Ο ασθενής, μετά από μια συνεδρία χειροθεραπείας, αισθάνεται βελτίωση της κατάστασης της υγείας του, ότι δηλαδή  τα συμπτώματα υποχωρούν, νιώθει ευεξία και καλή διάθεση.

Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για τον τρόπο που οι χειρισμοί επιδρούν στον ανθρώπινο οργανισμό. Σύμφωνα με τον Dr Leon Chaitow αυτό συμβαίνει γιατί κατά τη διάρκεια των χειρισμών, προκαλούνται αξιοσημείωτες βιοχημικές αλλαγές, που επηρεάζουν σημαντικά τον πόνο και την διάθεση. Σε άρθρο του o καθηγητής Chaitow, που δημοσιεύτηκε στο “Neuropathy Digest”, διερωτάται αν η αλλαγή οφείλεται στην προκαλούμενη χαλάρωση και διάθεση σε συνδυασμό με τη μείωση του μυϊκού τόνου, ή στην συνοδό ενίσχυση της κυκλοφορίας των υγρών του σώματος λόγω των χειρισμών, ή αν είναι πιθανό να οφείλεται στην απελευθέρωση ενδορφινών και την επακόλουθη μείωση της αντίληψης του πόνου, ή στο γεγονός ότι οι χειρισμοί παράγουν ένα “ενεργειακό φαινόμενο” όπως το περιγράφει ο Oschman και άλλοι, ή, ίσως, οφείλεται σε όλα τα προηγούμενα, ή σε κάτι άλλο, όπως η αυξημένη παραγωγή ενδοκανναβινόλης, της χημικής ουσίας η οποία μιμείται τα αποτελέσματα της κάνναβης. Οι ερευνητές υποστηρίζουν στην πραγματικότητα ότι όλα τα προηγούμενα μπορούν να συμβούν ως αποτέλεσμα σωστής εφαρμογής των χειρισμών πάνω στο σώμα. Βιβλιογραφία που να στηρίζει αυτήν την άποψη μπορεί εύκολα να βρει ο κάθε ενδιαφερόμενος, εκτός ίσως από την τελευταία παρατήρηση που αφορά την ενδοκανναβινόλη. Αυτό το τελευταίο είναι που διερευνά ο καθηγητής Chaitow στο άρθρο του.

Οι ενδορφίνες έχουν μια αναλγητική επίδραση, ενώ δημιουργούν την αίσθηση της ευεξίας. Συνηθισμένη είναι η έκφραση «endorphin – rush» για ξέσπασμα συναισθήματος ευχαρίστησης. Οι οπιοειδείς υποδοχείς τού εγκεφάλου, καθώς και οι ουσίες που επιδρούν σ’ αυτές, οι ενδορφίνες (ο όρος προέρχεται από τη σύντμηση της ενδογενούς μορφίνης, δηλαδή της μορφίνης που παράγεται φυσιολογικά από το σώμα), αναγνωρίστηκαν στα μέσα τής δεκαετίας τού 1970 από διάφορους ερευνητές. Για πολλά χρόνια είναι ευρέως αποδεκτό ότι η ευεξία που ακολουθεί την εντατική άσκηση (runner’s high), είναι το αποτέλεσμα της έκλυσης ενδορφινών. Σύμφωνα με τις απόψεις πολλών ερευνητών οι ενδορφίνες απελευθερώνονται στη διάρκεια παρατεταμένης αεροβικής άσκησης, κυρίως όταν το αποθηκευμένο γλυκογόνο εξαντληθεί. Τέτοια άσκηση είναι το τρέξιμο, οι κούρσες μακρών αποστάσεων σε κλειστό χώρο, το κολύμπι και το ποδήλατο.

Εντούτοις, ο μηχανισμός που εμπλέκεται αμφισβητείται. Σχετικά πρόσφατα, ο σύνδεσμος μεταξύ της “ευεξίας τής άσκησης” και των ενδορφινών έχει ουσιαστικά εγκαταλειφτεί, καθώς μια μελέτη τού 2004 από τους Dietrich & McDaniel απέδειξε ότι αυτά τα ευχάριστα συναισθήματα στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της απελευθέρωσης μιας διαφορετικής, φυσιολογικά παραγόμενης από το σώμα, χημικής ουσίας της “ενδοκανναβινόλης ανανδαμίδης/endocannabinoid anandamide”. Η ανανδαμίδη ουσιαστικά είναι πανομοιότυπη με το ενεργό χημικό συστατικό (THC) στην μαριχουάνα. Προφανώς το σώμα παράγει αυτή την χημική ουσία ως απάντηση σε παρατεταμένο stress και πόνο, όπως είναι για παράδειγμα η εξαντλητική άσκηση. Όταν ασθενείς νόμιμα χρησιμοποιούν κάνναβη/μαριχουάνα ως αναλγητικό, το THC δρα μιμούμενο την ενδογενή ανανδαμίδη, δεσμεύεται από τους ίδιους υποδοχείς με τη κανναβινόλη και προκαλεί αναλγησία. Οι Dietrich & McDaniel αναφέρουν ότι «η άσκηση προκαλεί αλλαγές στην πνευματική κατάσταση: κυρίως αναλγησία, καταπράυνση, είναι αγχολυτική και προκαλεί ευεξία. Ο μηχανισμός πίσω από αυτές τις αλλαγές παραμένει άγνωστος. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η άσκηση αυξάνει την συγκέντρωση του ορού τής ενδοκανναβινόλης, υποδεικνύοντας μια πιθανή εξήγηση για τις αλλαγές αυτές».

