ΠΙΘΑΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ!
Παρόλο που η άσκηση συνίσταται ως ευεργετική για ένα σύνολο παθήσεων, ενδεχομένως να κρύβει κινδύνους για τον ασκούμενο. Σε νέους ανθρώπους οι κίνδυνοι συνδέονται με συγγενείς ανωμαλίες, ενώ σε μεγαλύτερους (~40 ετών) συνδέονται με αρτηριοσκληρωτικές παθήσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι κίνδυνοι από την ύπαρξη υποβόσκουσας παθολογίας, αυξάνονται με ασκήσεις υψηλής έντασης.

Απαραίτητη προϋπόθεση για έναρξη αθλητικών δραστηριοτήτων, αλλά και οποιουδήποτε προγράμματος άσκησης, είναι η προηγούμενη ιατρική εξέταση από εξειδικευμένους ιατρούς. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι η πρώτη εκδήλωση καρδιαγγειακών παθήσεων είναι θανατηφόρα για το 33% των ανδρών, και 10% - 15% των γυναικών.
Παρ’ όλους τους κινδύνους η άσκηση γενικά είναι ασφαλής. Η συχνότητα επιπλοκών που συνδέονται με την άσκηση δεν είναι μεγαλύτερη του 0,2/10.000 ώρες.
Οι επιπλοκές σχετίζονται κυρίως με υπερβολικά υψηλή ένταση στην άσκηση, ιδιαίτερα σε αρχάριους ενήλικες ασκούμενους.
Οι κίνδυνοι, για αθλούμενους με υποβόσκουσα νόσο, περιορίζονται εάν το πρόγραμμα ασκήσεων σχεδιάζεται και καθοδηγείται από θεραπευτές εξειδικευμένους στην θεραπευτική άσκηση.
Γενικά σε μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους συνιστώνται αθλητικές δραστηριότητες μικρής έντασης, αλλά μεγάλης αποτελεσματικότητας, όπως είναι η βάδιση, και το κολύμπι, για τουλάχιστον 30 λεπτά ημερησίως.
Στην ίδια κατηγορία
-
ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΑΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
-
STRESS: Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
-
ΑΜΜΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
-
Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΡΙΒΟΥΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
-
MANUAL ALIGNMENT THERAPY: ΜΙΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
-
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
-
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ
-
ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
-
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
-
ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ
-
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
-
ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΣΤΟ STRESS ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ
Τελευταία άρθρα
ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΑΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
Η κνημοπερονιαία εξάρθρωση απαιτεί έγκαιρη διάγνωση και πρόγραμμα εξατομικευμένης αποκατάστασης για την λειτουργική επαναφορά τής άρθρωσης.
STRESS: Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ
Το στρες αναδεικνύεται σε πολύπλευρη απειλή που διαβρώνει υγεία, ισορροπία και ποιότητα ζωής του σύγχρονου ανθρώπου.
ΑΜΜΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
Η άμεση πρόσβαση στη φυσικοθεραπεία μπορεί να προσφέρει ασφαλή και ιδιαίτερα αποτελεσματική φροντίδα, ενισχύοντας την ποιότητα και την αποδοτικότητα των συστημάτων υγείας, ή εμπεριέχει κινδύνους για τους ασθενείς;
Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΡΙΒΟΥΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
Ο χρόνιος πόνος δεν αντικατοπτρίζει πάντα βλάβη ιστού, αλλά αφορά μια δυναμική κατάσταση με σύνθετους νευρολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνιολογικούς μηχανισμούς που απαιτούν κατανόηση και ολιστική προσέγγιση.
MANUAL ALIGNMENT THERAPY: ΜΙΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ολιστική μέθοδος που αποκαθιστά τη σωστή ευθυγράμμιση του σώματος, μειώνοντας τον πόνο και βελτιώνοντας τη λειτουργικότητα μέσω χειροθεραπείας και εξατομικευμένων ασκήσεων.
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
Η σύγχρονη αντιμετώπιση για την ισχιαλγία δίνει έμφαση στη φυσικοθεραπεία, την ενεργό κινητοποίηση και την εκπαίδευση του ασθενούς για αποτελεσματική αποκατάσταση.
ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
Η ακράτεια μετά τον τοκετό επηρεάζει έως και μία στις τρεις γυναίκες, και συχνά παραμένει αδιάγνωστη λόγω ντροπής ή ελλιπούς ενημέρωσης.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα του άνω άκρου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.
ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ
Ο αυχενικός πόνος και το αίσθημα δυσκαμψίας, ή "πιασίματος" στον αυχένα είναι από τις συχνότερες αιτίες αναζήτησης ιατρικής βοήθειας στον σύγχρονο κόσμο.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Το Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου συνιστά μια ετερογενή και αμφιλεγόμενη νοσολογική οντότητα με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία και δραστηριότητα του ατόμου.


