Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής / υπερκινητικότητα είναι διαγνώσεις που αφορούν τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες, οι οποίοι εμφανίζουν σταθερά κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς, για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα. Τα πιο κοινά χαρακτηριστικά είναι η διάσπαση της προσοχής, ο παρορμητισμός και η υπερκινητικότητα.

Αντίθετα με κάποιες λανθασμένες πεποιθήσεις, η ελλιπής γονική φροντίδα δεν προκαλεί σε καμία περίπτωση αυτές τις συμπεριφορές. Το πιο πιθανό, όπως έχει προαναφερθεί, είναι αυτές οι συμπεριφορές να οφείλονται σε βιολογικούς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν τη νευροδιαβιβαστική δραστηριότητα σε ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου. Επιπλέον, υπάρχουν πολλά στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν πως η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής / υπερκινητικότητα μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς κληρονομικούς παράγοντες. Αν κοιτάξουμε προσεχτικά το ιστορικό της οικογένειας ενός παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες , θα παρατηρήσουμε πως κι άλλα μέλη της οικογένειας έχουν έρθει αντιμέτωπα στο παρελθόν με παρόμοια μαθησιακά προβλήματα. Άλλοι σημαντικοί παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση μαθησιακών προβλημάτων είναι οι συνθήκες της γέννησης(έλλειψη οξυγόνου, χαμηλό βάρος), καθώς και η διατροφή (αλλεργίες σε συγκεκριμένες τροφές, έλλειψη βιταμινών).

Συμπτωματολογία

Άτομα με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής / υπερκινητικότητα συνήθως εμφανίζουν κάποια ή και όλα από τα παρακάτω συμπτώματα, τα οποία για να γίνει διάγνωση της ασθένειας θα πρέπει να εμφανίζονται σε υπέρμετρο βαθμό, να είναι μακροπρόθεσμα και διάχυτα. Επίσης η εμφάνιση τους θα πρέπει να έχει γίνει σε ηλικία πριν των 7 ετών και η διάρκεια τους να είναι τουλάχιστον 6 μήνες, δημιουργώντας προβλήματα σε τουλάχιστον δυο τομείς της ζωής τους, όπως είναι το σχολείο, το σπίτι, η δουλειά ή οι κοινωνικές εκδηλώσεις.

• Αδυναμία διατήρησης ιδιαίτερης προσοχής στις λεπτομέρειες ή πρόκληση απρόσεχτων σφαλμάτων.
• Απόσπαση της προσοχής πολύ εύκολα όταν παίζει ή εκτελεί άλλα καθήκοντα.
• Δεν φαίνεται να ακούει όταν του μιλάνε.
• Δεν ακολουθεί τις οδηγίες που του δίνονται.
• Αντιμετωπίζει δυσκολία στην οργάνωση και την ολοκλήρωση των καθηκόντων του.
• Επανειλημμένα χάνει τα πράγματά του.
• Νιώθει αεικίνητο, συχνά φέρεται αμήχανα ή κάνει νευρικές ακατάπαυστες κινήσεις με τα χέρια ή τα πόδια του.
• Τρέχει ή σκαρφαλώνει σε υπερβολικό βαθμό.
• Μιλάει ακατάπαυστα ή ‘ξεφουρνίζει’ την απάντηση πριν ακούσει ολόκληρη την ερώτηση.
• Δυσκολεύεται να περιμένει να έρθει η σειρά του.

Θεραπεία / Κρανιοϊερή Θεραπεία του Dr. John Upledger

Εκτός από τους συμβατικούς τρόπους αντιμετώπισης, οι οποίοι συμπεριλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή , συμβουλευτική, συμπεριφορική θεραπεία υπάρχει και η Κρανιοϊερή Θεραπεία που θα μπορούσε να δώσει μια τελείως διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση στο ζήτημα αυτό. Η Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι πολύ χρήσιμη για τη μείωση της έντασης (μειωμένη ελαστικότητα,) που υπάρχει στο ενδοκράνιο σύστημα των μεμβρανών. Έτσι απελευθερώνεται το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, ώστε αυτό να λειτουργεί φυσιολογικά ενώ ενισχύεται ο φυσιολογικός αμυντικός μηχανισμός του οργανισμού. Η Κρανιοϊερή Θεραπεία έχει συμβάλει στη μείωση ή ακόμα και την εξάλειψη της χρήσης φαρμάκων σε αυτές τις περιπτώσεις, προσφέροντας τεράστια βοήθεια στα παιδιά. Πιο συγκεκριμένα η Κρανιοϊερή θεραπεία έχει αποδειχτεί πως είναι αρκετά αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των διαταραχών που έχουν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά, όπως για παράδειγμα είναι η δυσλεξία, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και η υπερκινητικότητα. Η παροχή της Κρανιοϊερή Θεραπείας στο δωμάτιο τοκετού ή μετά τη γέννα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη υγεία και την ευημερία των παιδιών.

Βιβλιογραφία

1. The Upledger Clinic. (2008). Symptoms and Conditions . Available: http://www.upledgerclinic.com/conditions_symptoms.html. Last accessed 03/06/2011.
2. Massage Today. Applications of CranioSacral Therapy in Newborns and Infants, Part I and II. Upledger, John, DO OMM