Ένα πρωτοπώρο μηχάνημα, το μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης 2 (ΑΤΜ2), παίρνει το παραδοσιακό, οριζόντιο θεραπευτικό κρεβάτι και το γυρίζει να στέκεται όρθιο. Θεραπευτικές ασκήσεις που ο ασθενής θα εκτελούσε κανονικά ξαπλωμένος επάνω σε οριζόντιο θεραπευτικό κρεβάτι γίνονται τώρα σε κατακόρυφη στάση με μηχανική φόρτιση της σπονδυλικής στήλης από το βάρος του σώματός του.

Το μηχάνημα απευθύνεται σε ασθενείς με άλγος της πλάτης, ένα σύμπτωμα που τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών αναφέρουν ότι θα επηρεάσει το 75% με 80% των ανθρώπων σε κάποια στιγμή της ζωής τους, και με το οποίο όλοι οι φυσικοθεραπευτές είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι.

Οι φοιτητές του διδακτορικού προγράμματος Φυσικοθεραπείας στο Alabama State University εκπαιδεύονται τώρα να εφαρμόζουν αυτή την καινοτομία που αποτελεί ήδη εξοπλισμό του τμήματος αθλητιατρικής στο Stanford University, στις αθλητικές εγκαταστάσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (NFL) καθώς και σε άλλα μέρη σε ολόκληρη την χώρα.

Είναι μόλις η τελευταία προσθήκη στο διαρκώς εξελισσόμενο φυσικοθεραπευτικό σχήμα του προγράμματος του Alabama State University, είπε ο διευθυντής του προγράμματος Dr. Jerry Lee, που βλέπει το ΑΤΜ2 σαν μία εντελώς νέα προοπτική στην φυσικοθεραπεία, το οποίο θα μπορούσε όχι μόνο να βελτιώσει τις πιθανότητες των ασθενών για ταχεία αποκατάσταση αλλά θα μπορούσε επίσης να φέρει επανάσταση στον τρόπο που οι φυσικοθεραπευτές προσεγγίζουν την εργασία τους.

«Αυτός ο εξοπλισμός επιτρέπει στον φυσικοθεραπευτή να έχει καλύτερη πρόσβαση στον ασθενή», είπε και πρόσθεσε ότι απαλλάσσει επίσης το σώμα του ίδιου του θεραπευτή που συνήθως καταπονείται μετά από συνεχείς χειρισμούς επάνω από το οριζόντιο θεραπευτικό κρεβάτι.

Ο Steve Hoffman, ιδρυτής της BackProject με έδρα την Sunnyvale Καλιφόρνιας, της εταιρείας που βρίσκεται πίσω από το ΑΤΜ2, πρόσφατα έδωσε διάλεξη και παρουσίασε το ΑΤΜ2 σε τοπικούς θεραπευτές και φοιτητές στο αμφιθέατρο της Ιατρικής Σχολής του Alabama State University.

Μία κατακόρυφη προσέγγιση

Ο Hoffman δήλωσε πως αντίθετα με την παραδοσιακή θεραπεία, στην οποία οι ασθενείς εκτελούν ασκήσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση των επώδυνων κινήσεων, με το ΑΤΜ2 εκτελούν αυτές τις κινήσεις προς την φυσική κατεύθυνση – προς την κατεύθυνση του πόνου τους. Οι ρυθμιζόμενες ζώνες μαζί με τα επίσχεστρα αντισταθμίζουν την έλλειψη βαρύτητας κι ελέγχουν τον βαθμό πίεσης στον οποίο αντιδρούν οι ασθενείς καθώς εκτελούν κατ’ επανάληψη την κίνηση εκείνη που σε άλλες συνθήκες προκαλεί άλγος.

Η νέα προσέγγιση παρέχει πλήρη έλεγχο της στάσης της λεκάνης κι ένα μεγάλο εύρος συμπίεσης ούτως ώστε οι κινήσεις του ασθενή να μπορέσουν να επανέλθουν στο φυσιολογικό εύρος.