Ο Darmani και οι συνεργάτες του επισημαίνουν ότι η ενδογενής ανανδαμίδη, δεν ανταποκρίνεται μόνο στην αεροβική δραστηριότητα ή τον πόνο, αλλά επίσης ανταποκρίνεται και στους χειρισμούς που γίνονται στο σώμα από εκπαιδευμένους θεραπευτές. Σύμφωνα, επίσης, με τον McPartland και τους συνεργάτες του ανταποκρίνεται και στο χειρισμός 4VC, ο οποίος χρησιμοποιείται στην κρανιακή οστεοπαθητική και την Κρανιοϊερή θεραπεία του Upledger για πρόκληση του "Σημείου Ηρεμίας - Still Point". Η ανανδαμίδη θα πρέπει να λογίζεται, έστω σε κάποιο βαθμό, ως υπεύθυνη για το αίσθημα ευεξίας που ακολουθεί τέτοιου είδους θεραπευτικές προσεγγίσεις, κυρίως όμως για την αντιφλεγμονώδη και αναλγητική ευεργετική επίδραση.

Συμπεράσματα

Η ενίσχυση της απελευθέρωσης ενδοκανναβινόλης μπορεί να είναι ένας από τους μηχανισμούς δράσης των θεραπειών με χειρισμούς, όπως είναι οι τεχνικές manual therapy, κινητοποίησης και άλλες. Επίσης, η ενδοκανναβινόλη εξισορροπεί τον τόνο μεταξύ συμπαθητικού – παρασυμπαθητικού συστήματος, προσδίδει αντι-εμετικά, αντι-υπερτασικά οφέλη και ευνοεί τον έλεγχο του στρες.

Πηγές

• http://leonchaitow.com/2008/01/30/bodywork-high/#sthash.72MG1LlX.dpuf
• Darmani N, et al. Involvement of the cannabimimetic compound, N-palmitoyl-ethanolamine, in inflammatory and neuropathic conditions. Neuropharmacology. June 2005;48(8):1154-63.
• Dietrich A, McDaniel W. Endocannabinoids and exercise. Br J Sports Med. Oct. 2004;38(5):536-41.
• Goldstein A, Lowery P. Effect of the opiate antagonist naloxone on body temperature in rats. Life Sci. Sept. 1975;17(6):927-31.
• Field T, et al. CFS: massage therapy effects depression and somatic symptoms in CFS. Journal of Chronic Fatigue Syndrome. 1997;3(3):43-51.
• Hinton E, Taylor S. Does placebo response mediate runner’s high? Percept Mot Skills. June 1986;62(3):789-90.
• Hou C-R, et al. Immediate effects of various physical therapeutic modalities on cervical myofascial pain and trigger-point sensitivity. Arch Phys Med Rehabil. Oct. 2002;83(10):1406-14.
• Ikimi F, et al. Interstitial fluid plasma protein, colloid, and leukocyte uptake into initial lymphatics. J Appl Physiol. Nov. 1996;81(5):2060-7.
• Lederman E. Science and Practice of Manual Therapy, 2nd Ed. New York, Edinburgh: Churchill Livingstone, 2005.
• McPartland J, Pruitt P. Side effects of pharmaceuticals not elicited by comparable herbal medicines: the case of tetrahydrocannabinol and marijuana. Altern Ther Health Med. July 1999;5(4):57-62.
• McPartland J, et al. Cannabimimetic effects of osteopathic manipulative treatment. J Am Osteopath Assoc. June 2005;105(6):283-91.
• McPartland J, Simons D. Myofascial trigger points: translating molecular theory into manual therapy. J Manual Manipulative Therapy, 2006;14(4):150-7.
• Oschman JL. Energy Medicine: The Scientific Basis. New York, Edinburgh: Churchill Livingstone/Harcourt Brace, 2000.
• Pertwee R. The therapeutic potential of drugs that target cannabinoid receptors or modulate the tissue levels or actions of endocannabinoids. AAPS J. Oct. 24, 2005;7(3):E625-54.
• Simantov R, Snyder S. Morphine-like peptides in mammalian brain: isolation, structure elucidation, and interactions with the opiate receptor. Proc Natl Acad Sci USA. July 1976;73(7):2515-9.
• Vernon H, et al. Spinal manipulation and beta-endorphin. J Manipulative Physiol Ther. June 1986;9(2):115-23. - See more at: