Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, περιοχές της σπονδυλικής στήλης με δυσλειτουργία, είναι πιο επιρρεπείς στον πόνο σε σχέση με εκείνες με φυσιολογική λειτουργικότητα.
Ο Dr. J. Destow στο τέλος της δεκαετίας του 1930 άρχισε να μελετά την σπονδυλική δυσλειτουργία χρησιμοποιώντας μετρητές πίεσης και ηλεκτρομυογράφημα (για να καταγράφει την μυϊκή σύσπαση και χαλάρωση). Κατάφερε να αποδείξει ότι στις περιοχές της σπονδυλικής στήλης που δυσλειτουργούν απαιτείται μικρότερο ερέθισμα ώστε να προκληθεί μυϊκή αλλαγή σε σχέση με τις φυσιολογικές. Δηλαδή η ουδός του ηλεκτρικού ερεθίσματος είναι ελαττωμένη. Σπονδυλικό τμήμα "spinal segment", θεωρείται το επίπεδο του νωτιαίου μυελού, όπου δύο ραχιαίες νευρικές ρίζες (αισθητικές – DR) εισέρχονται και δύο πρόσθιες- κοιλιακές- νευρικές ρίζες (κινητικές – VR) εξέρχονται. Ο καθηγητής Irvin M. Korr, Ph.D., Βιοχημικός, σημαντικός ερευνητής στον χώρο της Οστεοπαθητικής, με τους συνεργάτες του στο Kirksville College of Osteopathy and Surgery, προχώρησε ακόμα περισσότερο, αποδεικνύοντας ότι όταν ένα σπονδυλικό τμήμα είναι σε κατάσταση υπερευαισθησίας μπορεί να ενεργοποιηθεί με πίεση ή ερέθισμα, που ασκείται σε κάποιο γειτονικό τμήμα, το οποίο βρίσκεται λίγο πιο πάνω ή πιο κάτω. Όταν μάλιστα το πάσχον τμήμα αναισθητοποιηθεί δεν ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα, αλλά συνεχίζει να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που προέρχονται από τα γειτονικά του τμήματα. Από τότε αυτά τα προβληματικά τμήματα πήραν την ονομασία "Σπονδυλικά Τμήματα Διευκόλυνσης" - "facilitated segments". Παρόλο που ο όρος 'διευκόλυνση" συνήθως έχει μια θετική εννοιολογική σημασία, δηλαδή μια διαδικασία γίνεται περισσότερο εύκολα ή αποτελεσματικά, στην προκειμένη περίπτωση χρησιμοποιείται με αρνητική έννοια. Το συγκεκριμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης είναι σε υπερδιέγερση και να προκαλεί έντονη ανταπόκριση με σχετικά μικρό ερέθισμα. Επιπλέον αισθητηριακά ερεθίσματα από την περιφέρεια επιστρέφουν στο σπονδυλικό τμήμα, με αποτέλεσμα την αύξηση του επιπέδου 'διευκόλυνσης' δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο. Ο καθηγητής Korr θεωρώντας ότι η άσκηση πίεσης δεν είναι ένας φυσιολογικός τρόπος ερεθισμού, μελέτησε άλλες μορφές, όπως είναι ο δυνατός θόρυβος, τα επώδυνα ερεθίσματα ή λεκτικά ερεθίσματα (προσβλητικές ερωτήσεις, ψευδή δυσάρεστα νέα). Σε όλες τις περιπτώσεις τα σπονδυλικά τμήματα διευκόλυνσης ήταν τα πρώτα που αντιδρούσαν και τα τελευταία που χαλάρωναν. Η μελέτη αυτή έγινε το 1947 και χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι πρόκειται "σαν να υπάρχει ένας νευρολογικός φακός που εστιάζει το ερέθισμα πάνω στο πάσχον τμήμα μεγεθύνοντας την αντίδραση του".
Το επόμενο ερώτημα που έπρεπε να απαντηθεί ήταν τι συμβαίνει αν υπάρχουν σπονδυλικά τμήματα διευκόλυσης στο Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα και ποίες θα ήταν οι επιπτώσεις στο σώμα συνολικά; Ο καθηγητής Korr αν και παραδέχεται ότι πολύ δουλεία μένει να γίνει, απέδειξε ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ αυτών των τμημάτων με την παθολογική συμπεριφορά Κινητικών και Συμπαθητικών Νεύρων, που νευρολογικά αντιστοιχούν σε αυτά. Η χρόνια ύπαρξη αυτής της παθολογίας, καθιστά το άτομο σχετικά ευπαθή, αυξάνοντας την πιθανότητα να εμφανίσει συμπτώματα, αν και ένα τέτοιο ενδεχόμενο εξαρτάται φυσικά από την προσωπικότητα και τις εμπειρίες του κάθε ατόμου.
