Παρόλο που οι μηχανές και οι βελτιώσεις στις μεταφορές και την επικοινωνία έχουν κάνει τη ζωή μας ευκολότερη, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η μείωση της σωματικής δραστηριότητας, που συνδέεται με αυτές τις προόδους, διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην επιβάρυνση της υγείας. Οι μελέτες δείχνουν ότι το 60% των ενηλίκων δεν ασκείτε τακτικά, ενώ 25% του ενήλικου πληθυσμού δεν ασκείται καθόλου.

Ο Paffenbarger (1996) και οι συνεργάτες του δηλώνουν ότι η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ασθενειών όπως είναι οι καρδιακές παθήσεις, ο διαβήτης, κάποιες μορφές καρκίνου, οστεοαρθρίτιδα, οστεοπόρωση και παχυσαρκία. Οι μελέτες επίσης αποδεικνύουν ότι η άσκηση μπορεί να βοηθήσει την ψυχολογική ευημερία και να μειώσει τα συναισθήματα της ανησυχίας και της κατάθλιψης. Τα ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης για μερικές μέρες ή βδομάδες μπορεί να μην είναι σημαντικά, αλλά κατά τη διάρκεια μιας μακράς χρονικής περιόδου είναι πολύτιμα. Το περπάτημα ημερησίως για πέντε ημέρες καταναλώνει περίπου 2000 θερμίδες. Αυτή η δραστηριότητα μέσα σε ένα χρόνο θα έκαιγε περίπου 96.000 θερμίδες.

Άσκηση και Καρδιακές παθήσεις

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι η κύρια αιτία θανάτου στην Αμερική. Η Αμερικανική ένωση για την καρδιά έχει καταστήσει σαφές ότι η κύρια αιτία των καρδιακών παθήσεων είναι η φυσική αδράνεια. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η κανονική σωματική δραστηριότητα αποτρέπει ή καθυστερεί την ανάπτυξη της υψηλής αρτηριακής πίεσης στους ανθρώπους (υπέρταση). Μελέτη του Πανεπιστημίου του Στανφορντ (Haskel, 1993) για την άσκηση σε σχέση με τις καρδιακές παθήσεις, τις συνέδεσε με τη μείωση της ελαστικότητας των στεφανιαίων αρτηριών. Τα οξεία στεφανιαία επεισόδια προκαλούνται από την ανεπαρκή ροή αίματος στο μυοκάρδιο. Η αρτηριοσκλήρυνση προκαλεί στένεμα των στεφανιαίων αρτηριών που παρέχουν αίμα στο μυοκάρδιο. Προκειμένου να αποτραπούν τα προβλήματα στη ροή του αίματος, πρέπει να αποτραπεί η μείωση της ελαστικότητας τους ή να αυξηθεί η διάμετρος των αρτηριών. Δόθηκε Νιτρογλυκερίνη σε μια ομάδα ανθρώπων που ήταν δρομείς και σε μια άλλη που δεν ήταν, σε μια προσπάθεια να διαταθούν οι αρτηρίες στο επίπεδο της «μέγιστης φαρμακολογικής διαστολής». Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι αρτηρίες των δρομέων διαστάλθηκαν δύο φορές περισσότερο από ότι των άλλων, αποδεικνύοντας ότι οι στεφανιαίες αρτηρίες των δρομέων είναι περισσότερο ελαστικές.

Η σωματική δραστηριότητα βοηθά επίσης στη πρόληψη των καρδιακών παθήσεων με τη βελτίωση του επιπέδου χοληστερόλης. Η έρευνα για τη σωματική δραστηριότητα και τη χοληστερόλη έδειξε ότι η άσκηση βελτιώνει το επίπεδο της «καλής» χοληστερόλης, ελαττώνει τα τριγλυκερίδια, ενώ χαμηλώνει ελαφρώς το επίπεδο της «κακής» χοληστερόλης LDL. Ο μέσος Αμερικάνος έχει επίπεδο HDL 45, ένας δρομέας αποστάσεων περίπου 65. Για κάθε αύξηση μιας ή δύο μονάδων της HDL αντιστοιχεί 2% έως 4% μείωση στο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων (Shaping Up, 1993).

Άσκηση και Καρκίνος

Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν ότι η τακτική, μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα, μπορεί να προφυλάξει από κάποιες μορφές καρκίνου. Η άσκηση συνδέεται με τη μείωση του κινδύνου για καρκίνο του εντέρου, του μαστού, και άλλων κακοηθών όγκων (Simon). Σύμφωνα με μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Southern California διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες που κατά την αναπαραγωγική ηλικία συμμετείχαν σε φυσικές δραστηριότητες τέσσερις ή περισσότερες ώρες τη βδομάδα, μείωσαν κατά 60% την πιθανότητα καρκίνου του μαστού συγκριτικά με εκείνες που δεν συμμετείχαν.

Βέβαια ακόμα χρειάζονται πολλές μελέτες για να τεκμηριωθεί αυτή η άποψη, εντούτοις κερδίζει συνεχώς έδαφος η άποψη ότι η άσκηση συμμετέχει στη πρόληψη και αντιμετώπιση κάποιων μορφών καρκίνου (McName).

Άσκηση και διαβήτης

Σύμφωνα με το American Diabetes Association η άσκηση συμβάλλει θετικά στην είσοδο της γλυκόζης στο κύτταρο, βοηθώντας το σώμα να χρησιμοποιεί τη τροφή περισσότερο αποτελεσματικά ενώ ταυτόχρονα μειώνει το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα. Η άσκηση βοηθάει στη πρόληψη αλλά και στη θεραπευτική αντιμετώπιση του διαβήτη.

