Skip to main content

ΠΟΝΟΣ ΣΤΙΣ ΙΕΡΟΛΑΓΟΝΙΕΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ

Πόνος στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις μπορεί να προκληθεί είτε από αρθρική παθολογία, δηλαδή από τις αρθρικές επιφάνειες που αρθρώνουν το ιερό οστού με τα λαγόνια, είτε μπορεί να προκληθεί από τάση πάνω στους πολλούς συνδέσμους, μύες, τένοντες και συνδέσμους περιτονίας της περιοχής. Ακόμη δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι ιερολαγόνια δυσλειτουργία μπορεί να είναι η αιτία για προβαλλόμενο πόνο στη μέση (χαμηλή οσφυαλγία).

sacrum2

Οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις (ΙΛ) είναι από τις πιο πολύπλοκες βιομηχανικά αρθρώσεις στο σώμα. Βρίσκονται πλησίον του κέντρου βάρους του σώματος και δέχονται επιδράσεις δυνάμεων από τη σπονδυλική στήλη και τα δυο κάτω άκρα.

Ας αναλύσουμε την βιομηχανική της περιοχής

Ισχιοκνημιαίοι μύες και Ισχιοϊερός σύνδεσμος

Οι ισχιοκνημιαίοι μύες προσκολλώνται μέσω ενός συνδετικού τένοντα με το ισχιακό όγκωμα. Ωστόσο αυτός ο τένοντα δεν περιορίζεται σε αυτή την ένωση με το ισχίο, αλλά συνεχίζει μέσω της περιτονίας με τον ισχιοϊερό σύνδεσμο, ο οποίος είναι προσανατολισμένος προς στην ίδια κατεύθυνση με τον τένοντα.

Από την ανατομία προκύπτει ότι αυτές οι περιτονιακές συνδέσεις αφορούν κυρίως τη μακρά κεφαλή του δικέφαλου μηριαίου μυ. Ο περιτονιακός σύνδεσμος μεταξύ των ισχιοκνημιαίων και του ισχιοϊερού συνδέσμου έχει σημαντική επίπτωση στη λειτουργικότητα των ιερολαγονίων αρθρώσεων.

sacrumnutation1SI1

Υπάρχει ένας ελάχιστος βαθμός κίνησης στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις που ονομάζεται ταλάντωση (nutation) και αντί-ταλάντωση (counternutation). Η ταλάντωση προκύπτει όταν το ανώτερο τμήμα του ιερού οστού έχει κλίση προς τα εμπρός, ενώ η αντί-ταλάντωση όταν το ανώτερο τμήμα του ιερού οστού έχει οπίσθια κλίση. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό ο ισχιοϊερός σύνδεσμος, που προσφύεται στο κατώτερο τμήμα του ιερού οστού, στη φάση ταλάντωσης βρίσκεται σε τάση αντίθετα στη φάση αντί - ταλάντωσης είναι χαλαρός. Η σύσπαση των ισχιοκνημιαίων μυών βοήθα την σταθεροποίηση του κατώτερου ορίου της λεκάνης. Οι δυνάμεις που ασκούνται από την σύσπαση των ισχιοκνημιαίων μυών μεταφέρονται μέσω του ισχιοϊερού συνδέσμου και είναι σε θέση να περιορίσουν την ταλάντωση του ιερού οστού. Ως εκ τούτου οι δυο αυτές δομές συνεργάζονται για την καλύτερη μηχανική των ιερολαγονίων αρθρώσεων.

Στη περίπτωση όπου οι ισχιοκνημιαίοι μύες είναι υπερτονικοί, ασκούν μεγάλες ελκτικές δυνάμεις στον ισχιοϊερό σύνδεσμο, που μεταφέρονται στο ιερό οστού προκαλώντας δυσλειτουργία στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις. Επιπρόσθετα οι περιτονιακές συνδέσεις μεταξύ τους αλλά και με τον μεγάλο γλουτιαίο μυ (διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα των ιερολαγονίων αρθρώσεων) θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την δυσλειτουργία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν απαιτούνται μεγάλες δυνάμεις για να έχουμε εμπλοκή της περιτονίας. Επιπλέον λόγω της πλούσιας νεύρωσης της περιοχής, ακόμη και μικρά φορτία επιβάρυνσης μπορούν να προκαλέσουν ενεργοποίηση των αισθητηριακών νεύρων της περιοχής με αποτέλεσμα πρόκλησης σημαντικού πόνου στη μέση ή στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις.

Θωρακο/οσφυϊκή περιτονία σε ετερόπλευρη δράση με τον μείζον γλουτιαίο μυ

Οι αρθρικές επιφάνειες μεταξύ του ιερού οστού και των λαγονίων είναι σχεδόν κάθετες, ενώ υποστηρίζουν το βάρος του άνω τμήματος του σώματος.SI2 Αναπτύσσεται μεταξύ τους κατακόρυφη διατμητική δύναμη (διάτμηση ονομάζεται η καταπόνηση που εμφανίζεται σε ένα σώμα όταν δυο ίσες και αντίθετες δυνάμεις ενεργούν κάθετα στον άξονα του). Υπάρχει μεγάλη τριβή μεταξύ των δυο αρθρικών επιφανειών για να βελτιωθεί η σταθερότητα τους και να αντισταθούν στις ισχυρές δυνάμεις διάτμησης, σε αντίθεση με άλλες αρθρώσεις που είναι κατασκευασμένες να είναι τραχιές και ανομοιογενείς ώστε να ταιριάζουν μεταξύ τους ως κομμάτια ενός πάζλ. Η σταθερότητα σε αυτή τη περιοχή αυξάνεται επίσης από πλευρικές δυνάμεις που συμπιέζουν τις αρθρικές επιφάνειες μεταξύ τους.

anatomy-tlcΜια σημαντική συνιστώσα σε αυτές τις πλευρικές δυνάμεις είναι η δράση σύζευξης της θωρακο/οσφυϊκής περιτονίας από τον πλατύ ραχιαίο μυ και του μείζονα γλουτιαίου από την αντίθετη πλευρά. Η αποτελεσματική αντίθετη συμπιεστική δράση τους ενισχύει σημαντικά τη σταθερότητα στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις. Οι δυο αυτοί μύες συνεργάζονται ακόμη στις περιστροφικής κινήσεις του κορμού, οι οποίες επίσης δημιουργούν τάση πάνω στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις.

Η σημασία της αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ αυτών των δυο μυϊκών ομάδων για τη σταθεροποίηση των ιερολαγονίων αρθρώσεων υπογραμμίζεται από τα ευεργετικά αποτελέσματα στρατηγικών ενδυνάμωσης των σε ασθενείς με υπερκινητικές ιερολαγόνιες αρθρώσεις. Αυξάνοντας τη μυϊκή ισχύ προσθέτουμε σταθερότητα ακόμη και με αδύναμους συνδέσμους. Αντίθετα, σε υποκινητικές ιερολαγόνιες αρθρώσεις έχουμε ευεργετικά αποτελέσματα, εφαρμόζοντας τεχνικές ήπιας κινητοποίησης, επικεντρωμένες σε αυτές τις συγκεκριμένες μυϊκές ομάδες, αν εμφανίζουν περιορισμό στην λειτουργικότητα τους.

Απιοειδής μυς και οπίσθιος ιερολαγόνιος σύνδεσμος

SI3Η περιτονία που καλύπτει την οπίσθια πλευρά του απιοειδή μυ έχει συνάφεια με τα κατώτερα όρια του συμπλέγματος του οπισθίου ιερολαγονίου συνδέσμου. Η σύσπαση του απιοειδή μυ είναι τέτοια που συμβάλλει πλευρικά στις συμπιεστικές δυνάμεις που ασκούνται στην ιερολαγόνια άρθρωση. Ο απιοειδής μυς είναι επιρρεπής να εμφανίζει υπερτονία, με αποτέλεσμα να μεταδίδει αυξημένη τάση στον οπίσθιο ιερολαγόνιο σύνδεσμο, τότε αυτός με τη σειρά του είναι τεταμένος κατά τη φάση της αντί-ταλάντωσης, με αποτέλεσμα αυτή η θέση να βάζει επιπρόσθετη τάση πάνω στον απιοειδή μυ.

