Skip to main content

ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

Η γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με τους προγόνους μας, ο κόσμος μας εκτιμά τη διανοητική ικανότητα πολύ περισσότερο από τη σωματική ικανότητα και έτσι η ανάγκη απόκτησης γνώσεων είναι πλέον ύψιστης σημασίας.

learning scienceΗ μάθηση είναι μια σύνθετη διαδικασία, που περιλαμβάνει ενσωμάτωση, κατανόηση και αποθήκευση πληροφοριών. Συχνά συνδέεται με τη δημιουργία νέων συνδέσεων μεταξύ νευρώνων στον εγκέφαλο, ενισχύοντας τις νευρωνικές διαδρομές. Η επανάληψη και η μελέτη συμβάλλουν στη εμπέδωση των γνώσεων, ενώ η συναισθηματική κατάσταση επηρεάζει τη μάθηση. Οι κύριες περιοχές του εγκεφάλου που συμμετέχουν στη διαδικασία της μάθησης περιλαμβάνουν τον εμπρόσθιο λοβό, τον εγκεφαλικό φλοιό, και τον υποθαλαμικό πυρήνα (βρίσκεται κάτω από τον θάλαμο του εγκεφάλου). Οι νευρικές διαδρομές μεταξύ αυτών των περιοχών επιτρέπουν τη μετάδοση και επεξεργασία των πληροφοριών κατά τη διάρκεια της μάθησης.

Η βασική κατανόηση των τρόπων με τους οποίους λειτουργεί ο εγκέφαλός μπορεί να είναι απίστευτα χρήσιμη αν αξιοποιηθεί κατά την εκπαίδευση. Η γνώση του πώς και πότε ο εγκέφαλός λειτουργεί καλύτερα και τι μπορεί να τον βοηθήσει θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στον τρόπο που μαθαίνει κανείς. Μια απλή θεωρία που μπορεί να έχει πρακτικές εφαρμογές στην προσέγγιση της μάθησης είναι γνωστή ως τα "στάδια της μάθησης".

Το 1967 οι Fitts και Posner δημοσίευσαν την από ψυχολογικής πλευράς θεωρία τους για τα στάδια της μάθησης. Στο πλαίσιο αυτό περιέγραψαν ότι η ανάπτυξη της κινητικής δεξιότητας από ένα άτομο βασίζεται σε τρία διακριτά στάδια: το γνωστικό, το συνειρμικό και το αυτόνομο.stage Κατά τη διάρκεια του γνωστικού σταδίου το άτομο θα έχει περιορισμένη κατανόηση του τι είναι αυτό που προσπαθεί να επιτύχει. Αυτό θα μπορούσε να μοιάζει με ένα παιδί που διδάσκεται τους κανόνες ενός αγώνα τρεξίματος, χωρίς να κατανοεί την κατεύθυνση και τον σκοπό αυτού που κάνει. Μετά από αυτό το στάδιο το άτομο θα προχωρήσει σε αυτό που περιγράφεται ως συνειρμικό στάδιο. Σε αυτό το στάδιο καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει και προσπαθεί να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο το κάνει, όπως ένας μπασκετμπολίστας που βελτιώνει την τεχνική των ελεύθερων βολών του. Μόλις τελειοποιήσει αυτό το στάδιο, εισέρχεται σε αυτό που είναι γνωστό ως αυτόνομο στάδιο. Σε αυτό το στάδιο απομένουν ελάχιστα πράγματα για να βελτιωθούν και οι γνώσεις έχουν εμπεδωθεί. Ωστόσο, ίσως χρειαστεί να διατηρήσει την ικανότητα του μέσω της εξάσκησης, είναι γνωστή η φράση: "αν δεν το χρησιμοποιήσεις, το χάνεις".