Συνηθισμένη αιτία θανάτου στο διαβητικό ασθενή είναι οι καρδιολογικές επιπλοκές.  Ποσοστό θνησιμότητας 80% από καρδιακό ή αγγειακό πρόβλημα. Είναι βέβαιο ότι η άσκηση μπορεί να προσφέρει στη μείωση αυτού του ποσοστού. Επιπλέον η άσκηση βοηθάει στη πρόληψη της παχυσαρκίας που οδηγεί στον διαβήτη, εννέα στους δέκα διαβητικούς ασθενείς που δεν λαμβάνουν ινσουλίνη είναι υπέρβαροι.  Φυσικά πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή στην ισορροπία μεταξύ της διατροφής, της άσκησης και των επιπέδων ινσουλίνης.

Άσκηση και παχυσαρκία

Η παχυσαρκία αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο, εγκεφαλικό επεισόδιο, διαβήτη και αρτηριοσκλήρυνση. Στα παχύσαρκα άτομα που είναι 150% έως 200% πάνω από το κανονικό βάρος, η μέτρια μείωση του βάρους μπορεί να μειώσει το κίνδυνο παθήσεων από 20% έως 75% (Murray, 1994). Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η επαναλαμβανόμενη μείωση και αύξηση του βάρους βάζει τον οργανισμό μας σε συνεχή ένταση με αποτέλεσμα επιπλέον επιπλοκές.

Άσκηση και αμυντικό σύστημα του οργανισμού

Η άσκηση βοηθά στην αύξηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων του αίματος, που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ικανότητα δράσης του αμυντικού μηχανισμού. Επειδή αυτή η αύξηση είναι προσωρινή, μόνο η καθημερινή δραστηριότητα μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση αυτής της ικανότητας Shute, 1996). Ασθενείς με χρόνιο πόνο, άγχος, κατάθλιψη ή άλλα ψυχολογικά προβλήματα βρίσκουν σημαντική βοήθεια με την άσκηση.

Άσκηση και αρθρίτιδα

Η φυσική δραστηριότητα είναι σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση της μυϊκής ισχύος, του εύρους κίνησης των αρθρώσεων, γενικά της λειτουργικής ικανότητας του ανθρώπου. Για αυτό το λόγο αποτελεί σημαντικό τμήμα της θεραπευτικής προσέγγισης ασθενών με οποιοδήποτε τύπο αρθρίτιδας. Συνεισφέρει στη διατήρηση ή βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ανάλογα με τη βαρύτητα της πάθησης.

Τύπος της άσκησης – Συχνότητα – Διάρκεια και ένταση

Ο τύπος της άσκησης δεν μπορεί να είναι ο ίδιος για κάθε άνθρωπο και για κάθε ηλικία. Η επιλογή του τύπου της άσκησης, της συχνότητας, της διάρκειας και του βαθμού έντασης πρέπει να καθορίζεται από επιστήμονα ειδικευμένο.

Εντούτοις υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες (Pekka, 1995):

1. ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑ: Αν η άσκηση γίνεται τρεις φορές τη βδομάδα, τότε πρέπει να διαρκεί 60 min την ημέρα ή αν γίνεται έξι φορές τη βδομάδα, τότε πρέπει να διαρκεί 30 min την ημέρα.
2. ΕΝΤΑΣΗ: α) Μέτρια, β) Αεροβική άσκηση – ποδήλατο, jogging, βάδισμα, κολύμπι, ελαφρά βάρη.

Πάντα πρέπει να επιτυγχάνεται ισορροπία μεταξύ των αναγκών κάθε ανθρώπου, με την συχνότητα της άσκησης, της διάρκειας και της έντασης.

Οι επιστήμονες καθημερινά διαπιστώνουν ότι η φυσική δραστηριότητα και η άσκηση είναι καθοριστικός παράγοντας για τη καλή υγεία. Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσουμε αρκεί να συμβουλευθούμε τους ειδικούς, ενώ οι δραστηριότητες να είναι σύμφωνες με τις ικανότητες και τις ανάγκες μας.

--------------------------------------------------------------------------------

At Any Age, It's Wise to Exercise

The benefits of exercise have been well-documented over the years. Among other benefits, numerous studies have shown that exercise can help reduce the incidence of disease, promote weight loss, and improve mental health. A recent long-term study set out to examine if exercising during the senior years benefits people who were previously sedentary.

Canadian researchers investigated two groups of previously sedentary healthy adults, ages 55-75 years at baseline, for 10 years. One group remained sedentary during the study period, while the other group engaged in regular exercise. consisting of 30- to 45-minute aerobic sessions, three times a week, for a minimum of 46 weeks a year.

At the conclusion of the study, researchers examined data for 161 participants in the active group and 136 participants in the sedentary group. Among their findings: "The active group showed a significantly lower prevalence (11%) of metabolic syndrome than the sedentary group (28%) at 10 years." (Metabolic syndrome is a group of risk factors that can lead to type-2 diabetes and coronary heart disease, among other health problems.) The sedentary group also had a 13% decrease in fitness over the 10-year study period, while the exercise group showed a small increase in fitness levels. In the exercise group, HDL, or "good" cholesterol, increased by 9%, whereas the sedentary group showed an 18% decrease in HDL. The active group also had "fewer comorbid conditions, and fewer signs and symptoms of cardiovascular disease" than their sedentary counterparts.

Your chiropractor can help design a comprehensive exercise program suitable to your needs. For more information on the many benefits of consistent exercise, visitwww.chiroweb.com/find/archives/sports/exercise.

Reference: Petrella RJ, Lattanzio CN, Demeray A, et al. Can adoption of regular exercise later in life prevent metabolic risk for cardiovascular disease? Diabetes Care 2005;28:694-701.