Η τάση του απιοειδή μυ μπορεί να προκαλέσει ενδιαφέροντες συνδυασμούς στη παθολογία των ιερολαγονίων αρθρώσεων. Πόνος που γίνεται αντιληπτός στη περιοχή του γλουτού, συχνά αποδίδεται σε σύνδρομο του απιοειδή μυ (παγίδευση του ισχιακού ή άλλου νεύρου της περιοχής του γλουτού από τον απιοειδή μυ). Ο συνηθέστερος τρόπος αξιολόγησης ύπαρξης του συνδρόμου του απιοειδή μυ είναι η δοκιμασία FAIR test από πλάγια θέση ( Flexion, Adduction, Internal Rotation - Κάμψη, Προσαγωγή, Έσω Στροφή).

FAIR test

Με αυτή τη δοκιμασία ο απιοειδής μυς τίθεται σε θέση τάσης, για να εκτιμηθεί αν προκαλείται ερεθισμός που θα παράγει συμπτωματολογία πίεσης νεύρου. Εντούτοις, η δυσλειτουργία στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις μπορεί να παράγει πόνο στη περιοχή του γλουτού. Η τάση που προκαλείται μέσω της δοκιμασίας FAIR στο απιοειδή μυ, μπορεί να μεταφερθεί στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις μέσω του οπισθίου ιερολαγονίου συνδέσμου και να μας δώσει ψεύδη θετική δοκιμασία συμπίεσης νεύρου. Απαιτείται λοιπόν μια πολύπλευρη κλινική αξιολόγηση για να έχουμε αξιόπιστα συμπεράσματα.

Ιερολαγόνιος σύνδεσμος και ορθωτής μυς του κορμού (εκτείνων τη ράχη)

SI4

Υπάρχει μια απευθείας κατά μήκος σύνδεση μεταξύ του οπισθίου ιερολαγονίου συνδέσμου και των ινών του ορθωτή μυ του κορμού. Λόγω της πληθώρας των μυϊκών και συνδεσμικών συνδέσεων μεταξύ της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και της λεκάνης, αυτές οι δυο περιοχές είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες. Η οσφυϊκή λόρδωση αποτελεί ένα καλό παράδειγμα πως οι συνδυασμένες δυνάμεις από αυτούς τους διαφορετικούς ιστούς επιδρούν πάνω στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις.

lumbar anatomy02

 

Μια υπερβολική οσφυϊκή λόρδωση συνήθως προσκαλείται από υπερτονία στους λαγονοψοΐτές μύες καθώς και από τους ορθωτές μύες του κορμού. Η αυξημένη λόρδωση έχει ως αποτέλεσμα την πρόσθια περιστροφή της λεκάνης, που με τη σειρά της προκαλεί μια σχετική οπίσθια αντί- ταλάντωση στο ιερό οστού. Σε αυτή τη θέση ο οπίσθιος ιερολαγόνιος σύνδεσμος βρίσκεται όλο και περισσότερο σε τάση. Ως εκ τούτου, όταν ο ορθωτής του κορμού ενθαρρύνει την πρόσθια κλίση της λεκάνης, όχι μόνο έλκει τους ιερολαγονίους συνδέσμους, μέσω της περιτονίας, αλλά αυξάνει επίσης τις εφελκυστικές τάσεις σε αυτούς τους συνδέσμους, λόγω της αυξημένης αντί-ταλάντωσης στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις, με πιθανότητα να προκληθεί πόνος στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις.

