ΠΑΡΑΜΕΝΕΤΕ ΚΙΝΗΤΙΚΟΙ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΑΣΚΗΣΗ
Η κινητικότητα του ανθρώπου μπορεί να δεχτεί ισχυρό πλήγμα με την πάροδο των χρόνων, γεγονός που μπορεί να έχει επίπτωση στην ποιότητα της ζωής, στερώντας του τις χαρές που θα μπορούσε να απολαύσει ανάλογα με την ηλικία. Κανείς δεν επιθυμεί να χωλαίνει, να κλυδωνίζεται, να περπατά με μπαστούνι, να πασχίζει να σηκώσει ένα αντικείμενο από το πάτωμα ή να χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο, αντί να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής!
Ερευνητές μελέτησαν περισσότερους από 1,500 ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες (ηλικίας 70-80 ετών), εντασσώμενοι στην μελέτη 'The Lifestyle Interventions and Independence for Elders (LIFE) - Οι παρεμβάσεις του τρόπου ζωής και της ανεξαρτησίας για τους πρεσβύτερους'.
Στην αρχή της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο 'PLoS ONE' (a Library of Science, open-access journal), όλοι οι συμμετέχοντες ήταν γενικά νωθροί, δηλώνοντας λιγότερο από 20 λεπτά φυσικής δραστηριότητας την εβδομάδα. Προς χάριν της μελέτης, οι ερευνητές χώρησαν του συμμετέχοντες σε δυο ομάδες. Στη πρώτη ομάδα οι συμμετέχοντες περατούσαν και έκαναν ασκήσεις για βελτίωση της βάδισης, ελαστικότητας και ισορροπίας, ενώ οι συμμετέχοντες στη δεύτερη ομάδα ελάμβαναν μέρος δυο φορές τον μήνα σε εργαστήρια με σκοπό την εκπαίδευση στην υγεία.
Μετά από 2.6 χρόνια της μελέτης, οι συμμετέχοντες στην ομάδα της άσκησης υπέφεραν κατα 28% λιγότερο από επιμονή κινητική ανικανότητα και 18% λιγότερο από μέγιστη κινητική ανικανότητα σε σχέση με την ομάδα που δεν ασκούταν.
Αναλύοντας περισσότερο την ομάδα που ασκούταν σε εβδομαδιαία βάση, διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες της ομάδας που ασκούταν περισσότερο εμφάνισαν το τεράστιο ποσοστό να υποφέρουν λιγότερο κατά 77% από κάποια μέγιστη κινητική ανικανότητα σε σχέση με τα μέλη της ίδιας ομάδας που ασκούταν ελάχιστα. Παρόλα αυτά και η ελάχιστη άσκηση ήταν καλύτερη από καθόλου.
Συμπερασματικά τουλάχιστον 48 λεπτά σωματικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα μειώνει τον κίνδυνο κινητικής ανικανότητας, και η επιπλέον μείωση του κινδυνού επιτυγχάνεται μόνο με επιπλέον σωματική δραστηριότητα.
ΠΗΓΗ
"The Lifestyle Interventions and Independence for Elders Study: Design and Methods"
Roger A. Fielding, corresponding author1 W. Jack Rejeski,2 Steven Blair,3,4 Tim Church,5 Mark A. Espeland,6 Thomas M. Gill,7 Jack M. Guralnik,8 Fang-Chi Hsu,7 Jeffrey Katula,2 Abby C. King,9,10 Stephen B. Kritchevsky,11 Mary M. McDermott,12 Michael E. Miller,6 Susan Nayfield,13 Anne B. Newman,14 Jeff D. Williamson,11 Denise Bonds,15 Sergei Romashkan,16 Evan Hadley,17 and Marco Pahor13, for the LIFE Research Group
Στην ίδια κατηγορία
-
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
-
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
-
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
-
Manual Therapy
-
Γνωρίστε την Κρανιοϊερή Θεραπεία
-
Οδηγίες για τον πόνο στη μέση
-
Τι πρέπει να γνωρίζεται για το λεμφοίδημα
-
Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης Active therapeutic movement (ATM2)
-
Ανάλυση της Βάδισης Πελματογράφημα
-
«Trigger Points» ή Μυοπεριτονιακά Σημεία Πυροδότησης Πόνου
-
Συστάσεις Υγιεινής διατροφής
-
Φυλλάδια
Τελευταία άρθρα
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.
Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.
ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.
ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.
ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική.