλη, μέσω των μηχανισμών που διαθέτει, αξιολογεί το μέγεθος του κινδύνου και δίνει τις κατάλληλες εντολές αντίδρασης για τη προστασία της περιοχής. Η πλέον συνηθισμένη αντίδραση του είναι η ακινητοποίηση της περιοχής με προστατευτικό μυϊκό σπασμό.

Η οσφυαλγία είναι μια συνηθισμένη αιτία παραπόνων. Κάθε χρόνο 15% έως 20% των ανθρώπων παραπονούνται για πόνο στη μέση, ενώ το 80% κάποια στιγμή της ζωής τους θα εμφανίσουν οσφυαλγία. Η απλή οσφυαλγία συχνά προκύπτει από ένα συνδυασμό μικρών προδιαθεσικών μυοπεριτονιακών παραγόντων, όπως οι σφιχτοί μύες, τα μυοπεριτονικά σημεία πυροδότησης πόνου (trigger points) και η μυϊκή αδυναμία.

Έχει παρατηρηθεί, ότι η θωρακικό- οσφυϊκή ένωση (Θ12-Ο1 επίπεδο) είναι σχεδόν πάντα δύσκαμπτη στους ασθενείς με πόνο χαμηλά στη μέση. Για πολλούς θεωρείτε μια αντιστάθμιση, κάτι που πρέπει να σημειωθεί και ίσως να αντιμετωπισθεί, αλλά όχι ο βασικός περιορισμός, δεν αποτελεί δηλαδή τη πηγή του οσφυϊκού και πυελικού πόνου. Εκ των υστέρων αυτή η αντίληψη κρίνεται ως λάθος. Η δυσλειτουργία σε αυτή την ένωση είναι κρίσιμη και μπορεί να είναι η άμεση πηγή για την χαμηλή οσφυαλγία.

Πόνος στον κόκκυγα συνήθως προκαλείται από τραυματισμό στην περιοχή λόγω πτώσης ή άμεσου χτυπήματος κατά τη διάρκεια άθλησης. Αυτό το είδος του τραυματισμού μπορεί να προκαλέσει κάταγμα ή εξάρθρωση της ιεροκοκκυγικής άρθρωσης με αποτέλεσμα να προκαλείται μη φυσιολογική κίνηση κατά τη διάρκεια του καθίσματος και αρκετός πόνος. Είναι συνηθισμένο σε ποδηλάτες, κωπηλάτες και σε ανθρώπους που δουλεύουν μπροστά σε υπολογιστή, λόγω παρατεταμένης πίεσης στην περιοχή.