Ο πόνος στη μέση πιθανόν να σχετίζεται με μειωμένη λειτουργικότητα της άρθρωσης του ισχίου.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σας όταν κάποιος διαμαρτύρεται για πόνο στη μέση; Μπορεί να είναι μυϊκός σπασμός, εμπλοκή νευρικής ρίζας, αρθρίτιδα ή πρόβλημα στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Σπάνια συνδέουμε την άρθρωση του ισχίου (μηροκοτυλιαία άρθρωση) με τον πόνο στη μέση, παρόλο που σε αρκετές μελέτες έχει βρεθεί ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της μειωμένης λειτουργικότητας της άρθρωσης του ισχίου και της παθολογίας στη σπονδυλική στήλη (1).Όταν αξιολογούμε την κινητικότητα στην άρθρωση του ισχίου, πρέπει να διευκρινίσουμε τρείς πιθανότητες: Πρώτον, η κίνηση των οστών που συνθέτουν την άρθρωση είναι η αρμόζουσα ή στο τελικό εύρος της κίνησης έχουμε την αίσθηση ότι δυο οστά συναντιόνται (bone-on-bone end-feel); Δεύτερον, ο μυοπεριτονιακός ιστός έχει την απαραίτητη ελαστικότητα ώστε να επιτρέπει τον ορθό μηριαίο και τον λαγονοψοΐτη μυ να διαταθούν στο μήκος που απαιτείται για μια πλήρη έκταση του ισχίου; Τρίτον, η τελική αίσθηση της διάτασης υποδηλώνει ίνωση στην αρθρική κάψουλα του ισχίου;
Αρχικά ας διευκρινίσουμε τι σημαίνει έκταση του ισχίου. Όταν το πόδι βρίσκεται πίσω από το σώμα με ευθειασμένο το γόνατο, τότε το ισχίο είναι σε έκταση.
Στη βάδιση πρέπει να κινείται 10ο - 15ο πέρα από την ουδέτερη θέση για να επιτρέψει τη «φάση ώθησης» κατά τη βάδιση. Επίσης κατά τη διάρκεια της βάδισης οι μυοπεριτονιακοί ιστοί στην πρόσθια επιφάνεια του μηρού οφείλουν να είναι επαρκώς ελαστικοί ώστε να επιτρέπουν την αποτελεσματική έκταση του ισχίου. Η μειωμένη ελαστικότητα του ορθού μηριαίου, του λαγονοψοΐτη ή της πρόσθιας κάψας στην άρθρωση του ισχίου έχει ως αποτέλεσμα αλλοίωση της βάδισης, προσαρμοστικό μυϊκό σπασμό και πιθανώς ο εγκέφαλος να το εκλάβει ως κίνδυνο για ενδεχόμενη βλάβη ιστού και να προκληθεί πόνος.
Όταν τα λειτουργικά μοτίβα της βάδισης εμποδίζονται από μυϊκές ανισορροπίες ή πόνο, ο εγκέφαλος αναζητά τρόπους προσαρμογής. Για παράδειγμα, εάν το ισχίο δεν εκτείνεται πλήρως, ο εγκέφαλος μπορεί να δώσει εντολή για υπερέκταση στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης ώστε να το αντισταθμίσει. Αυτό θα οδηγήσει σε καταπόνηση την οσφυϊκή μοίρα της Σ.Σ., τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις ή και τις δύο. Ο Vladimir Janda αποκαλούσε αυτές τις προσαρμογές “Trick movements”.
Η χρήση εξειδικευμένων παρεμβάσεων διάτασης στην άρθρωση του ισχίου από τον θεραπευτή, συνεπικουρούμενη με πρόγραμμα ασκήσεων για το σπίτι από τον ασθενή, δείχνει να είναι μια αποτελεσματική στρατηγική για την ανακούφιση του ασθενή. Σε περιπτώσεις όμως οστεοαρθρίτιδας στην άρθρωση του ισχίου, απαιτείται διαφορετική στρατηγική.
Οι ασυμμετρίες μπορεί να αποτελούν αιτία πόνου και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η εξισορρόπηση του σώματος με την ελαχιστοποίηση των ασυμμετριών θα βελτιστοποιήσει τη μηχανική του σώματός, ενώ μπορεί να αποτρέψει σοβαρά προβλήματα πόνου στην πορεία.
Η βρεφική ηλικία χαρακτηρίζεται από αδέξια, μη ορθολογική ομόπλευρη κινητική συμπεριφορά. Η απορρέουσα ασυντόνιστη κίνηση συνεχίζεται μέχρι να αρχίσει το βρέφος να μπουσουλάει σταυρωτά. Αυτό το νέο μοτίβο αντίθετης κίνησης αναδιοργανώνει στη συνέχεια το κεντρικό νευρικό του σύστημα, ώστε όλα τα σωματικά συστήματα να συνεργάζονται ομαδικά.
Ο στόχος αυτής της τεχνικής είναι η πρόκληση χαλάρωσης ενός μυός ή μιας μυϊκής ομάδας, η υπερτονία της οποίας θεωρείται ότι είναι η πηγή του πόνου ή/και της απώλειας κινητικότητας σε ένα μέρος του σώματος ή/και σε μια άρθρωση.
Ο πόνος, ως σύμπτωμα, μπορεί να αποδειχτεί ένας δύσκολος γρίφος τόσο για τον ασθενή, όσο και για τον θεραπευτή. Η απάντηση βρίσκεται στην όσο το δυνατόν καλύτερη ευθυγράμμιση του σκελετού. Δηλαδή να ισορροπήσει, μέσω ήπιας κινητοποίησης, το κεφάλι στον αυχένα και η λεκάνη με τα πόδια.
Χειρισμοί πίεσης πέντε γραμμαρίων ή λιγότερο συνδέουν τον θεραπευτή με το σύστημα της περιτονίας και μέσω αυτής με κάθε τμήμα του σώματος, καταπολεμώντας συμπτώματα ασθενειών μερικά εκ των οποίων είναι χρόνια.
Τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα δύνανται να μειώσουν τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Η Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιεί ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, με στόχο την ενδυνάμωση της ικανότητας του ασθενή στην ίαση.
Η συντηρητική διαχείριση του πόνου στη μέση με τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και κινητοποίησης, συμπληρωματικά της ιατρικής θεραπείας, βελτιώνει την λειτουργική ικανότητα, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της.
Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 167 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