Skip to main content

ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ

Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.

exhausted sportsman feeling leg painΗ μυϊκή θλάση είναι μία από τις συχνότερες κακώσεις που προκαλούνται σε όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό, αλλά μπορεί να προκληθούν και από απλές δραστηριότητες στην καθημερινή ζωή. Χαρακτηρίζεται από τη μερική ή ολική ρήξη των μυϊκών ινών, συνήθως ως αποτέλεσμα υπερβολικής διάτασης ή βίαιης σύσπασης του μυός. Η μυϊκή θλάση συμβαίνει όταν οι δυνάμεις που εφαρμόζονται στον μυ υπερβαίνουν την ελαστικότητά του. Οι πιο συχνά επηρεαζόμενοι μύες είναι οι δικέφαλοι μηριαίοι, ο τετρακέφαλος και ο γαστροκνήμιος, κυρίως λόγω της έντονης καταπόνησής τους κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως το τρέξιμο, το άλμα και οι απότομες αλλαγές κατεύθυνσης.

Οι μυϊκοί τραυματισμοί ταξινομούνται βάσει της σοβαρότητάς τους και του είδους της βλάβης. Πιο αναλυτικά διακρίνονται σε:

  • strain1aΠρώτου βαθμού: Ήπια ρήξη λίγων μυϊκών ινών, με ελάχιστο πόνο και περιορισμένη απώλεια λειτουργίας.
  • Δεύτερου Βαθμού: Μέτρια ρήξη μεγαλύτερου αριθμού ινών, με πόνο, οίδημα και μερική απώλεια λειτουργίας.
  • Τρίτου Βαθμού: Ολική ρήξη του μυός ή του τένοντα, με έντονο πόνο, οίδημα, αιμάτωμα και σοβαρή απώλεια λειτουργικότητας.

Οι βασικοί μηχανισμοί που ευθύνονται για τη θλάση είναι η υπερδιάταση και η εκκεντρική σύσπαση του μυός. Η υπερδιάταση συμβαίνει όταν ο μυς επιμηκύνεται πέρα από τα φυσιολογικά του όρια, ενώ η εκκεντρική σύσπαση περιλαμβάνει τη συστολή του μυός ενώ ταυτόχρονα επιμηκύνεται. Σημαντικό ρόλο στην πρόκληση του τραυματισμού παίζουν η μυϊκή κόπωση, η ανεπαρκής προθέρμανση και η έλλειψη ελαστικότητας, οι οποίες αυξάνουν την πιθανότητα τραυματισμού. Ορισμένοι τραυματισμοί μπορεί να προκύψουν από χρόνια υπερβολική καταπόνηση, οπότε οι μικροτραυματισμοί αθροίζονται με την πάροδο του χρόνου. Αυτός ο τύπος τραυματισμού είναι συχνός σε αθλήματα με επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως το τένις ή το τρέξιμο.

Οι βιολογικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα μετά από έναν μυϊκό τραυματισμό, εστιάζοντας σε τρία βασικά στάδια:

  1. Φλεγμονώδης Αντίδραση: Αμέσως μετά τον τραυματισμό ενεργοποιείται η φλεγμονώδης απόκριση, η οποία αποτελεί ένα κρίσιμο βήμα για την αποκατάσταση. Τα μακροφάγα και τα ουδετερόφιλα διεισδύουν στον τραυματισμένο ιστό, συμβάλλοντας στην απομάκρυνση των κατεστραμμένων κυττάρων και ιστών. Αυτή η φλεγμονώδης φάση είναι απαραίτητη για την προετοιμασία τού περιβάλλοντος ώστε να υποστηρίξει την αναγέννηση των μυϊκών ινών.
  2. An educational diagram illustrating the biological processes following a muscle injuryΑναγέννηση Μυϊκών Ινών: Μετά τη φλεγμονώδη φάση, τα δορυφορικά κύτταρα (satellite cells) που βρίσκονται σε αδρανή κατάσταση στον υγιή μυϊκό ιστό, ενεργοποιούνται και διαφοροποιούνται σε μυοβλάστες οι οποίοι πολλαπλασιάζονται και συγχωνεύονται για να σχηματίσουν νέες μυϊκές ίνες, αποκαθιστώντας τη λειτουργία τού μυός. Οι αυξητικοί παράγοντες, όπως ο IGF-1 (Insulin-like Growth Factor-1), διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία.
  3. Σχηματισμός Ουλώδους Ιστού: Παράλληλα με την αναγέννηση πραγματοποιείται ο σχηματισμός ουλώδους ιστού για την αποκατάσταση της δομικής ακεραιότητας του μυός. Τα ινοβλαστικά κύτταρα παράγουν κολλαγόνο, το οποίο γεμίζει την περιοχή τής βλάβης, αλλά η υπερβολική εναπόθεση ουλώδους ιστού μπορεί να περιορίσει την ευλυγισία και τη λειτουργικότητα του μυός. Η ισορροπία μεταξύ αναγέννησης και σχηματισμού ουλώδους ιστού είναι κρίσιμη για την αποκατάσταση.

