Ο μυοσκελετικός πόνος, είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ένας θεραπευτής, καθώς οφείλει να δώσει τη δυνατότητα στον ασθενή του να επιστρέψει, ελεύθερος πόνου, στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Ο προστατευτικός μυϊκός σπασμός, είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος, για να βάλει φρένο και να προστατεύσει μια περιοχή από την πιθανότητα μεγαλύτερου τραυματισμού.

Η αντίληψη του τι είναι "φυσιολογικό", έχει δυο κατευθύνσεις: εξηγεί γιατί μπορεί να επιδεινωθεί η κατάσταση μας χωρίς να το αντιληφθούμε ή να διαφύγει της προσοχής μας σημαντική βελτίωση της κατάστασης μας.

Το μοντέλο δυσλειτουργίας που προσδιορίζει τις αλλαγές της δομής ως κυρίαρχη αιτία τού πόνου, στηριζόμενο στο Βιοϊατρικό/Βιομηχανικό μοντέλο, αμφισβητείται λόγω της συχνής αναντιστοιχίας μεταξύ των δομικών αλλαγών και του πόνου.

Η αντιμετώπιση του πόνου απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση. Οι αλλαγές στην ευθυγράμμιση προκαλούνται από την σύνθετη αλληλεπίδραση βιομηχανικών, βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων.

Στόχος τόσο των τεχνικών της χειροθεραπείας, όσο και της κρανιοϊερής θεραπείας είναι η αποκατάσταση της αρμονίας στη λειτουργικότητα του οργανισμού. Υπάρχουν στεγανά μεταξύ αυτών των τεχνικών ή ο θεραπευτής μπορεί να ενσωματώσει χειρισμούς και από τις δυο θεραπευτικές προσεγγίσεις; 

“Έμφυτη” ή “διαδικαστική μνήμη” ονομάζεται η ασυνείδητη μνήμη μας, εκείνη που «θυμάται» τις δεξιότητές μας. 

“Φλεγμονώδες αντανακλαστικό”  είναι η διαδικασία κατά την οποία συγκεκριμένα νευρικά σήματα και ορμονικοί παράγοντες εγείρονται - ερεθίζονται όταν γίνει αντιληπτή κάποια περιφερική φλεγμονή του οργανισμού και παρέχουν ρυθμιστική ανατροφοδότηση. 

Η τεχνική της Μυοπεριτονιακής Απελευθέρωσης (Myofascial Release) είναι ένα σύστημα διάγνωσης και θεραπείας, που μέσω της ψηλάφησης, με εξειδικευμένους ήπιους και αργούς χειρισμούς, επιτυγχάνει την απελευθέρωση των μυοπεριτονιακών ιστών. 

Ο πόνος χαράσσει το δικό του μονοπάτι στην μνήμη τού Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.