12 Απριλίου 2004

Κατηγορία

Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

# Topics

κρανιοϊερή θεραπεία, κρανιοϊερή θεραπεία του upledger, πονοκέφαλος, ημικρανίες, Πονοκέφαλος - Ημικρανίες, γυναίκες και ημικρανία

Social sharing

ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ "ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ" ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

Η ακριβής αιτία για την ημικρανία είναι άγνωστη, εντούτοις, οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι κρίσεις ημικρανίας έχουν να κάνουν με «χημικές αλλαγές» στον εγκέφαλο. Σε αυτές τις αλλαγές εμπλέκονται αιμοφόρα αγγεία και συγκεκριμένα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου.

Η ημικρανία μια εξασθενητική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από σοβαρούς πονοκεφάλους, παράλληλα με άλλα συνωδά συμπτώματα. Επηρεάζει περίπου το 10% του πληθυσμού. Η πλειοψηφία είναι γυναίκες, ενώ οι μισές περίπου σχετίζουν τις ημικρανίες με τον ορμονικό τους κύκλο. Έρευνες έδειξαν ότι τα έξοδα για υπηρεσίες υγείας, στις οικογένειες στις οποίες κάποιο μέλος πάσχει από ημικρανία είναι κατά 70% αυξημένα σε σχέση με τις υπόλοιπες, αν μάλιστα είναι δυο τα μέλη της οικογένειας με το ίδιο πρόβλημα, οι δαπάνες είναι αυξημένες κατά 90%. Ακόμα αυτές οι οικογένειες καταναλώνουν κατα μέσο όρο 5% περισσότερα φάρμακα σε σχέση με τις υπόλοιπες. Οι αυξημένες δαπάνες είναι αποτέλεσμα των συχνών ιατρικών επισκέψεων, των χαμένων εργατοωρών και της αυξημένης κατανάλωσης ακριβών φαρμάκων. Το πρόβλημα της ημικρανίας δεν επηρεάζει μόνον την ποιότητα της ζωής των ασθενών, αλλά μπορεί να προκαλέσει σημαντικά οικονομικά προβλήματα.

Υπάρχουν δύο τύποι ημικρανίας:

Ημικρανία χωρίς «αύρα» (συνήθης ημικρανία). Αναφέρεται σε σοβαρό, παλμικό πονοκέφαλο, συνήθως γίνεται αντιληπτός στην μια πλευρά του κεφαλιού, με συνωδά συμπτώματα όπως είναι η απώλεια της όρεξης, ναυτία, εμετός, απέχθεια προς το φαγητό, δυσκοιλιότητα ή διάρροια. Αυτός ο τύπος αφορά εννέα στους δέκα ασθενείς.
Ημικρανία με «αύρα» (κλασσική ημικρανία). Χαρακτηρίζεται από διαταραχές της όρασης όπως είναι λάμψεις, ασύμμετρες γραμμές (zig zag), μαύρα σημεία ή μυρμήγκιασμα στα άκρα. Ο μέσος όρος διάρκειας είναι 22 ώρες, ενώ ο μέσος όρος κρίσεων είναι 13 τον χρόνο.

Οι χημικές αλλαγές που σχετίζονται με την ημικρανία πυροδοτούνται από:

Το άγχος (stress).
Φυσική κακουχία ή έλλειψη ύπνου.
Συγκεκριμένες τροφές όπως είναι το τυρί ή το αλκοόλ.
Συναισθηματική φόρτιση.
Άτακτα γεύματα.
Ορμονικές διαταραχές, χρήση αντισυλληπτικών χαπιών, θεραπεία με οιστρογόνα.
Προσβλητικά λεκτικά ερεθίσματα.
Κατάθλιψη.
Μόλυνση του περιβάλλοντος.