Πώς συνδέεται αυτό με τη νευροεπιστήμη;

myelinΣτο πλαίσιο του γνωστικού σταδίου, η ακριβής διαδικασία από τη πλευρά της φυσιολογίας, που το σώμα ακολουθεί είναι η εύρεση των σωστών νευρικών οδών - σχεδόν σαν να βρίσκει το σωστό μονοπάτι μέσα σε έναν λαβύρινθο. Το επιτυγχάνει αυτό αποτελεσματικότερα βασιζόμενο στη γνώση της ύπαρξης άλλων μονοπατιών για αντίστοιχα θέματα. Μόλις βρεθεί η σωστή νευρωνική οδός, την χρησιμοποιεί επανειλημμένα, κατά τη διάρκεια της συνειρμικής φάσης, ως εμπειρική μάθηση. Αυτό προκαλεί τη μυελίνωση των νευρώνων. Η μυελίνωση αναφέρεται στη διαδικασία όπου η μυελίνη, μια πρωτεΐνη πλούσια σε λιπαρές ουσίες εναποτίθεται γύρω από τις νευρικές ίνες, βελτιώνει τη μόνωση των νευρώνων και επιτρέπει τη πιο αποτελεσματική μετάδοση των νευρικών σημάτων. Η μετάδοση των νευρικών ώσεων γίνεται επομένως ταχύτερη και αποτελεσματικότερη. Η ενεργοποίηση της διαδικασίας μυελίνωσης συμβαίνει φυσιολογικά κατά τη διάρκεια ανάπτυξης ή αναγέννησης του νευρικού συστήματος. Κάποιοι παράγοντες που επηρεάζουν αυτήν τη διαδικασία περιλαμβάνουν γενετικούς παράγοντες, επιρροές από το περιβάλλον, και εμπειρική μάθηση. Η καλή διατροφή, η φυσική άσκηση και η γενικά καλή υγεία μπορούν να συμβάλουν στην υποστήριξη της υγιούς μυελίνωσης. Όταν το άτομο έχει μυελίνη σε ικανό βαθμό, διανύει πλέον το στάδιο της αυτονομίας. Είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η μετάδοση των νευρικών σημάτων, διότι χωρίς αυτά μειώνεται εναπόθεση τη μυελίνης και σιγά σιγά "φθείρεται". Η κατανόηση αυτού του φαινομένου μπορεί να έχει τεράστια επίδραση στην προσέγγιση που εφαρμόζετε στη διαδικασία της μάθησή- η αξιοποίηση αυτής της γνώσης μπορεί να κάνει τη διαδικασία της εκπαίδευσης πολύ πιο αποδοτική.

Πως εφαρμόζεται στη μάθηση;

learning new technologiesΣτην αρχή της διαδικασίας εκμάθησης, οι άνθρωποι βρίσκονται στο γνωστικό στάδιο, δηλαδή προσπαθούν να βρουν τους σωστούς νευρώνες που πρέπει να ενεργοποιηθούν. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, με τόσες δοκιμές και λάθη που κάνει ο εγκέφαλος υπάρχουν πολλά ερεθίσματα και σήματα που μεταδίδονται ταυτόχρονα. Αυτό σημαίνει ότι η ικανότητα εστίασης του ανθρώπου θα παρεμποδίζεται σε μεγάλο βαθμό, λόγω του τεράστιου ποσοστού της ανεξέλεγκτης νευρωνικής δραστηριότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να κάνουν πολλαπλές δραστηριότητες όπως να διατηρήσουν την προσοχή τους σε μια συζήτηση, ενώ μαθαίνουν νέες δεξιότητες. Εξαιτίας αυτής της περιορισμένης ικανότητας προσοχής, θα πρέπει να αποφεύγονται οι περισπασμοί: μουσική, εναλλασσόμενο περιβάλλον, υπερβολικός ή περιορισμένος φωτισμός κ.ά. Αυτό επιτρέπει στον εγκέφαλο όχι μόνο να βρίσκει τη σωστή νευρωνική οδό, αλλά και να το κάνει πιο γρήγορα. Ένας άλλος τρόπος για να βελτιωθεί αυτή η ταχύτητα είναι η επίγνωση και η ενεργοποίηση νευρωνικών οδών παρόμοιων γνώσεων (γι' αυτό και τα περισσότερα προγράμματα σπουδών λειτουργούν κυκλικά, επανεξετάζοντας προηγούμενες γνώσεις σε μεγαλύτερο βάθος χρόνο με το χρόνο). Όταν εντοπιστεί το σωστό μονοπάτι, ακολουθεί το συνειρμικό στάδιο. Πλέον η εστίαση είναι η ενίσχυση της νευρωνικής οδού. Αρχικά, είναι σημαντικό η λήψη σωστής διατροφής ώστε να εναποτίθενται επαρκείς ποσότητες μυελίνης. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων στο σύμπλεγμα των βιταμινών Β μπορεί να βελτιώσει την απόδοση του εγκεφάλου. Οι απορίες, τα τεστ, το διάβασμα και η παρακολούθηση βίντεο ενισχύουν αυτή τη διαδικασία. Η ποικιλία στη διαδικασία μάθησης προσφέρει περισσότερα ερεθίσματα για ενίσχυση της νευρωνικής διαδικασίας και στην ισχυροποίηση της γνώσης. Αυτό επιτυγχάνεται για παράδειγμα με την ανάγνωση (οπτικό φλοιό), ακούγοντας (ακουστικό φλοιό) και με τη κίνηση (σωματοαισθητικό φλοιό και κινητικό φλοιό). Προς το τέλος του συνειρμικού σταδίου η ικανότητα προσοχής που απαιτείται για τη μάθηση και τη γνώση είναι μικρότερη, καθώς η διάδοση του νευρωνικού σήματος είναι πιο άμεση. Κατά συνέπεια, μπορούν να προστεθούν περισσότεροι περιβαλλοντικοί "περισπασμοί" για να ενισχύσουν την ικανότητα του εγκεφάλου να διαχειρίζεται τις νευρωνικές πληροφορίες, από πολλαπλές οδούς. Τότε είναι πλέον στο αυτόνομο στάδιο. Η επανάληψη, οι ερωτήσεις εξάσκησης ή ακόμη και η ανταλλαγή απόψεων είναι χρήσιμα εργαλεία σε αυτό το στάδιο.