Ένας άλλος τομέας όπου ο καθηγητής Korr έχει κάνει σημαντική δουλεία αφορά την διατροφική λειτουργία των νεύρων. Τα νεύρα δεν μεταφέρουν μόνο ηλεκτρικά ερεθίσματα, εφοδιάζουν με πρωτεΐνες και άλλα συστατικά τους ιστούς με τους οποίους έρχονται σε επαφή. Συστατικά που είναι ζωτικά για την άμυνα αυτών των ιστών, επηρεάζοντας την συνολική λειτουργικότητα. Τελευταία αποδείχθηκε ότι η ροή συστατικών μέσο των νεύρων είναι διπλής κατεύθυνσης. Η παλινδρομική μεταφορά θεωρείται σαν ένα μέσο επικοινωνίας ή feedback μεταξύ νεύρου και των κυττάρων που εφοδιάζει. Η διαταραχή αυτού του μηχανισμού οδηγεί σε παθολογικές καταστάσεις. Δυσλειτουργία των νεύρων μπορεί να προκληθεί από συμπίεση, διάταση και στροφικό τραυματισμό, συνηθισμένες περιπτώσεις στην καθημερινότητα. Διαταράσσεται ο εντός του νευράξονα μηχανισμός μεταφοράς, η ενδονευρική μικροκυκλοφορία και εμποδίζεται η αιμάτωση των νεύρων. Ευπαθείς νευρικές κατασκευές είναι αυτές που βρίσκονται σε ιδιαίτερα κινητικές αρθρώσεις, περνάνε μέσα από οστικά κανάλια, ενδοσπονδυλικά, παρασπονδυλικά, μέσα στην περιτονία και υπερτονικούς μύες. Φυσικά όλες αυτές οι περιπτώσεις αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με την Χειροθεραπεία (Manual Therapy). Σε περίπτωση ύπαρξης σπονδυλικών τμημάτων διευκόλυνσης, οι νευρικές ρίζες είναι υπέρ-ευαισθητοποιημένες, έτσι η ενεργοποιημένη πρόσθια κινητική ρίζα περνώντας μέσα από το μεσοσπονδύλιο τρήμα ενώνεται με την Συμπαθητική Νευρική αλυσίδα, την οποία βομβαρδίζει με ερεθίσματα. Προκαλείται με τον τρόπο αυτόν μία χρόνια υπερδιέγερση του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος. Αυτή η υπερδιέγερση μπορεί να οδηγήσει σε παθολογικές καταστάσεις στα όργανα που αντιστοιχούν νευρολογικά στο πάσχον τμήμα. Με την προϋπόθεση ότι η θεωρία της "διατροφικής λειτουργίας του νεύρου" είναι σωστή, η παραπάνω διαδικασία οδηγεί στην έλλειψη πρωτεϊνών αλλά και άλλων συστατικών, που είναι απαραίτητα για την αμυντική λειτουργία αυτών των οργάνων.
Το σπονδυλικό τμήμα διευκόλυνσης προκαλεί ψηλαφητές αλλαγές στην υφή των ιστών. Οι τοπικοί παρασπονδυλικοί μύες αλλά και ο συνδετικός ιστός παρουσιάζουν μια "ξεφτισμένη" αίσθηση, ενώ οι αρθρώσεις τις περιοχής έχουν μειωμένη λειτουργικότητα. Οι ιστοί είναι ευαίσθητοι και άλλοτε επώδυνοι στην επαφή. Η δυσλειτουργία του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος στο πάσχον νευρολογικό επίπεδο προκαλεί αλλαγές στην υφή του δέρματος, ενεργοποίηση των ιδρωτοποιών αδένων και της τριχοειδούς αιμάτωσης στο δέρμα.