Θεραπευτική προσέγγιση

Για την επιλογή της πιο αποτελεσματικής θεραπευτικής προσέγγισης επιβάλλεται να απαντήσουμε σε δυο ερωτήματα:

Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το σύμπτωμα ή την αιτία του προβλήματος;
Προτιμούμαι να αντικαταστήσουμε τον φυσικό αμυντικό μηχανισμό του σώματος με «ειδικά φάρμακα» ή να τον ενισχύσουμε ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αποτελεσματικά, όπως εκείνος ξέρει καλύτερα από το οποιονδήποτε ειδικό;

Υπάρχουν πολλά και καλά φάρμακα για να προλάβουν ή να σταματήσουν το πονοκέφαλο. Είναι όμως αυτός ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης ή είναι μόνο προσωρινή λύση; Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι να γνωρίσει ο ασθενής το πρόβλημα. Πρέπει να ενημερωθεί για το πρόβλημα του, να καταλάβει τον πιθανό μηχανισμό που τον προκαλεί, ώστε να πάρει τον έλεγχο στα χέρια του αντί να βρίσκει υποκατάστατα που ενδεχομένως προσωρινά να του προσφέρουν ανακούφιση. Η θεραπεία που προτείνουμε έχει να κάνει με την ενίσχυση της λειτουργικότητας του Νευρικού Συστήματος ή αν προτιμάτε με την ενίσχυση του φυσικού αμυντικού μηχανισμού του σώματος, που αποτελεί ίσως το περισσότερο αξιόπιστο σύμμαχο που διαθέτει. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της Κρανιοϊερής Θεραπείας που εμπνεύστηκε ο Αμερικανός Οστεοπαθητικός Ιατρός Dr. John Upledger.

Η φιλοσοφία αυτής της τεχνικής στηρίζεται στην ύπαρξη του Κρανιοϊερού Συστήματος, που αποτελεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο υπάρχει και λειτουργεί ο Εγκέφαλος και ο Νωτιαίος Μυελός (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα). Αποτελείται από τα οστά του κρανίου, του προσώπου, της σπονδυλικής στήλης, του ιερού οστού και οτιδήποτε υπάρχει μέσα σε αυτά (μήνιγγες, εγκεφαλονωτιαίο υγρό κ.ά.). Είναι γνωστό ότι η λειτουργία του Εγκέφαλου και του Νωτιαίου Μυελού απαιτεί ένα απόλυτο ισορροπημένο περιβάλλον, ενώ βασίζεται στην παραγωγή και μετάδοση ηλεκτρικών ερεθισμάτων. Η μείωση της λειτουργικότητας του Κρανιοϊερού συστήματος έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των πιέσεων που ασκούνται μέσω του Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού πάνω στον Εγκέφαλο. Αυτή η αύξηση της πίεσης προκαλεί δυσλειτουργία που εκφράζεται με «χημικές αλλαγές» στον Εγκέφαλο. Οι «χημικές αλλαγές» εκφράζονται με ποικιλία συμπτωμάτων, όπως είναι και η ημικρανία. Σκοπός μας είναι να αναγνωρίσουμε αυτήν την δυσλειτουργία και να την ανατάξουμε. Τα υπόλοιπα αναλαμβάνει το ίδιο το Νευρικό Σύστημα να τα διορθώσει. Η ανάταξη επιτυγχάνεται με ήπιους χειρισμούς βάρους 5gr που ασκούνται σε διάφορα σημεία του σώματος από ανάλογα εκπαιδευμένο θεραπευτή.

Πρόληψη

Προτείνουμε δραστηριότητες μικρής έντασης αλλά μεγάλης αξίας όπως είναι το περπάτημα, το κολύμπι, το στατικό ποδήλατο κ.ά., έτσι ενεργοποιείται η παραγωγή ενδορφίνης, μιας χημικής ουσίας του σώματος που ελαττώνει τον πόνο και βελτιώνει την διάθεση.