Αυτή η προσέγγιση στη μάθηση μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη διατήρηση της γνώσης και την πρόσληψη πληροφοριών.

Πηγές

  • A Small Piece of Neuroscience to Change the Way You Learn, Daniel Hopkirk, Published in Science and Philosophy, Aug 12, 2020
  • Fitts and Posner's stages of learning, in The Oxford Dictionary of Sports Science & Medicine
  • To Learn is to Myelinate, Patrick Long, Ph.D. and Gabriel Corfas, Ph.D.

Τελευταία άρθρα

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
| Αθηνάς Κατσιμήτρου - Τιγγινάγκα, Mld/Cdt | Καρκίνος του Μαστού

Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα του άνω άκρου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.

ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Αυχενικό Σύνδρομο

Ο αυχενικός πόνος και το αίσθημα δυσκαμψίας, ή "πιασίματος" στον αυχένα είναι από τις συχνότερες αιτίες αναζήτησης ιατρικής βοήθειας στον σύγχρονο κόσμο.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου

Το Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου συνιστά μια ετερογενή και αμφιλεγόμενη νοσολογική οντότητα με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία και δραστηριότητα του ατόμου.

ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΣΤΟ STRESS ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Άγχος - stress

Το stress – ή αλλιώς άγχος – είναι η φυσική αντίδραση του σώματος όταν νιώθει πίεση, ή απειλή. Ωστόσο, δεν το βιώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο∙ για κάποιους γίνεται απλή πρόκληση, ενώ για άλλους βαριά καθημερινή δοκιμασία.

stressed woman siting at desk in office surroundedΣε μικρές δόσεις το stress μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη, όμως όταν γίνεται χρόνιο ή υπερβολικό διαβρώνει την ψυχική και σωματική υγεία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO, 2020), το stress θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για την υγεία στον 21ο αιώνα, επηρεάζοντας τόσο την ποιότητα ζωής, όσο και την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων. Υπάρχουν κατηγορίες τού πληθυσμού που αποδεικνύονται πιο ευάλωτες είτε λόγω βιολογικών παραγόντων, είτε λόγω κοινωνικών και επαγγελματικών συνθηκών, είτε λόγω ιδιαίτερων απαιτήσεων στη ζωή τους. Η κατανόηση αυτών των ομάδων είναι κρίσιμη, καθώς βοηθά στην ανάπτυξη πιο στοχευμένων στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης.

