ΠΑΡΑΜΕΝΕΤΕ ΚΙΝΗΤΙΚΟΙ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΑΣΚΗΣΗ
Η κινητικότητα του ανθρώπου μπορεί να δεχτεί ισχυρό πλήγμα με την πάροδο των χρόνων, γεγονός που μπορεί να έχει επίπτωση στην ποιότητα της ζωής, στερώντας του τις χαρές που θα μπορούσε να απολαύσει ανάλογα με την ηλικία. Κανείς δεν επιθυμεί να χωλαίνει, να κλυδωνίζεται, να περπατά με μπαστούνι, να πασχίζει να σηκώσει ένα αντικείμενο από το πάτωμα ή να χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο, αντί να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής!

Ερευνητές μελέτησαν περισσότερους από 1,500 ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες (ηλικίας 70-80 ετών), εντασσώμενοι στην μελέτη 'The Lifestyle Interventions and Independence for Elders (LIFE) - Οι παρεμβάσεις του τρόπου ζωής και της ανεξαρτησίας για τους πρεσβύτερους'.
Στην αρχή της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο 'PLoS ONE' (a Library of Science, open-access journal), όλοι οι συμμετέχοντες ήταν γενικά νωθροί, δηλώνοντας λιγότερο από 20 λεπτά φυσικής δραστηριότητας την εβδομάδα. Προς χάριν της μελέτης, οι ερευνητές χώρησαν του συμμετέχοντες σε δυο ομάδες. Στη πρώτη ομάδα οι συμμετέχοντες περατούσαν και έκαναν ασκήσεις για βελτίωση της βάδισης, ελαστικότητας και ισορροπίας, ενώ οι συμμετέχοντες στη δεύτερη ομάδα ελάμβαναν μέρος δυο φορές τον μήνα σε εργαστήρια με σκοπό την εκπαίδευση στην υγεία.
Μετά από 2.6 χρόνια της μελέτης, οι συμμετέχοντες στην ομάδα της άσκησης υπέφεραν κατα 28% λιγότερο από επιμονή κινητική ανικανότητα και 18% λιγότερο από μέγιστη κινητική ανικανότητα σε σχέση με την ομάδα που δεν ασκούταν.
Αναλύοντας περισσότερο την ομάδα που ασκούταν σε εβδομαδιαία βάση, διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες της ομάδας που ασκούταν περισσότερο εμφάνισαν το τεράστιο ποσοστό να υποφέρουν λιγότερο κατά 77% από κάποια μέγιστη κινητική ανικανότητα σε σχέση με τα μέλη της ίδιας ομάδας που ασκούταν ελάχιστα. Παρόλα αυτά και η ελάχιστη άσκηση ήταν καλύτερη από καθόλου.
Συμπερασματικά τουλάχιστον 48 λεπτά σωματικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα μειώνει τον κίνδυνο κινητικής ανικανότητας, και η επιπλέον μείωση του κινδυνού επιτυγχάνεται μόνο με επιπλέον σωματική δραστηριότητα.
ΠΗΓΗ
"The Lifestyle Interventions and Independence for Elders Study: Design and Methods"
Roger A. Fielding, corresponding author1 W. Jack Rejeski,2 Steven Blair,3,4 Tim Church,5 Mark A. Espeland,6 Thomas M. Gill,7 Jack M. Guralnik,8 Fang-Chi Hsu,7 Jeffrey Katula,2 Abby C. King,9,10 Stephen B. Kritchevsky,11 Mary M. McDermott,12 Michael E. Miller,6 Susan Nayfield,13 Anne B. Newman,14 Jeff D. Williamson,11 Denise Bonds,15 Sergei Romashkan,16 Evan Hadley,17 and Marco Pahor13, for the LIFE Research Group
Στην ίδια κατηγορία
-
ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΑΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
-
STRESS: Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
-
ΑΜΜΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
-
Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΡΙΒΟΥΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
-
MANUAL ALIGNMENT THERAPY: ΜΙΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
-
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
-
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ
-
ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
-
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
-
ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ
-
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
-
ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΣΤΟ STRESS ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ
Τελευταία άρθρα
ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΑΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
Η κνημοπερονιαία εξάρθρωση απαιτεί έγκαιρη διάγνωση και πρόγραμμα εξατομικευμένης αποκατάστασης για την λειτουργική επαναφορά τής άρθρωσης.
STRESS: Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
Το στρες αναδεικνύεται σε πολύπλευρη απειλή που διαβρώνει υγεία, ισορροπία και ποιότητα ζωής του σύγχρονου ανθρώπου.
ΑΜΜΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
Η άμεση πρόσβαση στη φυσικοθεραπεία μπορεί να προσφέρει ασφαλή και ιδιαίτερα αποτελεσματική φροντίδα, ενισχύοντας την ποιότητα και την αποδοτικότητα των συστημάτων υγείας, ή εμπεριέχει κινδύνους για τους ασθενείς;
Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΡΙΒΟΥΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
Ο χρόνιος πόνος δεν αντικατοπτρίζει πάντα βλάβη ιστού, αλλά αφορά μια δυναμική κατάσταση με σύνθετους νευρολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνιολογικούς μηχανισμούς που απαιτούν κατανόηση και ολιστική προσέγγιση.
MANUAL ALIGNMENT THERAPY: ΜΙΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ολιστική μέθοδος που αποκαθιστά τη σωστή ευθυγράμμιση του σώματος, μειώνοντας τον πόνο και βελτιώνοντας τη λειτουργικότητα μέσω χειροθεραπείας και εξατομικευμένων ασκήσεων.
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
Η σύγχρονη αντιμετώπιση για την ισχιαλγία δίνει έμφαση στη φυσικοθεραπεία, την ενεργό κινητοποίηση και την εκπαίδευση του ασθενούς για αποτελεσματική αποκατάσταση.
ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
Η ακράτεια μετά τον τοκετό επηρεάζει έως και μία στις τρεις γυναίκες, και συχνά παραμένει αδιάγνωστη λόγω ντροπής ή ελλιπούς ενημέρωσης.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα του άνω άκρου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.
ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ
Ο αυχενικός πόνος και το αίσθημα δυσκαμψίας, ή "πιασίματος" στον αυχένα είναι από τις συχνότερες αιτίες αναζήτησης ιατρικής βοήθειας στον σύγχρονο κόσμο.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Το Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου συνιστά μια ετερογενή και αμφιλεγόμενη νοσολογική οντότητα με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία και δραστηριότητα του ατόμου.