Διατροφικές συνήθειες αποτελούν επιβαρυντικό παράγοντα για ημικρανία

Σύμφωνα με μελέτες η διατροφή ευθύνεται για την εκδήλωση ημικρανίας στο 20% έως 40% των περιπτώσεων. Συχνά, οι πονοκέφαλοι ξεκινούν ως αποτέλεσμα αλλεργικών αντιδράσεων σε τρόφιμα, τις οποίες ο ασθενής συχνά δεν αντιλαμβάνεται άμεσα. Η δυσανεξίες σε τρόφιμα διαφέρουν από άτομο σε άτομο και επηρεάζονται από παράγοντες όπως η ψυχολογική κατάσταση. Αν το άτομο που υποφέρει από ημικρανίες υποψιάζεται ότι έχει ευαισθησία σε κάποιες τροφές, μπορεί να τις απομακρύνει από το διαιτολόγιό του για ένα διάστημα και να ελέγξει αν οι ημικρανίες περιορίστηκαν σε ένταση και συχνότητα. Σε πολλές πάντως περιπτώσεις, αιτία της ημικρανίας είναι η παράλειψη γευμάτων και οι εξαντλτητικές δίαιτες. Οι κυριότερες τροφές που μπορούν να προκαλέσουν κρίση ημικρανίας σε ευαίσθητα άτομα είναι: Τα πολύ ώριμα τυριά (τσένταρ, μοτσαρέλα, παρμεζάνα, ροκφόρ, κασέρι, έμενταλ, γκούντα κ.ά) περιέχουν την ουσία τυραμίνη η οποία σχετίζεται με τις ημικρανίες σε ποσοστό 15%. Oι μπανάνες, τα σύκα, οι σταφίδες, τα καπνιστά, τα φασολάκια και τα κουκκιά, τα παστά και τα αλλαντικά, τα οποία επίσης περιέχουν τυραμίνη. Το αλκοόλ, και ειδικά το κόκκινο κρασί, έχει αγγειοσυσπαστικές ιδιότητες και σχετίζεται με τις ημικρανίες. Πρόσθετα τροφίμων, όπως η γλυκαντική ουσία ασπαρτάμη, τα νιτρώδη συντηρητικά και το ενισχυτικό γεύσης γλουταμινικό μονονάτριο. Η υπερκατανάλωση καφεΐνης ή η απότομη διακοπή της κατανάλωσής του, τα προϊόντα με μαγιά. Στην πρόληψη των κρίσεων ημικρανίας βοηθά το άφθονο νερό, τα λιπαρά ψάρια και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα συμπληρώματα διατροφής με βιταμίνη Β2 και μαγνήσιο.

Πηγές

Craniosacral therapy and Maitlands mobilisation in cervicogenic headache K. M. Rao, Subhash M. Khatri 2017, International journal of applied research
Effectiveness of craniosacral therapy in cervicogenic headache K. M. Rao, Subhash M. Khatri 2017
Craniosacral therapy for migraine: a feasibility study J. Mann, S. Gaylord, K. Faurot, C. Suchindran, R. Coeytaux, L. Wilkinson, R. Coble, P. Curtis 2012, BMC Complementary and Alternative Medicine
Manual Craniosacral Therapy May Reduce Symptoms of Migraine Headache H. King 2017, The Journal of the American Osteopathic Association
Efficacy of craniosacral therapy in tension-type headaches in adult patients Karolina Domarańczyk, A. Truszczyńska-Baszak 2020, Advances in Rehabilitation
MANUAL THERAPY IN THE TREATMENT OF PRIMARY HEADACHES-a systematic review -Samara Géssica Germano Facó, R. Farias, N. Souza, M. Orsini, Jano, A. D. Souza, K. Rocha, S. Teixeira, A. Carolina, Martins, V. Bastos 2016
Efficacy of manual therapy in the treatment of tension-type headache. A systematic review from 2000 to 2013 C. López, J. Jimenez, J. Aizpurúa, J. Grande, C. Peñas 2016, Neurologia
Complementary and Alternative Medicine Use Among US Adults With Headache or Migraine: Results from the 2012 National Health Interview Survey Yan Zhang, Jeff A. Dennis, M. Leach, F. Bishop, H. Cramer, V. Chung, Craig Moore, R. Lauche, Ron Cook, D. Sibbritt, Jon Adams Published in Headache 1 September 2017
Complementary and integrative medicine in the management of headache Denise M. Millstine, C. Y. Chen, B. Bauer Published in British medical journal 16 May 2017
S. Department of Agriculture and U.S. Department of Health and Human Services Dietary Guidelines for Americans, 2010. 7th edition, Washington, D.C.: U.S. Government Printing Office, December 2010.
http://health.gov/dietaryguidelines/dga2010/DietaryGuidelines2010.pdf
Rockett, F. C. et al. Dietary aspects of migraine trigger factors. Nutr. Rev. 70, 337–356 (2012).

