Η πρώτη αναφορά για την ύπαρξη του λεμφικού συστήματος έγινε από τον Ιπποκράτη ο οποίος μιλούσε για λευκό αίμα και αναφαίρετο σε περιγραφές του Αριστοτέλη για ανατομικά στοιχεία τα οποία περιέχουν ένα άχρωμο υγρό. Η πραγματική ανακάλυψη των λεμφικών αγγείων έγινε το 1627 από τον Ιταλό ανατόμο Gaspare Aselli , ο οποίος τα βρήκε και τα ονόμασε γαλακτοφόρους φλέβες.

Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με καρκίνο, θα εμφανίσουν δευτεροπαθείς εστίες στα οστά τους, δηλαδή Μεταστατική οστική νόσο. Επιπλέον χειρουργικές επεμβάσεις, ακτινοβολίες, και άλλες μορφές θεραπείας του καρκίνου, μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την αφαίρεση ή την καταστροφή οστών και συνδετικού ιστού. Η θεραπευτική προσέγγιση του καρκίνου, είναι μερικές φορές επιθετική, επηρεάζοντας την φυσική κατάσταση των ασθενών, περιορίζοντας την δυνατότητα ανεξαρτησίας και κάποιες φορές αυτοεξυπηρέτησης των.

The lymphatic system is a nexus, or series, of vessels similar to that of the circulatory system—the branching vessels move vital bodily fluid throughout the tissues and organs of the body.

Προϋπόθεση για την αποτελεσματική θεραπεία του δευτεροπαθούς λεμφοιδήματος είναι στην αρχική φάση της θεραπείας η εφαρμογή ειδικών συμπιεστικών επιδέσμων – για να μειωθεί ο όγκος του οιδήματος και κατά συνέπεια η περίμετρος του μέλους – ενώ σε δεύτερη φάση, όταν επιτευχθεί η μέγιστη αποσυμφόρηση, κατόπιν εξειδικευμένης μέτρησης, να χορηγηθεί στον ασθενή το κατάλληλο συμπιεστικό ένδυμα ακολουθώντας παράλληλα πρόγραμμα συντήρησης του αποτελέσματος της θεραπείας.

Η φροντίδα και η περιποίησή τους είναι σημαντικός παράγοντας που εξασφαλίζει στα ενδύματα αυτά μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και αποτρέπει πιθανά δερματικά προβλήματα στο ευαίσθητο δέρμα του πάσχοντος μέλους. Τα ενδύματα διαβαθμισμένης συμπίεσης έχουν μέσα στη συσκευασία τους οδηγίες χρήσης, τόσο για την ορθή τοποθέτησή τους, όσο και για την ορθή συντήρησή τους.

Η ανώμαλη κατανομή λιπώδους ιστού που ταλαιπωρεί, κυρίως, τις γυναίκες. Πώς αντιμετωπίζεται.

Το λιποίδημα αποτελεί νόσο του λιπώδους ιστού, αγνώστου ακόμη αιτιολογίας, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανώμαλη κατανομή λιπώδους ιστού κυρίως στις γυναίκες. Αναγνωρίστηκε ως πάθηση για πρώτη φορά στις Η.Π.Α. το 1940 από τη Mayo Clinic και έγινε ο διαχωρισμός του από τη παχυσαρκία. Το λιποίδημα δεν έχει σχέση με το λεμφοίδημα ή το φλεβοίδημα, μπορεί όμως να συνυπάρχει.