«Βάζουμε τον ασθενή να εκτελέσει εκ νέου την επώδυνη κίνηση επάνω στο μηχάνημα, εκεί όπου μπορεί να την κάνει ανώδυνα», είπε ο Hoffman.

Ακόμη και στις καθημερινές δραστηριότητες, οι μύες των ανθρώπων με άλγος στην πλάτη πυροδοτούνται συνεχώς απλά και μόνο για να κρατήσουν το άτομο σταθερό, πρόσθεσε ο ίδιος. Μόλις ο ασθενής δεθεί στο μηχάνημα, «αυτοί οι μύες δεν χρειάζεται να πυροδοτούνται πλέον», συμπλήρωσε. «Η υπερκόπωση των μυών μειώνεται σε κάθε εγκοπή των επισχέστρων.»

Ο Hoffman δήλωσε πως κατά την διάρκεια των ασκήσεων, το κεντρικό νευρικό σύστημα «απομνημονεύει» τις ανώδυνες κινήσεις· οι αρθρώσεις ανατάσσονται έτσι ώστε όταν οι ασθενείς βρίσκονται εκτός μηχανήματος να είναι ικανοί να εκτελούν την κίνηση μ’ ένα αυξημένο εύρος, ανώδυνα.

Ανέφερε ότι σε μία μελέτη του Dublin City University της Ιρλανδίας σχετική με το ΑΤΜ2, οι βελτιώσεις στο εύρος κίνησης της οσφυϊκής μοίρας παρέμεναν κλινικά σημαντικές ακόμη και τρεις ημέρες μετά την θεραπευτική παρέμβαση· σε άλλη μελέτη της BACKtoGOLF Fitness in Windsor στην Καλιφόρνια, ο αριθμός των θεραπευτικών συνεδριών που χρειάστηκαν έως την εξάλειψη του άλγους είχε μειωθεί περισσότερο από το μισό με αυτό το μηχάνημα.

Στις αρχές του 1990 ο Hoffman, μανιώδης ποδηλάτης, είχε άλγος στην πλάτη που τον κράτησε μακριά από το άθλημα. Τα νέα από τους φυσικοθεραπευτές ήταν απελπιστικά: μετά από έξι μήνες ίσως ένα 20 τοις εκατό του άλγους του να έφευγε· ένα 50 τοις εκατό θα μπορούσε να υποχωρήσει μέσα σε πέντε χρόνια κι ένα 80 τοις εκατό θα έφευγε στην ηλικία των 60.

Δήλωσε πως αυτό απετέλεσε το κίνητρο για να βρει μία μέθοδο που να παράσχει άμεση και παρατεταμένη βελτίωση. Τότε ήταν μόλις 26 ετών.

Αυξάνοντας το εύρος κίνησης

Ο Malcolm Colbert ο 3ος, επίσης στην ηλικία των 20 ετών, είναι όχι μόνο ένας φοιτητής που κοντεύει να αποπερατώσει το διδακτορικό πρόγραμμά του στο Alabama State University, αλλά κι ένας πρώην επαγγελματίας αθλητής που επιμένει στην υγιεινή ζωή και τη συνεχή άσκηση, αλλά που έχει τεθεί εκτός αγώνων εξαιτίας άλγους στην πλάτη.

Ως θεραπευτής κι εν δυνάμει ασθενής, ήταν ανυπόμονος να δοκιμάσει το ΑΤΜ2.

Με τον Colbert, ο Hoffman ακολούθησε την διαδικασία αξιολόγησης του ασθενή από τον θεραπευτή, ρωτώντας τον κατ’ αρχήν πού εντοπίζεται ο πόνος (στο άνω τμήμα της πλάτης), πόσο καιρό υπάρχει (ενάμιση χρόνο) και τον βαθμό αντιληπτού άλγους («περίπου έξι με ανώτερο το δέκα», απάντησε ο Colbert). Στην συνέχεια ο Hoffman ζήτησε από τον Colbert να εκτελέσει, μέχρι εκεί που μπορούσε, μία κίνηση προς την κατεύθυνση του άλγους, και να σταματήσει μόλις θα αισθανόταν πόνο. Ο Colbert τέντωσε την πλάτη του προς τα πίσω λίγες μόνο ίντσες πριν σταματήσει.