Ευάλωτες κατηγορίες ανθρώπων στο stress

  • close up portrait of upset african american girl l 2024Παιδιά και έφηβοι: Τα παιδιά και οι έφηβοι βιώνουν stress που προκαλείται από ποικίλες πηγές: τις σχολικές απαιτήσεις, τις εξετάσεις, τον κοινωνικό ανταγωνισμό, ακόμη και από την πίεση που ασκούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το παιδικό και εφηβικό νευρικό σύστημα βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, γεγονός που καθιστά αυτήν την ομάδα περισσότερο εκτεθειμένη στις αρνητικές συνέπειες του άγχους. Έρευνες δείχνουν ότι η παιδική έκθεση σε χρόνιο stress συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης, αλλά και σωματικών παθήσεων στην ενήλικη ζωή (Shonkoff et al., 2012).
  • Νεαροί ενήλικες και φοιτητές: Οι φοιτητές και οι νεαροί ενήλικες καλούνται να διαχειριστούν την μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση, γεγονός που συνοδεύεται από ακαδημαϊκές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις. Η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πίεση για επαγγελματική αποκατάσταση και οι οικονομικές δυσκολίες καθιστούν αυτήν την ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη στο άγχος (Beiter et al., 2015).
  • empowering gorgeous businesswomen sitting togetherΕργαζόμενοι σε απαιτητικά επαγγέλματα: Το εργασιακό stress αποτελεί μία από τις πιο συχνές μορφές άγχους στη σύγχρονη κοινωνία. Ιδιαίτερα εκτεθειμένοι είναι οι επαγγελματίες υγείας, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι σε θέσεις ευθύνης, αλλά και όσοι απασχολούνται σε ασταθή, ή χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα. Το φαινόμενο της «επαγγελματικής εξουθένωσης» (burnout) έχει λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας (Maslach & Leiter, 2016).
  • Γυναίκες: Οι γυναίκες αναφέρονται συχνά στη βιβλιογραφία ως πιο ευάλωτες στο stress, όχι μόνο λόγω βιολογικών παραγόντων (ορμονικές διακυμάνσεις, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση), αλλά και λόγω του κοινωνικού ρόλου που καλούνται να διαδραματίσουν. Ο συνδυασμός επαγγελματικών, οικογενειακών και κοινωνικών απαιτήσεων μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα άγχους (APA, 2019).
  • Φροντιστές ασθενών και γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες: Οι άνθρωποι που φροντίζουν άτομα με χρόνιες ασθένειες ή αναπηρίες συχνά βιώνουν έντονο και παρατεταμένο stress, γνωστό και ως «stress φροντιστή». Πρόκειται για μια κατηγορία που παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, σωματικής κόπωσης και κοινωνικής απομόνωσης (Schulz & Sherwood, 2008).
  • close up of psychologist comforting his depressed 202Άτομα με χρόνια νοσήματα: Ο χρόνιος πόνος, οι σωματικοί περιορισμοί και η συνεχής αβεβαιότητα για την πορεία τής υγείας συνδέονται με υψηλά επίπεδα stress. Ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ή καρκίνο αναφέρουν συχνά έντονο άγχος, το οποίο με τη σειρά του επιδεινώνει την πορεία τής ασθένειας (Cohen et al., 2007).
  • Ηλικιωμένοι: Η τρίτη ηλικία χαρακτηρίζεται από σημαντικές αλλαγές: απώλεια αγαπημένων προσώπων, συνταξιοδότηση, μείωση φυσικών ικανοτήτων. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την ψυχική πίεση και το αίσθημα μοναξιάς, καθιστώντας τούς ηλικιωμένους ευάλωτους σε αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές (Gum et al., 2009).