Συμπέρασμα

Η εύρεση αποτελεσματικού τρόπου αντιμετώπισης του πόνου στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις είναι μια σύνθετη διαδικασία. Η μηχανική της περιοχής είναι πολύπλευρη και πολύπλοκη. Γι' αυτό άλλωστε είναι πάντα μια πρόκληση η αντιμετώπιση του πόνου σε αυτές τις αρθρώσεις.

Η περισσότερο αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση για τη δυσλειτουργία στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις περιλαμβάνει βελτίωση της σταθερότητας, ήπια κινητοποίηση των μαλακών μορίων και των αρθρώσεων στη περιοχή. Η μάλαξη μπορεί να έχει ένα θεμελιώδη ρόλο στη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση όμως η αποτελεσματική προσέγγιση ξεκινά με τη καλύτερη κατανόηση της βιομηχανικής λειτουργίας της περιοχής.

ΠΗΓΗ

Fascial Connections in Sacroiliac Region, by Whitney Lowe, LMT, Massage Today, July 2017, Vol. 17, Issue 07

Τελευταία άρθρα

| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Άγχος - stress

Το stress – ή αλλιώς άγχος – είναι η φυσική αντίδραση του σώματος όταν νιώθει πίεση, ή απειλή. Ωστόσο, δεν το βιώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο∙ για κάποιους γίνεται απλή πρόκληση, ενώ για άλλους βαριά καθημερινή δοκιμασία.

stressed woman siting at desk in office surroundedΣε μικρές δόσεις το stress μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη, όμως όταν γίνεται χρόνιο ή υπερβολικό διαβρώνει την ψυχική και σωματική υγεία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO, 2020), το stress θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για την υγεία στον 21ο αιώνα, επηρεάζοντας τόσο την ποιότητα ζωής, όσο και την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων. Υπάρχουν κατηγορίες τού πληθυσμού που αποδεικνύονται πιο ευάλωτες είτε λόγω βιολογικών παραγόντων, είτε λόγω κοινωνικών και επαγγελματικών συνθηκών, είτε λόγω ιδιαίτερων απαιτήσεων στη ζωή τους. Η κατανόηση αυτών των ομάδων είναι κρίσιμη, καθώς βοηθά στην ανάπτυξη πιο στοχευμένων στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης.

