«ΙΑΤΡΟΓΕΝΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑ»
Η ιδέα της ανακριβούς αντίληψης στο χρόνιο πόνο, εγείρει το ερώτημα αν τελικά και αυτό είναι ένας από τους λόγους πρόκλησής του.
Οι πάσχοντες από επίμονο ή χρόνιο πόνο θεωρούν ότι ο πόνος είναι το αποτέλεσμα τραυματισμού ή βλάβης ιστού στο σώμα τους. Αυτή την αντίληψη ενισχύουν οι "δραματοποιημένες" εικόνες και απόψεις με τις οποίες "βομβαρδίζονται" εκεί όπου προστρέχουν για αναζήτηση βοήθειας. Δηλαδή οι εικόνες που βρίσκουν σχετικά με το πρόβλημα τους σε αναζήτηση στο διαδίκτυο ή οι υπερβολικά αρνητικά διογκωμένες απόψεις, σχετικά με την εξέλιξη του προβλήματος τους, αν δεν ακολουθήσουν τον ένα ή άλλο - συνήθως πολυδάπανο - τρόπο παρεμβατικής αντιμετώπισης. Επιπλέον δέχονται οδηγίες να αποφεύγουν τις έντονες δραστηριότητες ή συγκεκριμένες κινήσεις και φυσικά ... «να μην τους ακουμπήσει φυσικοθεραπευτής»!
Είναι γνωστό ότι όταν ένας πόνος έχει μεγάλη διάρκεια, τότε το σύστημα αντίληψης πόνου (αλγαισθησία) γίνεται πιο ευαίσθητο. Αυτό σημαίνει ότι ο νωτιαίος μυελός στέλνει σήματα κινδύνου στον εγκέφαλο σε μια συχνότητα που υπερεκτιμά το πραγματικό επίπεδο του κινδύνου. Πρόκειται για μια φυσιολογική προσαρμογή στον συνεχή βομβαρδισμό με ερεθίσματα. Επιπλέον, επειδή ο πόνος ερμηνεύεται –λανθασμένα- ως μέτρο της βλάβης του ιστού, ο εγκέφαλος δεν έχει άλλη επιλογή παρά να υποθέσει ότι οι ιστοί έχουν υποστεί μεγαλύτερο τραυματισμό. Οπότε, όταν ο πόνος επιμένει, αυτόματα υποθέτουμε την ύπαρξη μεγαλύτερης βλάβης ιστών. Η αλληλουχία της σκέψης: ''πιο έντονος πόνος -> σημαίνει μεγαλύτερη ζημιά > άρα μεγαλυτερος κίνδυνος -> οπότε περισσότερος πόνος'', είναι εκείνη που θα οδηγήσει τον πάσχοντα σε αυτοπεριορισμό όσο αφορά στη λειτουργικότητά του για να καταλήξει σε μια "τεχνητή" αναπηρία, που θα μπορούσε θαυμάσια -αν και ίσως υπερβολικά- να χαρακτηριστεί ως "ιατρογενής αναπηρία". Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να ξέρουμε τον μηχανισμό πίσω από τον χρόνιο πόνο; Επιπλέον, τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να παρέμβουμε με φυσικό τρόπο ώστε να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο στον οποίο είναι εγκλωβισμένος ο ασθενής; Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δίνονται στο βιβλίο "Χρόνιος Πόνος η παραφωνία του εγκεφάλου - Μια εναλλακτική πρόταση", που μπορείτε να διαβάσετε δωρεάν στην ενότητα: Εκδόσεις-περιοδικά της ιστοσελίδα μας.
Πηγή
"Χρόνιος Πόνος η παραφωνία του εγκεφάλου - Μια εναλλακτική πρόταση", Χαράλαμπος Τιγγινάγκας 2015
Στην ίδια κατηγορία
-
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
-
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
-
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
-
Manual Therapy
-
Γνωρίστε την Κρανιοϊερή Θεραπεία
-
Οδηγίες για τον πόνο στη μέση
-
Τι πρέπει να γνωρίζεται για το λεμφοίδημα
-
Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης Active therapeutic movement (ATM2)
-
Ανάλυση της Βάδισης Πελματογράφημα
-
«Trigger Points» ή Μυοπεριτονιακά Σημεία Πυροδότησης Πόνου
-
Συστάσεις Υγιεινής διατροφής
-
Φυλλάδια
Τελευταία άρθρα
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.