Το καθημερινό άγχος και η ένταση διαταράσσουν τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, με αποτέλεσμα την εμφάνιση παθολογικών καταστάσεων. Η τεχνική της λεμφικής μάλαξης διευκολύνει και ανακουφίζει από διαταραχές το λεμφικό σύστημα, το χαλαρώνει και το αναζωογονεί βοηθώντας το σώμα στην ανάκτηση της χαμένης του ζωτικότητας.
Υπάρχουν διάφοροι φυσικοί τρόποι που μας βοηθούν να μειώσουμε το χωρίς παθολογικά αίτια οίδημα των άκρων.
Η θεραπεία του λεμφοιδήματος εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται το οίδημα και το πόσο έγκαιρα αρχίζει η αγωγή. Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και όταν το οίδημα δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί ολοκληρωτικά, υπάρχουν πολλές θεραπευτικές μέθοδοι προκειμένου να τεθεί υπό έλεγχο και να περιοριστεί, επιτυγχάνοντας ένα καλό αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα. Παράλληλα ο ασθενής απαλλάσσεται από πιθανούς μελλοντικούς κινδύνους.
Η λεμφική παροχέτευση (Manual Lymphatic Drainage – MLD), είναι ευρέως αποδεκτή ως συντηρητική θεραπεία για το λεμφοίδημα. Οι ερευνητές με αυτή τη συστηματική ανασκόπηση στόχευσαν να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα της σε ασθενείς ευρισκόμενους σε ομάδα υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν λεμφοίδημα ή ζουν με αυτό.
Λεμφοίδημα ονομάζεται το οίδημα ενός τμήματος του σώματος, ιδιαίτερα των άκρων, που προκαλείται από την ανώμαλη συσσώρευση του λεμφικού υγρού.
Λεμφοίδημα κάτω άκρων προκαλείται από την ανώμαλη συσσώρευση του λεμφικού υγρού. Το λεμφοίδημα από τη στιγμή της εμφάνισης του δημιουργεί σοβαρά προβλήματα - τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά - στο πάσχοντα, επηρεάζοντας σημαντικότατα την ποιότητα της ζωής του. Μάλιστα τις περισσότερες φορές ο πάσχον δεν γνωρίζει από που να αναζητήσει βοήθεια. Το λεμφοίδημα μπορεί να είναι ‘πρωτοπαθές’ ή ‘δευτεροπαθές’.
Το λεμφοίδημα μπορεί να διαγνωστεί με τη λήψη του ιστορικού, τη κλινική εξέταση και τη ψηλάφηση. Η κλινική αξιολόγηση και το ιστορικό του ασθενή είναι ικανά να μας δώσουν μια αρκετά σαφή διάγνωση. Όταν η κλινική αξιολόγηση δεν είναι επαρκής τότε πρέπει να εξεταστούν άλλες αιτίες που προκαλούν οίδημα.
Μετά από μαστεκτομή δεν θα παρουσιάσουν όλες οι γυναίκες Λεμφοίδημα. Το είδος του χειρουργείου και η εν συνεχεία θεραπευτική αγωγή είναι καθοριστικός παράγοντας για την εμφάνιση του Λεμφοιδήματος.Κατά την κλινική αξιολόγηση η ασθενής θα πρέπει να έχει μαζί της το αποτέλεσμα της βιοψίας. Στην μακροσκοπική περιγραφή αναφέρονται πόσοι λεμφαδένες έχουν αφαιρεθεί και σε ποία επίπεδα.
Δευτεροπαθές λεμφοίδημα: Η εμφάνισή του είναι αποτέλεσμα χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση καρκίνου (βλάβη λεμφαγγείων, εκτομή λεμφαδένων), που επιδεινώνεται από την ακτινοθεραπεία. Υπάρχουν περιπτώσεις που το δευτεροπαθές λεμφοίδημα είναι αποτέλεσμα οξείας λοίμωξης από δάγκωμα ερπετού, ή τσίμπημα μολυσμένου εντόμου.