Ευάλωτες κατηγορίες ανθρώπων στο stress

  • close up portrait of upset african american girl l 2024Παιδιά και έφηβοι: Τα παιδιά και οι έφηβοι βιώνουν stress που προκαλείται από ποικίλες πηγές: τις σχολικές απαιτήσεις, τις εξετάσεις, τον κοινωνικό ανταγωνισμό, ακόμη και από την πίεση που ασκούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το παιδικό και εφηβικό νευρικό σύστημα βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, γεγονός που καθιστά αυτήν την ομάδα περισσότερο εκτεθειμένη στις αρνητικές συνέπειες του άγχους. Έρευνες δείχνουν ότι η παιδική έκθεση σε χρόνιο stress συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης, αλλά και σωματικών παθήσεων στην ενήλικη ζωή (Shonkoff et al., 2012).
  • Νεαροί ενήλικες και φοιτητές: Οι φοιτητές και οι νεαροί ενήλικες καλούνται να διαχειριστούν την μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση, γεγονός που συνοδεύεται από ακαδημαϊκές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις. Η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πίεση για επαγγελματική αποκατάσταση και οι οικονομικές δυσκολίες καθιστούν αυτήν την ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη στο άγχος (Beiter et al., 2015).
  • Εργαζόμενοι σε απαιτητικά επαγγέλματα: Το εργασιακό stress αποτελεί μία από τις πιο συχνές μορφές άγχους στη σύγχρονη κοινωνία. Ιδιαίτερα εκτεθειμένοι είναι οι επαγγελματίες υγείας, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι σε θέσεις ευθύνης, αλλά και όσοι απασχολούνται σε ασταθή, ή χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα. Το φαινόμενο της «επαγγελματικής εξουθένωσης» (burnout) έχει λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας (Maslach & Leiter, 2016).
  • close up of psychologist comforting his depressed 202Γυναίκες: Οι γυναίκες αναφέρονται συχνά στη βιβλιογραφία ως πιο ευάλωτες στο stress, όχι μόνο λόγω βιολογικών παραγόντων (ορμονικές διακυμάνσεις, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση), αλλά και λόγω του κοινωνικού ρόλου που καλούνται να διαδραματίσουν. Ο συνδυασμός επαγγελματικών, οικογενειακών και κοινωνικών απαιτήσεων μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα άγχους (APA, 2019).
  • Φροντιστές ασθενών και γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες: Οι άνθρωποι που φροντίζουν άτομα με χρόνιες ασθένειες ή αναπηρίες συχνά βιώνουν έντονο και παρατεταμένο stress, γνωστό και ως «stress φροντιστή». Πρόκειται για μια κατηγορία που παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, σωματικής κόπωσης και κοινωνικής απομόνωσης (Schulz & Sherwood, 2008).
  • Άτομα με χρόνια νοσήματα: Ο χρόνιος πόνος, οι σωματικοί περιορισμοί και η συνεχής αβεβαιότητα για την πορεία τής υγείας συνδέονται με υψηλά επίπεδα stress. Ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ή καρκίνο αναφέρουν συχνά έντονο άγχος, το οποίο με τη σειρά του επιδεινώνει την πορεία τής ασθένειας (Cohen et al., 2007).
  • Ηλικιωμένοι: Η τρίτη ηλικία χαρακτηρίζεται από σημαντικές αλλαγές: απώλεια αγαπημένων προσώπων, συνταξιοδότηση, μείωση φυσικών ικανοτήτων. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την ψυχική πίεση και το αίσθημα μοναξιάς, καθιστώντας τούς ηλικιωμένους ευάλωτους σε αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές (Gum et al., 2009).

Επιπτώσεις του stress στην υγεία

african american businesswoman trying to concentraΤο χρόνιο stress δεν είναι απλώς ένα ψυχολογικό βάρος· επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό. Μεταξύ άλλων:

  • Ενισχύει τη λειτουργία τού συμπαθητικού νευρικού συστήματος και αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης.
  • Συνδέεται με υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα και μεταβολικές διαταραχές.
  • Αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
  • Επιβαρύνει την ψυχική υγεία, οδηγώντας σε κατάθλιψη, αϋπνία κ.ά.
  • Μειώνει την ποιότητα ζωής και την ανθεκτικότητα σε νέες προκλήσεις.

Στρατηγικές αντιμετώπισης του stress

Η διαχείριση του stress απαιτεί πολυδιάστατη προσέγγιση. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και σωματοθεραπευτικές μεθόδους.

1. Τρόπος ζωής

  • adult woman with her granddaughters morningΣωματική άσκηση: Η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης και αυξάνει τις ενδορφίνες.
  • Διατροφή: Ισορροπημένη διατροφή με επαρκή θρεπτικά συστατικά στηρίζει την ψυχική και σωματική ανθεκτικότητα.
  • Ύπνος: Ο ποιοτικός ύπνος αποτελεί θεμέλιο για την αποκατάσταση του νευρικού συστήματος.
  • Κοινωνική υποστήριξη: Οι διαπροσωπικές σχέσεις μειώνουν το αίσθημα απομόνωσης.

2. Ψυχολογικές παρεμβάσεις

  • Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Αποτελεσματική στη διαχείριση δυσλειτουργικών σκέψεων.
  • Mindfulness και διαλογισμός: Ενισχύουν την επίγνωση και μειώνουν τη ροπή προς το άγχος.
  • Ομαδική θεραπεία, ή ομάδες υποστήριξης: Δημιουργούν αίσθημα κοινότητας.

3. Σωματοθεραπευτικές προσεγγίσεις και η Κρανιοϊερή Θεραπεία Upledger

Η κρανιοϊερή θεραπεία (CranioSacral Therapy – CST) που αναπτύχθηκε από τον Dr. John Upledger αποτελεί μια ήπια, μη επεμβατική μέθοδο χειροθεραπείας που εστιάζει στη ρύθμιση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος μέσω της βελτίωσης της λειτουργικότητας του κρανιοϊερού συστήματος –δηλαδή του συστήματος των μεμβρανών και του εγκεφαλονωτιαίου υγρού που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Με απαλές πιέσεις, ο θεραπευτής διευκολύνει την απελευθέρωση περιορισμών στους ιστούς, ενισχύοντας την αυτορρύθμιση του οργανισμού. Έρευνες υποδεικνύουν ότι η CST μπορεί να μειώσει τα επίπεδα άγχους, να βελτιώσει τον ύπνο και να ενισχύσει την αίσθηση χαλάρωσης (Matarán-Peñarrocha et al., 2011).  Ιδιαίτερα για άτομα με χρόνιο stress, η κρανιοϊερή θεραπεία μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε άλλες παρεμβάσεις, επιτρέποντας στο σώμα να ανακτήσει ισορροπία.

4. Ενσωμάτωση στην καθημερινότητα

Η αντιμετώπιση του stress δεν μπορεί να βασιστεί σε μεμονωμένες παρεμβάσεις. Χρειάζεται καθημερινή φροντίδα:

  • Σταθερό πρόγραμμα ύπνου και ξεκούρασης.
  • Συνειδητή ενασχόληση με δραστηριότητες που προσφέρουν χαρά.
  • Προγραμματισμένη συμμετοχή σε πρακτικές χαλάρωσης (αναπνοές, γιόγκα, CST).
  • Αναγνώριση των προσωπικών ορίων και διεκδίκηση ισορροπίας σε επαγγελματική και προσωπική ζωή.

Συμπεράσματα

Το stress είναι πια κομμάτι τής καθημερινότητας, αλλά δεν βαραίνει όλους με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν ομάδες που το νιώθουν πιο έντονα –από τα παιδιά και τους φοιτητές, μέχρι τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους φροντιστές, τα άτομα με χρόνια προβλήματα υγείας και τους ηλικιωμένους. Η διαχείριση του stress απαιτεί ολιστική προσέγγιση που να περιλαμβάνει υγιεινό τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη και σωματοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η κρανιοϊερή θεραπεία Upledger μπορεί να προσφέρει ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της αυτορρύθμισης του οργανισμού και την καλλιέργεια βαθιάς χαλάρωσης. Η πρόληψη και η διαχείριση του stress δεν είναι πολυτέλεια· είναι απαραίτητη επένδυση για την υγεία, την ποιότητα ζωής και την κοινωνική ευημερία.

Πηγές

  • American Psychological Association (APA). (2019). Stress in America: Stress and current events.
  • Beiter, R., Nash, R., McCrady, M., Rhoades, D., Linscomb, M., Clarahan, M., & Sammut, S. (2015). The prevalence and correlates of depression, anxiety, and stress in a sample of college students. Journal of Affective Disorders, 173, 90-96.
  • Cohen, S., Janicki-Deverts, D., & Miller, G. E. (2007). Psychological stress and disease. JAMA, 298(14), 1685–1687.
  • Gum, A. M., King-Kallimanis, B., & Kohn, R. (2009). Prevalence of mood, anxiety, and substance-abuse disorders for older Americans in the National Comorbidity Survey–Replication. American Journal of Geriatric Psychiatry, 17(9), 769-781.
  • Maslach, C., & Leiter, M. P. (2016). Understanding the burnout experience: recent research and its implications for psychiatry. World Psychiatry, 15(2), 103–111.
  • Matarán-Peñarrocha, G. A., Castro-Sánchez, A. M., García, G. C., Moreno-Lorenzo, C., Carretero, T. L., & Zafra, M. Á. (2011). Influence of craniosacral therapy on anxiety, depression and quality of life in patients with fibromyalgia. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2011, 178769.
  • Schulz, R., & Sherwood, P. R. (2008). Physical and mental health effects of family caregiving. American Journal of Nursing, 108(9 Suppl), 23–27.
  • Shonkoff, J. P., Boyce, W. T., & McEwen, B. S. (2012). Neuroscience, molecular biology, and the childhood roots of health disparities: Building a new framework for health promotion and disease prevention. JAMA, 301(21), 2252–2259.
  • World Health Organization (WHO). (2020). Stress at the workplace.

