Οσφυαλγία
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ ΜΥΟΠΕΡΙΤΟΝΙΑΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ
Συχνά ασθενείς, τοποθετώντας την παλάμη τους πάνω από το ιερό οστό και το ισχιακό όγκωμα, αναφέρουν πόνο στη μέση. Περπατούν αποφεύγοντας να φορτίσουν το επώδυνο άκρο, ενώ δεν μπορούν να βρουν μια αναπαυτική θέση για να καθίσουν. Υπάρχει περιορισμός στη κάμψη του ισχίου. Το ιερό οστό και ο κόκκυγας είναι ευαίσθητα στη ψηλάφηση.
Πολλές μπορεί να είναι οι αιτίες πίσω από αυτά τα συμπτώματα. Μια αιτία η οποία δεν έχει τη προσοχή που αξίζει, αφορά τον μυοπεριτονιακό πόνο του Μεγάλου Γλουτιαίου μυ. Η διαφοροποίηση του Μυοπεριτονιακού Σημείου Πυροδότησης Πόνου (trigger points - TPs) του Μεγάλου Γλουτιαίου μυ από τα αντίστοιχα των Μέσου και Μικρού Γλουτιαίου μυ, περιλαμβάνει τη θέση και το βάθος των TPs, το μοντέλο του προβαλλόμενου πόνου και τον περιορισμό του εύρος κίνησης σε συγκεκριμένες κινήσεις.
Ανατομικά ο Μεγάλος Γλουτιαίος μυ εκφύεται από την οπίσθια επιφάνεια του λαγονίου οστού, την οπίσθια επιφάνεια του ιερού οστού, τον κόκκυγα, τον ισχιοϊερό σύνδεσμο, την απονεύρωση του ιερονωτιαίου μυ και την περιτονία του μέσου γλουτιαίου μυ. Καταφύεται στη λαγονοκνημιαία ταινία και στο μηριαίο οστό. Νευρώνεται από το κάτω γλουτιαίο νεύρο (Ο5 - Ι2). Με τη σύσπαση του εκτείνει και στρέφει προς τα έξω τον μηρό, ενώ εκτείνει τον κορμό όταν ο μηρός είναι σταθερός. Μπορεί να επηρεάσει τη στάση του σώματος προκαλώντας οπίσθια περιστροφή του ανωνύμου οστού. Στη περίπτωση που έχει "κοντύνει" λόγω της ύπαρξης TPs, θα επηρεαστεί η κάμψη του ισχίου, σε αντίθεση με τους μέσο και μικρό γλουτιαίο, όπου θα επηρεαστεί η κίνηση της απαγωγής του ισχίου.
Μυοπεριτονιακό Σημείο Πυροδότησης Πόνου στον μεγάλο γλουτιαίο μυ μπορεί να προκληθεί είτε από απευθείας τραυματισμό, είτε λόγω επαναλαμβανόμενης κακής στάσης, είτε λόγω κακής εργονομίας στην εργασία ή την ξεκούραση. Έχουν διαπιστωθεί τρείς περιοχές στον μυ όπου μπορούν να εντοπισθούν, όπως φαίνεται στη σχετική φωτογραφία, με τα ανάλογα μοντέλα προβαλλόμενου πόνου.
Η απελευθέρωση του Μυοπεριτονιακού Σημείου Πυροδότησης Πόνου μπορεί να γίνει με δυο τρόπους:
ΙΣΧΑΙΜΙΚΗ ΠΙΕΣΗ:
Χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα του ο ειδικός θεραπευτής ή ένα ειδικό όργανο εφαρμόζει σταθερή πίεση με ελαφρά κυκλική φορά από έξω προς το κέντρο του TPs για 35 έως 45 δευτερόλεπτα. Η ένταση της πίεσης εξαρτάται από την αντοχή του ασθενή στο επώδυνο ερέθισμα. Η Dr Travell ονόμασε αυτήν την τεχνική "Ισχαιμική Πίεση" γιατί κατά την εφαρμογή το σημείο γίνεται λευκό λόγω της απομάκρυνσης του αίματος, ενώ με την απελευθέρωση της πίεσης κόκκινο λόγω της βίαιης επαναφοράς του αίματος. Η τεχνική επαναλαμβάνεται για 4 ή 5 φορές ανάλογα με την κρίση του θεραπευτή. Στην συνέχεια εφαρμόζεται πάγος για 5 - 10 λεπτά και διάταση του μυ ώστε να τον επαναφέρουμε στο σωστό μήκος και να αποκτήσει την φυσιολογική του ελαστικότητα.
ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΕΓΝΗΣ ΒΕΛΟΝΑΣ:
Η τεχνική βασίζεται στην εισαγωγή και τον επαναλαμβανόμενο χειρισμό μίας αποστειρωμένης ( μίας χρήσεως ) πολύ λεπτής και ευκίνητης βελόνας στα trigger points. Η ανακούφιση από τον πόνο οφείλεται στην αντανακλαστικά και μηχανικά προκαλούμενη μυϊκή απελευθέρωση. Συνήθως μία εφαρμογή με βελόνα είναι αρκετή. Με την χρήση αυτής της τεχνικής επιταχύνουμε τα θετικά αποτελέσματα , αν και το πρώτο 24ώρο πιθανόν να προκληθούν αντιδράσεις που έχουν να κάνουν με αίσθημα βάρους στη περιοχή , μούδιασμα ή πόνο. Από το δεύτερο 24ώρο και κυρίως μετά το τέταρτο επιτυγχάνουμε σημαντική μυϊκή χαλάρωση και αναλγησία η οποία συνοδεύεται από αύξηση της μυϊκής ελαστικότητας και ισχύος. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να επιτύχουμε λειτουργικότητα απαλλαγμένη από συμπτώματα.
Σε αρκετές περιπτώσεις όπου για την συμπτωματολογία του ασθενή ενοχοποιούνται άλλοι ιστοί ή δομές της περιοχής και παρόλο τη θεραπευτική παρέμβαση ο πόνος επιμένει, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συνυπάρχει και Μυοπεριτονιακό σημείο πυροδότησης πόνου στον μεγάλο γλουτιαίο μυ και απαιτείται η απελευθέρωση του.
Στην ίδια κατηγορία
-
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
-
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
-
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
-
Manual Therapy
-
Γνωρίστε την Κρανιοϊερή Θεραπεία
-
Οδηγίες για τον πόνο στη μέση
-
Τι πρέπει να γνωρίζεται για το λεμφοίδημα
-
Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης Active therapeutic movement (ATM2)
-
Ανάλυση της Βάδισης Πελματογράφημα
-
«Trigger Points» ή Μυοπεριτονιακά Σημεία Πυροδότησης Πόνου
-
Συστάσεις Υγιεινής διατροφής
-
Φυλλάδια
Τελευταία άρθρα
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.