ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ "ΜΥΪΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ" ΤΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ

Όταν ο Εγκέφαλος μέσω των αισθητήρων νεύρων "αντιληφθεί" οστική αστάθεια ή κίνδυνο τραυματισμού ιστών γύρω ή στην ίδια τη σπονδυλική στήλη, μέσω των μηχανισμών που διαθέτει, αξιολογεί το μέγεθος του κινδύνου και δίνει τις κατάλληλες εντολές αντίδρασης για τη προστασία της περιοχής. Η πλέον συνηθισμένη αντίδραση του είναι η ακινητοποίηση της περιοχής με προστατευτικό μυϊκό σπασμό.

‘αν αμφιβάλεις, ακινητοποίησε το’

Η πλέον συνηθισμένη αντίδραση του είναι η ακινητοποίηση της περιοχής με προστατευτικό μυϊκό σπασμό. Με αυτή την αντανακλαστική αντίδραση ο Εγκέφαλος προσπαθεί να προστατεύσει την απειλούμενη περιοχή από μεγαλύτερο τραυματισμό. Με τον μυϊκό σπασμό ‘μπλοκάρει’ την περιοχή εμποδίζοντας επώδυνες αρθρικές κινήσεις.

Η πρόκληση για τον θεραπευτή είναι οι απαντήσεις που θα δώσει στα ερωτήματα:

1. Τι θα συμβεί αν επιχειρήσω να απελευθερώσω τον σπασμό;
2. Θα πρέπει να παρακάμψω τη περιτονιακή τάση που συγκρατεί την άρθρωση;
3. Μήπως η θεραπεία σε εν τω βάθει ιστούς θα προκαλέσει μεγαλύτερη αστάθεια, άρα μεγαλύτερο πόνο;
4. Αν επανέρχεται ο μυϊκός σπασμός, μήπως τελικά είναι απαραίτητος για τη σταθερότητα στη περιοχή;

Ο θεραπευτής πάντα θα έρχεται αντιμέτωπος με το μυστήριο του προστατευτικού μυϊκού σπασμού. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις υπάρχουσες θεραπευτικές στρατηγικές, ενώ παράλληλα θα αναζητούμε νέους τρόπους να χειριστούμε τις υποβόσκουσες αιτίες μιας προβληματικής κατάστασης.

ΠΗΓΗ: ‘Mystery of Muscle Guarding’ by Eric Dalton Ph.D