Στοχευμένη ή όχι «Κινητοποίηση» στη Σπονδυλική Στήλη (Έρευνα)
Η κινητοποίηση των αρθρώσεων (joint mobilization), σε συνδυασμό με άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις, χρησιμοποιείται συχνά για την αντιμετώπιση του πόνου στη σπονδυλική στήλη. Αυτό που δεν είναι επαρκώς κατανοητό είναι η επίδραση της κινητοποίησης των αρθρώσεων αυτή καθ’ αυτή όταν αποτελεί τη μοναδική θεραπευτική παρέμβαση. Επιπλέον, υπάρχει μια συζήτηση για τα αποτέλεσμα που παράγουν οι τεχνικές με στόχευση στο ακριβές υπό θεραπεία σπονδυλικό τμήμα σε σχέση με τεχνικές που αφορούν την ευρύτερη περιοχή.
Οι ερευνητές Emily Joan Slaven, Adam P Goode, Rogelio A Coronado, Charles Poole, Eric J Hegedus σχεδίασαν μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση: “The relative effectiveness of segment specific level and non-specific level spinal joint mobilization on pain and range of motion: results of a systematic review and meta-analysis” με στόχο να απαντήσουν στους προηγούμενους προβληματισμούς.
Η μελέτη περιελάβανε συμπτωματικούς ασθενείς με στόχο να αξιολογήσει τα αποτελέσματα μιας συνεδρίας αρθρικής κινητοποίησης στον πόνο σε κατάσταση ηρεμίας και στις πιο επώδυνες δραστηριότητες, καθώς επίσης να συγκρίνει τα αποτελέσματα όταν η κινητοποίηση αφορά ένα συγκεκριμένο υπό θεραπεία τμήμα ή μια ευρύτερη περιοχή.
Πραγματοποιήθηκαν αναζητήσεις για τυχοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (randomized controlled trials -RCTs), χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (MEDLINE, CINAHL και PEDro) από το 1966 έως τον Νοέμβριο του 2010. Η μεθοδολογική ποιότητα αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας προηγουμένως λεπτομερή κριτήρια.
Βρέθηκαν πολλές μελέτες που παρείχαν στοιχεία ότι μια συνεδρία αρθρικής κινητοποίησης μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του πόνου τόσο στην ηρεμία, όσο και σε επώδυνες δραστηριότητες. Η ανάγκη για στόχευση της κινητοποίησης σε συγκεκριμένο τμήμα έναντι μιας ευρύτερης περιοχής επηρεάζεται από την ανατομική περιοχή. Στη περιοχή του αυχένα πιο αποτελεσματική είναι η στοχευμένη κινητοποίηση ενώ στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης η κινητοποίηση ευρύτερης περιοχής.
“The relative effectiveness of segment specific level and non-specific level spinal joint mobilization on pain and range of motion: results of a systematic review and meta-analysis”, Emily Joan Slaven 1, Adam P Goode 1, Rogelio A Coronado 1, Charles Poole 1, Eric J Hegedus 1
Η σύγχρονη συνήθεια της καθιστικής ζωής είναι από τις βασικές αιτίες του πόνου στη μέση. Χρησιμοποιώντας τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα μπορούμε να μειώσουμε τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Στην Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιούμε ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, αποβλέποντας να ενδυναμώσουμε την ικανότητα του ασθενή στην ίαση.
Η διαχείριση του πόνου στη μέση με συντηρητικό τρόπο, που περιλαμβάνει τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και σπονδυλικής κινητοποίησης, ως συμπλήρωμα της συνήθους ιατρικής θεραπείας, καταφέρνει να βελτιώσει τα αποτελέσματα της.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η πολυπλοκότητα του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου, το Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο φαίνεται πως επικρατεί.
Η επίδραση της εφαρμογής ξηράς βελόνας, στην άνω μοίρα του τραπεζοειδή μυ, στην ένταση του πόνου και την ανικανότητα στον αυχένα σε σύγκριση με την ισχαιμική πίεση.
Στοχευμένη ή όχι «Κινητοποίηση» στη Σπονδυλική Στήλη (Έρευνα)
Τον τελευταίο καιρό, από την επιστημονική κοινότητα υπάρχει μια έκρηξη ενδιαφέροντος για έρευνες και αναλύσεις σχετικά με την κατανόηση του θέματος της φλεγμονής.
Η ζωή είναι κίνηση, η ζωή είναι ροή: Χάρη σε ερευνητές όπως Carla Stecco, Caterina Fede, Neil Theise και Melody Swartz μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη λειτουργία του σώματος με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 202 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