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΙΓΓΙΝΑΓΚΑΣ, MSc, Υπ. Διδάκτορας

Φυσικοθεραπευτής

Στην ίδια κατηγορία

Τελευταία άρθρα

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

04 Οκτωβρίου 2025 | Αθηνάς Κατσιμήτρου - Τιγγινάγκα, Mld/Cdt | Καρκίνος του Μαστού

Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα του άνω άκρου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.

ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ

04 Οκτωβρίου 2025 | Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Αυχενικό Σύνδρομο

Ο αυχενικός πόνος και το αίσθημα δυσκαμψίας, ή "πιασίματος" στον αυχένα είναι από τις συχνότερες αιτίες αναζήτησης ιατρικής βοήθειας στον σύγχρονο κόσμο.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

03 Οκτωβρίου 2025 | Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου

Το Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου συνιστά μια ετερογενή και αμφιλεγόμενη νοσολογική οντότητα με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία και δραστηριότητα του ατόμου.

ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΣΤΟ STRESS ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ

03 Οκτωβρίου 2025 | Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Άγχος - stress

Το stress – ή αλλιώς άγχος – είναι η φυσική αντίδραση του σώματος όταν νιώθει πίεση, ή απειλή. Ωστόσο, δεν το βιώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο∙ για κάποιους γίνεται απλή πρόκληση, ενώ για άλλους βαριά καθημερινή δοκιμασία.

stressed woman siting at desk in office surrounded Σε μικρές δόσεις το stress μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη, όμως όταν γίνεται χρόνιο ή υπερβολικό διαβρώνει την ψυχική και σωματική υγεία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO, 2020), το stress θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για την υγεία στον 21ο αιώνα, επηρεάζοντας τόσο την ποιότητα ζωής, όσο και την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων. Υπάρχουν κατηγορίες τού πληθυσμού που αποδεικνύονται πιο ευάλωτες είτε λόγω βιολογικών παραγόντων, είτε λόγω κοινωνικών και επαγγελματικών συνθηκών, είτε λόγω ιδιαίτερων απαιτήσεων στη ζωή τους. Η κατανόηση αυτών των ομάδων είναι κρίσιμη, καθώς βοηθά στην ανάπτυξη πιο στοχευμένων στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης.

