Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση για την υγεία των Αμερικανών, από το ινστιτούτο Disease Control and Prevention (CDC), U.S.A., οι Αμερικάνοι έχουν αυξήσει τον μέσο όρο ηλικίας, αλλά ζουν υποφέροντας από χρόνιο πόνο, κυρίως στη μέση. 

Επίσης σύμφωνα με το National Center for Health Statistics, τμήμα του CDC, περίπου ένας στους τέσσερεις ενήλικες αναφέρει ότι τον προηγούμενο μήνα είχε κρίση πόνου στη μέση, που διήρκεσε τουλάχιστον μία ημέρα, ενώ το 25% των ενηλίκων που ερωτήθηκαν ανέφεραν ότι τους προηγούμενους τρεις μήνες είχαν παρουσιάσει πόνο στη μέση.

Η Amy Bernstein, επικεφαλής της έρευνας δήλωσε ότι:

«Επιλέξαμε να εστιάσουμε την έρευνα στο πόνο, διότι σπάνια αναφέρεται ως ανεξάρτητο περιστατικό, αλλά αναφέρεται συνήθως ως σύμπτωμα κάποιας άλλης παθολογικής κατάστασης».

ΠΗΓΗ: Amy Bernstein, Sc.D., chief, analytic studies branch, U.S. Centers for Disease Control and Prevention's National Center for Health Statistics, Hyattsville, Md.; Nov. 15, 2006, Health, United States, 2006, U.S. Department of Health and Human Services; Nov. 15, 2006, news release, Agency for Healthcare Research and Quality (www. cdc.gov).

Τα παραπάνω ευρήματα δικαιολογούνται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένας «χρυσός κανόνας» που να παρέχει άμεσα και ικανοποιητικά οφέλη σε ανθρώπους που πάσχουν από δυσλειτουργία της σπονδυλικής στήλης. Υπάρχουν διάφορες ιατρικές, ακαδημαϊκές κι εμπειρικές σχολές, και κάθε σχολή έχει την δική της προσέγγιση. Πολλές από αυτές τις σχολές δεν είναι πλήρως κατανοητές, και καμία σχολή δεν έχει αποδείξει σταθερά ότι είναι σημαντικά ανώτερη από τις άλλες. Αυτό δημιουργεί σύγχυση στον πάσχοντα που τον οδηγεί τελικά στον χρόνιο πόνο.

Η σύγχυση προκαλείτε γιατί οι περισσότερες τεχνικές εστιάζουν την προσοχή τους στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και όχι στην αντιμετώπιση της αιτίας που τα προκαλεί. Δηλαδή στον περιορισμό της λειτουργικότητας της σπονδυλικής στήλης.

Η σπονδυλική στήλη είναι κατασκευασμένη για να κινείται. Εξαιτίας κυρίως της επαναλαμβανόμενης κακής στάσης, μικροτραυματισμών και του αδύνατου μυϊκού συστήματος (αποτέλεσμα του τρόπου ζωής μας), προκαλούνται αλλαγές στην ανατομική διάταξη της σπονδυλικής στήλης. Αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών είναι να υπάρχουν περιοχές που υπολειτουργούν και άλλες που υπερλειτουργούν για να καλύψουν το κενό. Αυτή η δυσλειτουργία προκαλεί περιορισμό της κίνησης και πόνο. Η συνηθισμένη αντιμετώπιση προτείνει ακινητοποίηση και στην καλύτερη περίπτωση περιορισμό των δραστηριοτήτων του ασθενή. Με άλλα λόγια μια προβληματική περιοχή την μετατρέπουμε σε μία ακόμα περισσότερο δυσκίνητη, και φυσικά βάζουμε τις βάσεις για τον χρόνιο πόνο.

ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΕΝΕΡΓΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
Για τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης

Η προσέγγιση στην ιδέα της Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης έγινε το 2001 από ομάδα ερευνητών- θεραπευτών της τεχνικής Manual Therapy στις Η.Π.Α., σε μια προσπάθεια για την άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση του περιορισμού στη λειτουργικότητα της σπονδυλικής στήλης.