Επιπτώσεις του stress στην υγεία

african american businesswoman trying to concentraΤο χρόνιο stress δεν είναι απλώς ένα ψυχολογικό βάρος· επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό. Μεταξύ άλλων:

  • Ενισχύει τη λειτουργία τού συμπαθητικού νευρικού συστήματος και αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης.
  • Συνδέεται με υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα και μεταβολικές διαταραχές.
  • Αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
  • Επιβαρύνει την ψυχική υγεία, οδηγώντας σε κατάθλιψη, αϋπνία κ.ά.
  • Μειώνει την ποιότητα ζωής και την ανθεκτικότητα σε νέες προκλήσεις.

Στρατηγικές αντιμετώπισης του stress

Η διαχείριση του stress απαιτεί πολυδιάστατη προσέγγιση. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και σωματοθεραπευτικές μεθόδους.

1. Τρόπος ζωής

  • adult woman with her granddaughters morningΣωματική άσκηση: Η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης και αυξάνει τις ενδορφίνες.
  • Διατροφή: Ισορροπημένη διατροφή με επαρκή θρεπτικά συστατικά στηρίζει την ψυχική και σωματική ανθεκτικότητα.
  • Ύπνος: Ο ποιοτικός ύπνος αποτελεί θεμέλιο για την αποκατάσταση του νευρικού συστήματος.
  • Κοινωνική υποστήριξη: Οι διαπροσωπικές σχέσεις μειώνουν το αίσθημα απομόνωσης.

2. Ψυχολογικές παρεμβάσεις

  • Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Αποτελεσματική στη διαχείριση δυσλειτουργικών σκέψεων.
  • Mindfulness και διαλογισμός: Ενισχύουν την επίγνωση και μειώνουν τη ροπή προς το άγχος.
  • Ομαδική θεραπεία, ή ομάδες υποστήριξης: Δημιουργούν αίσθημα κοινότητας.

3. Σωματοθεραπευτικές προσεγγίσεις και η Κρανιοϊερή Θεραπεία Upledger

osteopathy patient getting treatment massage1Η κρανιοϊερή θεραπεία (CranioSacral Therapy – CST) που αναπτύχθηκε από τον Dr. John Upledger αποτελεί μια ήπια, μη επεμβατική μέθοδο χειροθεραπείας που εστιάζει στη ρύθμιση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος μέσω της βελτίωσης της λειτουργικότητας του κρανιοϊερού συστήματος –δηλαδή του συστήματος των μεμβρανών και του εγκεφαλονωτιαίου υγρού που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Με απαλές πιέσεις, ο θεραπευτής διευκολύνει την απελευθέρωση περιορισμών στους ιστούς, ενισχύοντας την αυτορρύθμιση του οργανισμού. Έρευνες υποδεικνύουν ότι η CST μπορεί να μειώσει τα επίπεδα άγχους, να βελτιώσει τον ύπνο και να ενισχύσει την αίσθηση χαλάρωσης (Matarán-Peñarrocha et al., 2011).  Ιδιαίτερα για άτομα με χρόνιο stress, η κρανιοϊερή θεραπεία μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε άλλες παρεμβάσεις, επιτρέποντας στο σώμα να ανακτήσει ισορροπία.

4. Ενσωμάτωση στην καθημερινότητα

executives doing yogaΗ αντιμετώπιση του stress δεν μπορεί να βασιστεί σε μεμονωμένες παρεμβάσεις. Χρειάζεται καθημερινή φροντίδα:

  • Σταθερό πρόγραμμα ύπνου και ξεκούρασης.
  • Συνειδητή ενασχόληση με δραστηριότητες που προσφέρουν χαρά.
  • Προγραμματισμένη συμμετοχή σε πρακτικές χαλάρωσης (αναπνοές, γιόγκα, CST).
  • Αναγνώριση των προσωπικών ορίων και διεκδίκηση ισορροπίας σε επαγγελματική και προσωπική ζωή.

Συμπεράσματα

Το stress είναι πια κομμάτι τής καθημερινότητας, αλλά δεν βαραίνει όλους με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν ομάδες που το νιώθουν πιο έντονα –από τα παιδιά και τους φοιτητές, μέχρι τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους φροντιστές, τα άτομα με χρόνια προβλήματα υγείας και τους ηλικιωμένους. Η διαχείριση του stress απαιτεί ολιστική προσέγγιση που να περιλαμβάνει υγιεινό τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη και σωματοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η κρανιοϊερή θεραπεία Upledger μπορεί να προσφέρει ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της αυτορρύθμισης του οργανισμού και την καλλιέργεια βαθιάς χαλάρωσης. Η πρόληψη και η διαχείριση του stress δεν είναι πολυτέλεια· είναι απαραίτητη επένδυση για την υγεία, την ποιότητα ζωής και την κοινωνική ευημερία.

