Η εξάρθρωση είναι η μετατόπιση των οστών μιας άρθρωσης έξω από τα όρια της και συνοδεύεται από κάκωση των μαλακών μορίων που την περιβάλλουν. Ο εξαρθρωμένος ώμος είναι ένας τραυματισμός κατά τον οποίο η κεφαλή του βραχιονίου οστού ‘πετάγεται έξω’ από την υπόκοιλη αρθρική επιφάνεια του οστού της ωμοπλάτης, που λέγεται ωμογλήνη. Ο εξαρθρωμένος ώμος είναι μια εκτεταμένη ζημιά η οποία συνεπάγεται βλάβη στους συνδέσμους, στους μύες και τον θύλακα της άρθρωσης.
Σύμφωνα με μελέτες, η πλειοψηφία των γυναικών που υποβάλονται σε χειρουργική επέμβαση λόγω καρκίνου του μαστού, εμφανίζουν προβλήματα στο σύστοιχο με το χειρουργείο άνω άκρο ικανά να επηρεάσουν την ποιότητα της ζωής τους αν δεν αντιμετωπιστούν κατάλληλα.
Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Σε ασθενείς με πρωτοπαθή παγωμένο ώμο, συνηθισμένες επιλογές αποκατάστασης είναι η κινητοποίηση υπό αναισθησία και η αρθροσκοπική απελευθέρωση της κάψας, παρόλο που είναι δαπανηρές επεμβατικές θεραπείες και η αποτελεσματικότητά τους παραμένει αβέβαιη.
Ένα από τα πιο συχνά μυοσκελετικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος.
Ο πόνος στον ώμο αποτελεί περίπου το 16% όλων των μύο-σκελετικών προβλημάτων, και είναι δεύτερος μετά από τον πόνο στην μέση. Πέρα από το γεγονός ότι η άρθρωση του ώμου πρέπει να είναι λειτουργική, πρέπει να προσφέρει την απαραίτητη σταθερότητα για την λειτουργικότητα ολοκλήρου του χεριού. Αυτός ο ρόλος την κάνει επιρρεπή σε τραυματισμούς.
Σύμφωνα με μελέτη, οι ασθενείς που πιστεύουν ότι η φυσικοθεραπεία θα τους βοηθήσει, έχουν καλύτερα αποτελέσματα σε αντίθεση με εκείνους που δεν το πιστεύουν ή έχουν μικρές προσδοκίες. Επίσης, έχουν καλύτερα αποτελέσματα εκείνοι που πιστεύουν ότι με την φυσικοθεραπεία θα είναι σε θέση να συνεχίσουν δραστηριότητες που τους ευχαριστούν, όπως χόμπι, αθλητισμό κ.α.
Η ρήξη στο Πέταλο των Στροφέων μυών του ώμου είναι μια από τις κύριες αιτίες πόνου και αναπηρίας στο ώμο. Η ρήξη μπορεί να προκληθεί από εκφυλιστικές αλλαγές, επαναλαμβανόμενα μικρό-τραύματα, σοβαρούς τραυματισμούς καθώς και από δευτερογενή δυσλειτουργία. Ο μυς που επηρεάζεται περισσότερο είναι ο υπερακάνθιος.
Η ορολογία "σύνδρομο πρόσκρουσης" χρησιμοποιείται συχνά για να δικαιολογήσει πόνο στη περιοχή του ώμου. Ένας όρος μάλλον αόριστος. Αξία έχει να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον μηχανισμό που προκαλεί τον πόνο του ασθενή.
Το σύνδρομο πρόσκρουσης είναι από τις συνηθισμένες αιτίες πόνου στην περιοχή τού ώμου.
Μελέτες έδειξαν πως ένα εμπεριστατωμένο πρόγραμμα φυσικοθερπείας μπορεί να αποτρέψει το χειρουργείο στη πλήρη ρήξη του πέταλου των στροφέων στον ώμο.
Η χειρουργική επέμβαση υπακρωμιακής αποσυμπίεσης είναι μια πολύ συνηθισμένη διαδικασία για ασθενείς με πόνο στον ώμο. Η διαδικασία αυτή επιλέγεται συχνά σε ασθενείς με «σύνδρομο πρόσκρουσης» για να διευρύνει τον υπακρωμιακό χώρο και να συμβάλει στη μείωση της βιομηχανικής πρόσκρουσης.