Ευάλωτες κατηγορίες ανθρώπων στο stress

Παιδιά και έφηβοι: Τα παιδιά και οι έφηβοι βιώνουν stress που προκαλείται από ποικίλες πηγές: τις σχολικές απαιτήσεις, τις εξετάσεις, τον κοινωνικό ανταγωνισμό, ακόμη και από την πίεση που ασκούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το παιδικό και εφηβικό νευρικό σύστημα βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, γεγονός που καθιστά αυτήν την ομάδα περισσότερο εκτεθειμένη στις αρνητικές συνέπειες του άγχους. Έρευνες δείχνουν ότι η παιδική έκθεση σε χρόνιο stress συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης, αλλά και σωματικών παθήσεων στην ενήλικη ζωή (Shonkoff et al., 2012).
Νεαροί ενήλικες και φοιτητές: Οι φοιτητές και οι νεαροί ενήλικες καλούνται να διαχειριστούν την μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση, γεγονός που συνοδεύεται από ακαδημαϊκές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις. Η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πίεση για επαγγελματική αποκατάσταση και οι οικονομικές δυσκολίες καθιστούν αυτήν την ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη στο άγχος (Beiter et al., 2015).
Εργαζόμενοι σε απαιτητικά επαγγέλματα: Το εργασιακό stress αποτελεί μία από τις πιο συχνές μορφές άγχους στη σύγχρονη κοινωνία. Ιδιαίτερα εκτεθειμένοι είναι οι επαγγελματίες υγείας, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι σε θέσεις ευθύνης, αλλά και όσοι απασχολούνται σε ασταθή, ή χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα. Το φαινόμενο της «επαγγελματικής εξουθένωσης» (burnout) έχει λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας (Maslach & Leiter, 2016).
Γυναίκες: Οι γυναίκες αναφέρονται συχνά στη βιβλιογραφία ως πιο ευάλωτες στο stress, όχι μόνο λόγω βιολογικών παραγόντων (ορμονικές διακυμάνσεις, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση), αλλά και λόγω του κοινωνικού ρόλου που καλούνται να διαδραματίσουν. Ο συνδυασμός επαγγελματικών, οικογενειακών και κοινωνικών απαιτήσεων μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα άγχους (APA, 2019).
Φροντιστές ασθενών και γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες: Οι άνθρωποι που φροντίζουν άτομα με χρόνιες ασθένειες ή αναπηρίες συχνά βιώνουν έντονο και παρατεταμένο stress, γνωστό και ως «stress φροντιστή». Πρόκειται για μια κατηγορία που παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, σωματικής κόπωσης και κοινωνικής απομόνωσης (Schulz & Sherwood, 2008).
Άτομα με χρόνια νοσήματα: Ο χρόνιος πόνος, οι σωματικοί περιορισμοί και η συνεχής αβεβαιότητα για την πορεία τής υγείας συνδέονται με υψηλά επίπεδα stress. Ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ή καρκίνο αναφέρουν συχνά έντονο άγχος, το οποίο με τη σειρά του επιδεινώνει την πορεία τής ασθένειας (Cohen et al., 2007).
Ηλικιωμένοι: Η τρίτη ηλικία χαρακτηρίζεται από σημαντικές αλλαγές: απώλεια αγαπημένων προσώπων, συνταξιοδότηση, μείωση φυσικών ικανοτήτων. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την ψυχική πίεση και το αίσθημα μοναξιάς, καθιστώντας τούς ηλικιωμένους ευάλωτους σε αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές (Gum et al., 2009).

Επιπτώσεις του stress στην υγεία

african american businesswoman trying to concentra Το χρόνιο stress δεν είναι απλώς ένα ψυχολογικό βάρος· επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό. Μεταξύ άλλων:

Ενισχύει τη λειτουργία τού συμπαθητικού νευρικού συστήματος και αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης.
Συνδέεται με υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα και μεταβολικές διαταραχές.
Αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Επιβαρύνει την ψυχική υγεία, οδηγώντας σε κατάθλιψη, αϋπνία κ.ά.
Μειώνει την ποιότητα ζωής και την ανθεκτικότητα σε νέες προκλήσεις.

Στρατηγικές αντιμετώπισης του stress

Η διαχείριση του stress απαιτεί πολυδιάστατη προσέγγιση. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και σωματοθεραπευτικές μεθόδους.

1. Τρόπος ζωής

Σωματική άσκηση: Η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης και αυξάνει τις ενδορφίνες.
Διατροφή: Ισορροπημένη διατροφή με επαρκή θρεπτικά συστατικά στηρίζει την ψυχική και σωματική ανθεκτικότητα.
Ύπνος: Ο ποιοτικός ύπνος αποτελεί θεμέλιο για την αποκατάσταση του νευρικού συστήματος.
Κοινωνική υποστήριξη: Οι διαπροσωπικές σχέσεις μειώνουν το αίσθημα απομόνωσης.

2. Ψυχολογικές παρεμβάσεις

Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Αποτελεσματική στη διαχείριση δυσλειτουργικών σκέψεων.
Mindfulness και διαλογισμός: Ενισχύουν την επίγνωση και μειώνουν τη ροπή προς το άγχος.
Ομαδική θεραπεία, ή ομάδες υποστήριξης: Δημιουργούν αίσθημα κοινότητας.

