Skip to main content

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ "ΜΥΪΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ" ΤΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ

Όταν ο Εγκέφαλος μέσω των αισθητήρων νεύρων "αντιληφθεί" οστική αστάθεια ή κίνδυνο τραυματισμού ιστών γύρω ή στην ίδια τη σπονδυλική στήλη, μέσω των μηχανισμών που διαθέτει, αξιολογεί το μέγεθος του κινδύνου και δίνει τις κατάλληλες εντολές αντίδρασης για τη προστασία της περιοχής. Η πλέον συνηθισμένη αντίδραση του είναι η ακινητοποίηση της περιοχής με προστατευτικό μυϊκό σπασμό.

 

 ‘αν αμφιβάλεις, ακινητοποίησε το’

 

Η πλέον συνηθισμένη αντίδραση του είναι η ακινητοποίηση της περιοχής με προστατευτικό μυϊκό σπασμό. Με αυτή την αντανακλαστική αντίδραση ο Εγκέφαλος προσπαθεί να προστατεύσει την απειλούμενη περιοχή από μεγαλύτερο τραυματισμό. Με τον μυϊκό σπασμό ‘μπλοκάρει’ την περιοχή εμποδίζοντας επώδυνες αρθρικές κινήσεις.

Η πρόκληση για τον θεραπευτή είναι οι απαντήσεις που θα δώσει στα ερωτήματα:

1. Τι θα συμβεί αν επιχειρήσω να απελευθερώσω τον σπασμό;facet
2. Θα πρέπει να παρακάμψω τη περιτονιακή τάση που συγκρατεί την άρθρωση;
3. Μήπως η θεραπεία σε εν τω βάθει ιστούς θα προκαλέσει μεγαλύτερη αστάθεια, άρα μεγαλύτερο πόνο;
4. Αν επανέρχεται ο μυϊκός σπασμός, μήπως τελικά είναι απαραίτητος για τη σταθερότητα στη περιοχή;

Ο θεραπευτής πάντα θα έρχεται αντιμέτωπος με το μυστήριο του προστατευτικού μυϊκού σπασμού. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις υπάρχουσες θεραπευτικές στρατηγικές, ενώ παράλληλα θα αναζητούμε νέους τρόπους να χειριστούμε τις υποβόσκουσες αιτίες μιας προβληματικής κατάστασης.

ΠΗΓΗ: ‘Mystery of Muscle Guarding’ by Eric Dalton Ph.D

 

Τελευταία άρθρα

ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Κάτω άκρα

Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ – ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η συστηματική πρόσληψη νερού συνδέεται με τη μείωση των επεισοδίων της ημικρανίας.

ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2050
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Μυοσκελετικού Συστήματος

Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για την αλλαγή στην ποιότητα της ζωής τών ασθενών. Πώς θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Η διαταραχή τής στάσης μπορεί να θεωρηθεί ως θέμα των ιστών εξαιτίας τάσης, τραύματος, ή συνδρόμου καταπόνησης, αλλά, τελικά, είναι ενδεικτικό ανεπάρκειας στο λογισμικό -software- τού εγκεφάλου.

ΚΡΑΝΙΟΪΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ (ΕΡΕΥΝΑ)
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πονοκέφαλος - Ημικρανίες

Η αντιμετώπιση της ημικρανίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επιστήμονες υγείας.

ΟΣΤΕΟΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Οστεοαρθρίτιδα

Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια σύνθεση βιολογικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Η εμβάθυνση στην επιστημονική κατανόηση της νόσου είναι κρίσιμη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Στην οσφυαλγία και την ισχιαλγία, η πρώιμη έναρξη φυσικοθεραπευτικού προγράμματος αποκατάστασης είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ - Ανασκόπηση
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου

Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μία από τις πιο αμφιλεγόμενες κλινικές καταστάσεις στην ιατρική. 

Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Στάση σώματος / Λειτουργικότητα

Οι επιπτώσεις από την δύναμη της βαρύτητας είναι συνδεδεμένες με τις αλλαγές στην ευθυγράμμιση του σκελετού και την εμφάνιση του πόνου. Η σωστή λειτουργία τού εγκεφάλου μάς προφυλάσσει, για άλλη μια φορά!

ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πληροφορίες για τον Εγκέφαλο

Η γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με τους προγόνους μας, ο κόσμος μας εκτιμά τη διανοητική ικανότητα πολύ περισσότερο από τη σωματική ικανότητα και έτσι η ανάγκη απόκτησης γνώσεων είναι πλέον ύψιστης σημασίας.