Τα σπονδυλικά τμήματα διευκόλυνσης προκύπτουν σε περιοχές με έντονη τάση λόγω κακής στάσης, μετά από τραυματισμό και σε νευρολογικά επίπεδα που έχουν σχέση με προβλήματα στα σπλάχνα. Όταν εγκατασταθούν μπορεί να υπάρχουν για χρόνια διαιωνίζοντας τον εαυτό τους. Αυτό γιατί ποικιλία αισθητικών ερεθισμάτων σχετικών με την δυσλειτουργία που υπάρχει, επιστρέφουν στο σπονδυλικό τμήμα δευκόλυνσης, ενισχύοντας την διέγερση του, προκαλώντας έναν φαύλο κύκλο.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποια θεραπευτική προσέγγιση είναι κατάλληλη να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα; Όποια θεραπευτική προσέγγιση μπορεί να διακόψει την λειτουργία του φαύλου κύκλου του σπονδυλικού τμήματος διευκόλυνσης είναι κατάλληλη. Όπως:
Οι επιπτώσεις από την δύναμη της βαρύτητας είναι συνδεδεμένες με τις αλλαγές στην ευθυγράμμιση του σκελετού και την εμφάνιση του πόνου. Η σωστή λειτουργία τού εγκεφάλου μάς προφυλάσσει, για άλλη μια φορά!
Η γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με τους προγόνους μας, ο κόσμος μας εκτιμά τη διανοητική ικανότητα πολύ περισσότερο από τη σωματική ικανότητα και έτσι η ανάγκη απόκτησης γνώσεων είναι πλέον ύψιστης σημασίας.
Τα φορτία και οι δυνάμεις συμπίεσης που δέχεται το σώμα, κατανέμονται ομοιόμορφα χάρη στο δυναμικό σύστημα tensegrity αντιβαρυτικής τάσης. Αυτό το μοντέλο θέλει τη θέση και τη στάση των οστών να εξαρτώνται κυρίως από την ισορροπία μεταξύ των μαλακών ιστών, αποδυναμώνοντας οποιαδήποτε χειρισμό ανάταξης για την επαναφορά της σωστής "ευθυγράμμισης".
Στον γλουτό έχουν αποδοθεί περισσότερα σύνδρομα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του σώματος. Αυτό οφείλεται στη βιομηχανική πολυπλοκότητα του ισχιακού νεύρου και στις τεράστιες στρεπτικές δυνάμεις που ασκούνται στη λεκάνη και στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων.
Οι ασυμμετρίες μπορεί να αποτελούν αιτία πόνου και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η εξισορρόπηση του σώματος με την ελαχιστοποίηση των ασυμμετριών θα βελτιστοποιήσει τη μηχανική του σώματός, ενώ μπορεί να αποτρέψει σοβαρά προβλήματα πόνου στην πορεία.
Η βρεφική ηλικία χαρακτηρίζεται από αδέξια, μη ορθολογική ομόπλευρη κινητική συμπεριφορά. Η απορρέουσα ασυντόνιστη κίνηση συνεχίζεται μέχρι να αρχίσει το βρέφος να μπουσουλάει σταυρωτά. Αυτό το νέο μοτίβο αντίθετης κίνησης αναδιοργανώνει στη συνέχεια το κεντρικό νευρικό του σύστημα, ώστε όλα τα σωματικά συστήματα να συνεργάζονται ομαδικά.
Ο στόχος αυτής της τεχνικής είναι η πρόκληση χαλάρωσης ενός μυός ή μιας μυϊκής ομάδας, η υπερτονία της οποίας θεωρείται ότι είναι η πηγή του πόνου ή/και της απώλειας κινητικότητας σε ένα μέρος του σώματος ή/και σε μια άρθρωση.
Ο πόνος, ως σύμπτωμα, μπορεί να αποδειχτεί ένας δύσκολος γρίφος τόσο για τον ασθενή, όσο και για τον θεραπευτή. Η απάντηση βρίσκεται στην όσο το δυνατόν καλύτερη ευθυγράμμιση του σκελετού. Δηλαδή να ισορροπήσει, μέσω ήπιας κινητοποίησης, το κεφάλι στον αυχένα και η λεκάνη με τα πόδια.
Χειρισμοί πίεσης πέντε γραμμαρίων ή λιγότερο συνδέουν τον θεραπευτή με το σύστημα της περιτονίας και μέσω αυτής με κάθε τμήμα του σώματος, καταπολεμώντας συμπτώματα ασθενειών μερικά εκ των οποίων είναι χρόνια.
Τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα δύνανται να μειώσουν τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 50 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