3. Σωματοθεραπευτικές προσεγγίσεις και η Κρανιοϊερή Θεραπεία Upledger

osteopathy patient getting treatment massage1 Η κρανιοϊερή θεραπεία (CranioSacral Therapy – CST) που αναπτύχθηκε από τον Dr. John Upledger αποτελεί μια ήπια, μη επεμβατική μέθοδο χειροθεραπείας που εστιάζει στη ρύθμιση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος μέσω της βελτίωσης της λειτουργικότητας του κρανιοϊερού συστήματος –δηλαδή του συστήματος των μεμβρανών και του εγκεφαλονωτιαίου υγρού που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Με απαλές πιέσεις, ο θεραπευτής διευκολύνει την απελευθέρωση περιορισμών στους ιστούς, ενισχύοντας την αυτορρύθμιση του οργανισμού. Έρευνες υποδεικνύουν ότι η CST μπορεί να μειώσει τα επίπεδα άγχους, να βελτιώσει τον ύπνο και να ενισχύσει την αίσθηση χαλάρωσης (Matarán-Peñarrocha et al., 2011). Ιδιαίτερα για άτομα με χρόνιο stress, η κρανιοϊερή θεραπεία μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε άλλες παρεμβάσεις, επιτρέποντας στο σώμα να ανακτήσει ισορροπία.

4. Ενσωμάτωση στην καθημερινότητα

executives doing yoga Η αντιμετώπιση του stress δεν μπορεί να βασιστεί σε μεμονωμένες παρεμβάσεις. Χρειάζεται καθημερινή φροντίδα:

Σταθερό πρόγραμμα ύπνου και ξεκούρασης.
Συνειδητή ενασχόληση με δραστηριότητες που προσφέρουν χαρά.
Προγραμματισμένη συμμετοχή σε πρακτικές χαλάρωσης (αναπνοές, γιόγκα, CST).
Αναγνώριση των προσωπικών ορίων και διεκδίκηση ισορροπίας σε επαγγελματική και προσωπική ζωή.

Συμπεράσματα

Το stress είναι πια κομμάτι τής καθημερινότητας, αλλά δεν βαραίνει όλους με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν ομάδες που το νιώθουν πιο έντονα –από τα παιδιά και τους φοιτητές, μέχρι τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους φροντιστές, τα άτομα με χρόνια προβλήματα υγείας και τους ηλικιωμένους. Η διαχείριση του stress απαιτεί ολιστική προσέγγιση που να περιλαμβάνει υγιεινό τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη και σωματοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η κρανιοϊερή θεραπεία Upledger μπορεί να προσφέρει ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της αυτορρύθμισης του οργανισμού και την καλλιέργεια βαθιάς χαλάρωσης. Η πρόληψη και η διαχείριση του stress δεν είναι πολυτέλεια· είναι απαραίτητη επένδυση για την υγεία, την ποιότητα ζωής και την κοινωνική ευημερία.

Πηγές

American Psychological Association (APA). (2019). Stress in America: Stress and current events.
Beiter, R., Nash, R., McCrady, M., Rhoades, D., Linscomb, M., Clarahan, M., & Sammut, S. (2015). The prevalence and correlates of depression, anxiety, and stress in a sample of college students. Journal of Affective Disorders, 173, 90-96.
Cohen, S., Janicki-Deverts, D., & Miller, G. E. (2007). Psychological stress and disease. JAMA, 298(14), 1685–1687.
Gum, A. M., King-Kallimanis, B., & Kohn, R. (2009). Prevalence of mood, anxiety, and substance-abuse disorders for older Americans in the National Comorbidity Survey–Replication. American Journal of Geriatric Psychiatry, 17(9), 769-781.
Maslach, C., & Leiter, M. P. (2016). Understanding the burnout experience: recent research and its implications for psychiatry. World Psychiatry, 15(2), 103–111.
Matarán-Peñarrocha, G. A., Castro-Sánchez, A. M., García, G. C., Moreno-Lorenzo, C., Carretero, T. L., & Zafra, M. Á. (2011). Influence of craniosacral therapy on anxiety, depression and quality of life in patients with fibromyalgia. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2011, 178769.
Schulz, R., & Sherwood, P. R. (2008). Physical and mental health effects of family caregiving. American Journal of Nursing, 108(9 Suppl), 23–27.
Shonkoff, J. P., Boyce, W. T., & McEwen, B. S. (2012). Neuroscience, molecular biology, and the childhood roots of health disparities: Building a new framework for health promotion and disease prevention. JAMA, 301(21), 2252–2259.
World Health Organization (WHO). (2020). Stress at the workplace.