Σημαντικός και πολύπλευρος αποδεικνύεται ο ρόλος του φυσιοθεραπευτή για την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση ασθενών με αναπνευστική πάθηση.

BPD or Dysfunctional Breathing (DB)are abnormal respiratory patterns, most commonlyobserved in relation to over-breathing, which ranges from simple upper chest breathing to, at the extreme end of the scale, hyperventilation.

Εισήγηση του καθηγητή Leon Chaitow στην 6η ημερίδα "Φυσικοθεραπεία & Ογκολογία", που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου "Ο Άγιος Σάββας", 11 Νοεμβρίου 2006. 

Όταν σκεφτόμαστε την διαδικασία της αναπνοής, συνήθως ο νους μας πηγαίνει στο αναπνευστικό σύστημα. Στη πραγματικότητα το νεύρο-μυοσκελετικό σύστημα οδηγεί τη μηχανική αρμονία της αναπνευστικής λειτουργίας. 

Ο κινητικός έλεγχος αποτελεί μία βασική συνιστώσα στην πρόληψη κακώσεων. Απώλεια του κινητικού ελέγχου συνεπάγεται ανεπάρκεια του ελέγχου των αρθρώσεων, συνήθως λόγω ασυνέργειας των συναγωνιστών- ανταγωνιστών μυών κατά την ενεργοποίησή τους. Τρία υποσυστήματα δρουν μαζί για να διατηρείται η σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης: Το κεντρικό νευρικό υποσύστημα (έλεγχος), το οστεοσυνδεσμικό υποσύστημα (παθητικό), και το μυϊκό υποσύστημα (ενεργητικό).

Η αναπνοή επηρεάζει την στάση του σώματος, την ευθυγράμμιση του σκελετού και την λειτουργικότητα του σώματος. Ο διάσημος Τσέχος ερευνητής Δρ Karel Lewit ανέφερε: «Η αναπνοή είναι το πρωταρχικό και πιο σημαντικό μοτίβο κίνησης μας... αλλά επίσης και το πιο δυσλειτουργικό».