Στη πράξη η προσέγγιση αυτή στηρίζεται στη διαπίστωση ότι κρατώντας σταθερές, μέσω του μηχανήματος της «Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης», συγκεκριμένες περιοχές του σώματος (π.χ. τη λεκάνη), σε θέση ανώδυνη για τον ασθενή, τότε αυτός μπορεί να εκτελέσει κινήσεις ελεύθερες πόνου προς τη κατεύθυνση, που προηγουμένως του ήταν αδύνατον, λόγω του πόνου ή του περιορισμού. Επιπλέον αυτή η κίνηση μπορεί να εκτελείται, αν το επιλέξουμε, εναντίον αντίστασης (κάτι πρωτοποριακό σε σχέση με άλλες προσεγγίσεις που συστήνουν όχι μόνο αποφυγή αυτών των κινήσεων αλλά σε πολλές περιπτώσεις πλήρη ακινησία). Επιπρόσθετα οι κινήσεις αυτές εκτελούνται από όρθια στάση, δηλαδή με φόρτιση της σπονδυλικής στήλης από το βάρος του ασθενή, σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη τεχνική, όπου ο ασθενής είναι ξαπλωμένος σε εξεταστικό κρεβάτι, εκμηδενίζοντας τη δύναμη της βαρύτητας. Η επιλογή της όρθιας στάσης έγινε γιατί οι περισσότεροι ασθενείς διαμαρτύρονται ότι ο πόνος επιδεινώνεται σε ορθοστασία, ενώ ανακουφίζεται σε ύπτια θέση.

Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνουμε νευρομυϊκή επανεκπαίδευση του σώματος, ώστε να κινείται σε μια νέα ανώδυνη τροχιά, από λειτουργική θέση, αυτόματα (χωρίς σκέψη), με τον σωστό τρόπο.

Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής στη κίνηση είναι η σχεδόν άμεση ελάττωση του πόνου, στις πρώτες συνεδρίες, σε ποσοστό 60%, η άμεση βελτίωση του εύρους κίνησης και φυσικά η μείωση του συνολικού χρόνου θεραπείας- αποκατάστασης.

ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΗΠΤΙΚΑ ΦΑΡΑΜΑΚΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ

Αναφέρεται στα Μ.Μ.Ε. ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου ακόμα και όταν ο ασθενής δεν πάσχει από κατάθλιψη. Ο μηχανισμός με το οποίο τα εν λόγω φάρμακα εξουδετερώνουν τον πόνο σε πολλές διαφορετικές παθήσεις, δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητός. Επισημαίνεται ακόμα ότι στους περισσότερους ασθενείς, οι χαμηλές δόσεις είναι ανεκτές και παρουσιάζουν μόνο ήπιες παρενέργειες. Η δοσολογία που απαιτείται για την αναλγητική δράση είναι χαμηλότερη από αυτής που απαιτείται για την αντικαταθλιπτική δράση.

ΣΧΟΛΙΟ

Ο χρόνιος πόνος είναι αποτέλεσμα είτε διαταραχής της στήριξης ή κινητικότητας του σώματος, είτε δυσλειτουργίας του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (Εγκέφαλος - Νωτιαίος Μυελός). Αντί λοιπόν να εντοπίσουμε την αιτία του πόνου, εξετάζοντας το σώμα ως σύνολο, το οποίο πρέπει να χαρακτηρίζεται από "αρμονία" στις κινήσεις και την λειτουργικότητα (εννοούμε τον τρόπο λειτουργίας από το πιο απλό κύτταρο του οργανισμού έως τον περισσότερο πολύπλοκο μηχανισμό του), και στη συνέχεια να αποκαταστήσουμε την λειτουργικότητα και να ενισχύσουμε τον φυσικό αμυντικό μηχανισμό του ιδίου του σώματος, ώστε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του όπως εκείνος ξέρει καλύτερα, εμείς τον αποδυναμώνουμε. 
Με τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα προκαλείτε μια καταστολή του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, με άμεσο αποτέλεσμα να αποδυναμώνουμε τον φυσικό αμυντικό μηχανισμό του σώματος. Είναι σαν να λέμε "εσύ κάτσε στην άκρη εγώ θα κάνω την δουλεία για εσένα". Θεωρείτε ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος; Υπάρχουν πολλές τεχνικές που μπορούν μα βοηθήσουν τον πάσχοντα από χρόνιο πόνο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του με αποτελεσματικότητα. Αρκεί να ψάξει, να ενημερωθεί, να προσπαθήσει και κυρίως να έχει την διάθεση να παλέψει για το πρόβλημα του. Μην περιμένετε μαγικά χάπια. Η λύση βρίσκεται μέσα σας αρκεί να την αναζητήσετε.