Συχνές ερωτήσεις για το Λεμφοίδημα
Δευτεροπαθές λεμφοίδημα: Η εμφάνισή του είναι αποτέλεσμα χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση καρκίνου (βλάβη λεμφαγγείων, εκτομή λεμφαδένων), που επιδεινώνεται από την ακτινοθεραπεία. Υπάρχουν περιπτώσεις που το δευτεροπαθές λεμφοίδημα είναι αποτέλεσμα οξείας λοίμωξης από δάγκωμα ερπετού, ή τσίμπημα μολυσμένου εντόμου.
Τι είναι το Δευτεροπαθές Λεμφοίδημα;
Δευτεροπαθές λεμφοίδημα: Άλλη αιτία πρόκλησής του είναι η λοίμωξη από στρεπτόκοκκο του λίπους κάτω από το δέρμα και ονομάζεται “ερυσίπελας”. Σε αυτή την περίπτωση συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, πόνο και ερυθρότητα. Σε κάποιες περιπτώσεις το δευτεροπαθές λεμφοίδημα προκαλείται από σπάνια τροπικά παράσιτα που προσβάλλουν και κλείνουν τα λεμφαγγεία (φιλαρίαση), ή είναι μετατραυματικό, προκαλείται, δηλαδή από τραυματισμό ή έγκαυμα.
Πόσα είδη λεμφοιδήματος υπάρχουν;
Πρωτοπαθές λεμφοίδημα: Είναι αποτέλεσμα γενετικής δυσλειτουργίας λόγω ελλιπών λεμφαγγείων. Εάν εμφανιστεί πριν την ηλικία των 35 ετών ονομάζεται ‘πρώιμο πρωτοπαθές λεμφοίδημα’ (είναι το συχνότερο), ενώ μετά το 35ο έτος ονομάζεται ‘όψιμο πρωτοπαθές λεμφοίδημα’.
Δευτεροπαθές λεμφοίδημα: Η εμφάνιση του είναι αποτέλεσμα χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση καρκίνου (βλάβη λεμφαγγείων, εκτομή λεμφαδένων), που επιδεινώνεται από την ακτινοθεραπεία. Υπάρχουν περιπτώσεις που το δευτεροπαθές λεμφοίδημα είναι αποτέλεσμα οξείας λοίμωξης από δάγκωμα ερπετού ή τσίμπημα μολυσμένου εντόμου, ενω άλλη αιτία πρόκλησης του είναι η λοίμωξη από στρεπτόκοκκο του λίπους κάτω από το δέρμα, ονομάζεται ‘ερυσίπελας’, συνοδεύεται από ψηλό πυρετό, πόνο και ερυθρότητα. Σε κάποιες περιπτώσεις το δευτεροπαθές λεμφοίδημα προκαλείται από σπάνια τροπικά παράσιτα που προσβάλλουν και κλείνουν τα λεμφαγγεία (φιλαρίαση) ή είναι μετατραυματικό, προκαλείται, δηλαδή, από τραυματισμό ή έγκαυμα.
Πόσο συχνή είναι η εμφάνιση του δευτεροπάθους λεμφοιδήματος;
Το 40% των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου με εκτομή λεμφαδένων και συμπληρωματική ακτινοθεραπεία κινδυνεύουν να εκδηλώσουν λεμφοίδημα. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος τα 3 πρώτα έτη μετά το χειρουργείο. Σταδιακά μειώνεται, χωρίς όμως να εκλείπει ποτέ.Πως μπορεί να μειωθεί ο κίνδυνος δημιουργίας λεμφοιδήματος;
Με τις καινούριες χειρουργικές τεχνικές (βιοψία φρουρού λεμφαδένα) που αφαιρείται μόνο ένας μικρός αριθμός λεμφαδένων. Ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει και να τηρεί τα μέτρα πρόληψης αμέσως μετά το χειρουργείο. Ακόμη και για το παραμικρό οίδημα απαιτείται ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης.Ποια είναι τα αρχικά συμπτώματα του λεμφοιδήματος;
Αίσθημα βάρους, αδυναμίας, ελαφρύς πόνος, αλλαγή στην υφή του δέρματος, ελαφρύ οίδημα που υποχωρεί μετά τη ξεκούραση.Υπάρχει ενδεδειγμένη θεραπεία για το λεμφοίδημα;
Σύμφωνα με τις παγκόσμιες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Λεμφολογικής Κοινότητας (ESL), η συντηρητική αντιμετώπιση του λεμφοιδήματος είναι η Ολοκληρωμένη Αποιδήματικη Θεραπεία που περιλαμβάνει Μάλαξη Λεμφικής Παροχέτευσης κατά Dr.Vodder (MLD) και συμπιεστική επίδεση πολλαπλών στρωμάτων (CDT). Σε περιπτώσεις ελεφαντίασης, μετά τη συντηρητική αγωγή, μπορεί να ακολουθήσει χειρουργική αντιμετώπιση.Που να απευθυνθώ για τη θεραπεία;
Σε θεραπευτές που έχουν πιστοποιηθεί από διεθνή ινστιτούτα εκπαίδευσης στη τεχνική Λεμφικής Παροχέτευσης κατά Dr.Vodder (MLD/CDT).
Τελευταία άρθρα
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.