Προϋπόθεση για την αποτελεσματική θεραπεία του δευτεροπαθούς λεμφοιδήματος είναι στην αρχική φάση της θεραπείας η εφαρμογή ειδικών συμπιεστικών επιδέσμων – για να μειωθεί ο όγκος του οιδήματος και κατά συνέπεια η περίμετρος του μέλους – ενώ σε δεύτερη φάση, όταν επιτευχθεί η μέγιστη αποσυμφόρηση, κατόπιν εξειδικευμένης μέτρησης, να χορηγηθεί στον ασθενή το κατάλληλο συμπιεστικό ένδυμα ακολουθώντας παράλληλα πρόγραμμα συντήρησης του αποτελέσματος της θεραπείας.

Τις τελευταίες δυο δεκαετίες υπήρξε μια αυξανόμενη αποδοχή της «ενοποιημένης Ογκολογίας - Integrative oncology» - ή αν προτιμάτε των «Συμπληρωματικών και εναλλακτικών θεραπειών σε ασθενείς με καρκίνο», ενώ αρκετές ερευνητικές εργασίες είναι σε εξέλιξη σε διάφορα ακαδημαϊκά κέντρα και ιατρικές σχολές.

Η λέμφος αποτελεί μέρος του αμυντικού μηχανισμού του σώματος. Καθαρίζει τους ιστούς από διάφορους παθογόνους οργανισμούς, στην συνέχεια περνά και φιλτράρεται μέσα από τους λεμφαδένες, ενώ τέλος ενώνεται με την φλεβική κυκλοφορία στην πορεία προς την καρδιά. 

Μετά από μαστεκτομή δεν θα παρουσιάσουν όλες οι γυναίκες Λεμφοίδημα. Το είδος του χειρουργείου και η εν συνεχεία θεραπευτική αγωγή είναι καθοριστικός παράγοντας για την εμφάνιση του Λεμφοιδήματος.Κατά την κλινική αξιολόγηση η ασθενής θα πρέπει να έχει μαζί της το αποτέλεσμα της βιοψίας. Στην μακροσκοπική περιγραφή αναφέρονται πόσοι λεμφαδένες έχουν αφαιρεθεί και σε ποία επίπεδα.

Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον των επιστημόνων υγείας στρέφεται διαρκώς και περισσότερο προς την ανεύρεση αποτελεσματικότερων μεθόδων ανακούφισης του πόνου. Σοβαρές μελέτες έχουν δείξει οτι το αίσθημα του πόνου, ιδιαίτερα στους πάσχοντες από καρκίνο, δεν αποτελεί μονοδιάστατο φαινόμενο αλλά εξαρτάται και διαμορφώνεται από μεγάλο αριθμό παραγόντων. 

 Πολλοί θα ισχυριστούν πως ναι, είναι ένας ρεαλιστικός στόχος. Είναι γνωστό ότι ο απαισιόδοξος είναι ένας αισιόδοξος με εμπειρία… Φοβούμαι πως όσοι πιστεύουν ότι η αυτή η τριάδα είναι εφικτή μάλλον δεν έχουν έρθει ποτέ σε επαφή με το απερχόμενο όν ή απλώς δεν έχουν ποτέ μπει στον Χείμαρρο της Πράξης, δεν έχουν καν ακούσει το βουητό του. (Αλέξανδρος Αρδαβάνης, Παθολόγος-Ογκολόγος)