Πηγές

  • American Psychological Association (APA). (2019). Stress in America: Stress and current events.
  • Beiter, R., Nash, R., McCrady, M., Rhoades, D., Linscomb, M., Clarahan, M., & Sammut, S. (2015). The prevalence and correlates of depression, anxiety, and stress in a sample of college students. Journal of Affective Disorders, 173, 90-96.
  • Cohen, S., Janicki-Deverts, D., & Miller, G. E. (2007). Psychological stress and disease. JAMA, 298(14), 1685–1687.
  • Gum, A. M., King-Kallimanis, B., & Kohn, R. (2009). Prevalence of mood, anxiety, and substance-abuse disorders for older Americans in the National Comorbidity Survey–Replication. American Journal of Geriatric Psychiatry, 17(9), 769-781.
  • Maslach, C., & Leiter, M. P. (2016). Understanding the burnout experience: recent research and its implications for psychiatry. World Psychiatry, 15(2), 103–111.
  • Matarán-Peñarrocha, G. A., Castro-Sánchez, A. M., García, G. C., Moreno-Lorenzo, C., Carretero, T. L., & Zafra, M. Á. (2011). Influence of craniosacral therapy on anxiety, depression and quality of life in patients with fibromyalgia. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2011, 178769.
  • Schulz, R., & Sherwood, P. R. (2008). Physical and mental health effects of family caregiving. American Journal of Nursing, 108(9 Suppl), 23–27.
  • Shonkoff, J. P., Boyce, W. T., & McEwen, B. S. (2012). Neuroscience, molecular biology, and the childhood roots of health disparities: Building a new framework for health promotion and disease prevention. JAMA, 301(21), 2252–2259.
  • World Health Organization (WHO). (2020). Stress at the workplace.

 

Η ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ: ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πληροφορίες για τον Εγκέφαλο

Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πια σωματική βλάβη, ο εγκέφαλος μπορεί να συνεχίζει να “θυμάται” τον πόνο. Τα νευρωνικά του δίκτυα λειτουργούν έτσι ώστε να κρατούν τον πόνο ενεργό, παρόλο που δεν υπάρχει πια πραγματική ζημιά στον ιστό.

ΜΗΧΑΝΗΜΑ "ΕΝΕΡΓΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ" (ATM): Σύγχρονες Προσεγγίσεις στη Φυσικοθεραπεία
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης (ATM2)

Η σύγχρονη φυσικοθεραπεία και αποκατάσταση έχει εμπλουτιστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια με την εισαγωγή καινοτόμων τεχνολογιών και θεραπευτικών προσεγγίσεων.

ΠΕΛΜΑΤΟΓΡΑΦΗΜΑ: ΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Ανάλυση της βάδισης - Πελματογράφημα

Κάθε φορά που κάνουμε ένα βήμα τα πόδια μας αφήνουν ένα "αποτύπωμα" πίεσης στο έδαφος. Mία μοναδική υπογραφή που αποκαλύπτει μυστικά για τον τρόπο που κινούμαστε, την υγεία μας και ακόμη και την προσωπικότητά μας.

ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Ιδιοδεκτικότητα

Ο μηχανισμός που επιτρέπει στον άνθρωπο να αντιλαμβάνεται τη θέση και την κίνηση του σώματός του στον χώρο χωρίς τη βοήθεια της όρασης.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ & ΥΓΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Το καλοκαίρι αποτελεί μια περίοδο μοναδικών προκλήσεων και ευκαιριών για την ανθρώπινη υγεία.

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Διαταραχές ύπνου

Χωρίς ποιοτικό ύπνο, η παραγωγικότητα, η δημιουργικότητα και η ψυχική αντοχή μας φθίνουν˙ και μαζί τους, η πορεία προς την επιτυχία.