 

Η ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ: ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πληροφορίες για τον Εγκέφαλο

Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πια σωματική βλάβη, ο εγκέφαλος μπορεί να συνεχίζει να “θυμάται” τον πόνο. Τα νευρωνικά του δίκτυα λειτουργούν έτσι ώστε να κρατούν τον πόνο ενεργό, παρόλο που δεν υπάρχει πια πραγματική ζημιά στον ιστό.

ΜΗΧΑΝΗΜΑ "ΕΝΕΡΓΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ" (ATM): Σύγχρονες Προσεγγίσεις στη Φυσικοθεραπεία
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης (ATM2)

Η σύγχρονη φυσικοθεραπεία και αποκατάσταση έχει εμπλουτιστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια με την εισαγωγή καινοτόμων τεχνολογιών και θεραπευτικών προσεγγίσεων.

ΠΕΛΜΑΤΟΓΡΑΦΗΜΑ: ΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Ανάλυση της βάδισης - Πελματογράφημα

Κάθε φορά που κάνουμε ένα βήμα τα πόδια μας αφήνουν ένα "αποτύπωμα" πίεσης στο έδαφος. Mία μοναδική υπογραφή που αποκαλύπτει μυστικά για τον τρόπο που κινούμαστε, την υγεία μας και ακόμη και την προσωπικότητά μας.

ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Ιδιοδεκτικότητα

Ο μηχανισμός που επιτρέπει στον άνθρωπο να αντιλαμβάνεται τη θέση και την κίνηση του σώματός του στον χώρο χωρίς τη βοήθεια της όρασης.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ & ΥΓΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Το καλοκαίρι αποτελεί μια περίοδο μοναδικών προκλήσεων και ευκαιριών για την ανθρώπινη υγεία.

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Διαταραχές ύπνου

Χωρίς ποιοτικό ύπνο, η παραγωγικότητα, η δημιουργικότητα και η ψυχική αντοχή μας φθίνουν˙ και μαζί τους, η πορεία προς την επιτυχία.

ΝΕΥΡΑΛΓΙΑ ΤΡΙΔΥΜΟΥ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Νευραλγία Τριδύμου

Η νευραλγία τριδύμου αποτελεί μία από τις πλέον επώδυνες καταστάσεις που αντιμετωπίζει η ιατρική επιστήμη. Η σωστή συνδυαστική προσέγγιση μπορεί να προσφέρει την ανακούφιση που αναζητάτε.

ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ: ΠΩΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ!
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

Η ημικρανία δεν είναι απλώς "έντονος πονοκέφαλος" είναι μια καθημερινή πάλη που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Το σώμα μας, όμως, διαθέτει τα κατάλληλα θεραπευτικά εργαλεία για να την αντιμετωπίσει, αρκεί να μάθουμε πώς να τα αξιοποιήσουμε.

ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΡΟΤΑΦΟΓΝΑΘΙΚΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Κροταφογναθική άρθρωση

Το σύνδρομο της κροταφογναθικής άρθρωσης είναι μια πολύπλευρη και συχνά εξουθενωτική κατάσταση, η οποία ωστόσο μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την κατάλληλη συνδυαστική θεραπευτική προσέγγιση.