Μόλις βρέθηκε επάνω στο μηχάνημα – με το πρόσωπο να κοιτάζει προς το μηχάνημα και μερικές ζώνες δεμένες γύρω από τον κορμό του για να τον κρατούν σταθερό και να τον πιέζουν – ο Colbert εκτέλεσε την συνήθως επώδυνη κίνηση σε σετ των 10 επαναλήψεων, στην αρχή με μεγάλη δυσκολία. Επειδή το εύρος κίνησης του Colbert ήταν τόσο πολύ περιορισμένο, ο Hoffman αύξησε την στήριξη με πρόσθετες ζώνες κι επίσχεστρα. Σταδιακά ο Colbert κατάφερε να εκτελεί την κίνηση με ευκολία.

Κι ύστερα η πραγματική δοκιμή: μόλις ο Colbert κατέβηκε από το μηχάνημα, ο
Hoffman του ζήτησε να εκτελέσει την κίνηση που προηγουμένως του προκαλούσε πόνο. Ο Colbert φαινόταν έκπληκτος καθώς εκτελούσε μία φυσιολογική, σε όλο το εύρος κίνησης οπίσθια κάμψη της πλάτης του. Ο ίδιος δήλωσε πως δεν πονούσε καθόλου.

«Νιώθω καλά», είπε.

Αν και με βελτιωμένη την κίνησή του μετά από την δοκιμή του μηχανήματος, ο Colbert προειδοποίησε:« Μπορώ να καταλάβω πώς κάποιος κλειστοφοβικός θα είχε πρόβλημα με αυτό το μηχάνημα», δήλωσε αναφερόμενος στις πολλές ζώνες συγκράτησης του μηχανήματος.

Το μηχάνημα δεν είναι κατάλληλο και για άλλες κατηγορίες ασθενών συμπεριλαμβανομένων των εγκύων και των ανθρώπων των οποίων το άλγος δεν προέρχεται από μυοσκελετικά προβλήματα.

Δέκα ημέρες μετά την αγωγή του με το ΑΤΜ2, ο Colbert είπε ότι ένιωθε ακόμη λίγο πόνο στην πλάτη, αλλά πως η κατάστασή του ήταν τόσο καλή σαν να είχε ακολουθήσει μία σειρά θεραπευτικών συνεδριών. Δήλωσε πως μία ημέρα μετά την δοκιμή του μηχανήματος, είχε άλγος που έμοιαζε με εκείνο που ακολουθεί έπειτα από σκληρή προπόνηση – αυτό που στον συγκεκριμένο τομέα καλείται «καθυστερημένη έναρξη μυϊκού άλγους».

Αν και χρειάστηκε να επαναλάβει την εφαρμογή, τόσο ο ίδιος όσο κι άλλοι στο Alabama State University είναι ενθουσιασμένοι με τα οφέλη που παρέχει το μηχάνημα στους θεραπευτές. Οι φοιτητές εξασκούνται ακόμη στο νέο εξοπλισμό, εντούτοις παρέχουν τελικά θεραπευτική αγωγή με το ΑΤΜ2 σε ντόπιους ασθενείς με άλγος στην πλάτη υπό τις οδηγίες κάποιου γιατρού.

«Απελευθερώνει τα χέρια των θεραπευτών ώστε να μπορούν να κάνουν άλλα πράγματα» αντί να στηρίζουν τον ασθενή επάνω στο θεραπευτικό κρεβάτι, επισήμανε ο ίδιος, γεγονός που προσθέτει θεραπευτική δύναμη στα χέρια των θεραπευτών. Και οι φυσικοθεραπευτές ίσως να έχουν έτσι μία ευκαιρία να σώσουν τις δικές τους πλάτες.

«Αυτό μειώνει τον κίνδυνο κακώσεων στους θεραπευτές», είπε ο Colbert. «Η βιομηχανική του σώματος απασχολεί πολύ τους φυσικοθεραπευτές. Είναι πολύ σημαντική για την επαγγελματική μακροημέρευση κάθε θεραπευτή.»