Η επιτυχής ρύθμιση των μοριακών μηχανισμών αυτών των διαδικασιών, που θα οδηγήσει και στην αποκατάσταση, απαιτεί απόλυτη και λεπτή ισορροπία μεταξύ των τριών σταδίων: της φλεγμονής, της αναγέννησης και της δημιουργίας ουλώδους ιστού. Εάν αυτή η ισορροπία διαταραχθεί, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μη πλήρους αποκατάστασης ή επανεμφάνισης των τραυματισμών.

Διάγνωση

Η έγκαιρη και ακριβής διάγνωση είναι σημαντική για την πρόληψη περαιτέρω βλάβης και την επιλογή τής κατάλληλης θεραπευτικής προσέγγισης. Η doctor examines with ultrasoundδιάγνωση της μυϊκής θλάσης βασίζεται σε έναν συνδυασμό κλινικής εξέτασης και απεικονιστικών μεθόδων: Η λήψη ιστορικού και η φυσική εξέταση είναι κρίσιμες για τη διάγνωση. Οι ασθενείς συχνά αναφέρουν αιφνίδιο πόνο κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας, ενώ μπορεί να υπάρχει ευαισθησία στην ψηλάφηση, οίδημα ή αιμάτωμα. Η αξιολόγηση της δύναμης και του εύρους κίνησης των αρθρώσεων παρέχουν, επίσης, σημαντικές πληροφορίες. Το υπερηχογράφημα είναι σημαντικό για την ανίχνευση της ρήξης των μυϊκών ινών και την αξιολόγηση της σοβαρότητας. Η Μαγνητική τομογραφία (MRI) παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες για την έκταση της βλάβης, ειδικά σε περιπτώσεις που απαιτούν πιο εξειδικευμένη αντιμετώπιση.

Θεραπεία

Η πλειονότητα των μυϊκών τραυματισμών αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με συντηρητικές μεθόδους. Οι βασικές αρχές περιλαμβάνουν: 

Πρώιμη φάση (48-72 ώρες): Πρωτόκολλο R.I.C.E. (Rest, Ice, Compression, Elevation)

  • woman applying cold compresΑποφυγή δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν τον τραυματισμένο μυ.
  • Εφαρμογή πάγου για 5-10 λεπτά κάθε 2-3 ώρες για μείωση του οιδήματος και του πόνου.
  • Χρήση ελαστικού επιδέσμου για τον περιορισμό του οιδήματος.
  • Διατήρηση του τραυματισμένου άκρου σε ανυψωμένη θέση.
  • Χορήγηση αναλγητικών και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (NSAIDs) για την ανακούφιση του πόνου. Επισημαίνεται ότι η παρατεταμένη χρήση NSAIDs μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διαδικασία αναγέννησης.

Ενδιάμεση φάση: Φυσικοθεραπεία

Εφαρμόζεται σταδιακά για την αποκατάσταση της δύναμης, της ευλυγισίας/ελαστικότητας και της λειτουργικότητας του μυός.  

  • doctor using machine treat knee jointsΕφαρμογή μηχανοθεραπείας (laser χαμηλής ισχύος, ραδιοσυχνότητες, μαγνητικά πεδία κ.ά.) για την ενίσχυση της μυϊκής αποκατάστασης.
  • Τεχνικές μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης με σκοπό την βελτίωση της κυκλοφορίας τού αίματος και τη μείωση της δυσκαμψίας.
  • Ενδυνάμωση του μυός με σταδιακή αύξηση της φόρτισης και ασκήσεις ελαστικότητας. Οι ασκήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ισομετρικές και ισοτονικές συσπάσεις, ανάλογα με τη φάση αποκατάστασης.

Τελική φάση

Επιστροφή στις κανονικές δραστηριότητες και επανένταξη στον αθλητισμό. Περιλαμβάνει προγράμματα πρόληψης επανεμφάνισης, όπως οι ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας. Επίσης, δίδεται έμφαση στη σταδιακή αύξηση της έντασης της άσκησης για την αποφυγή υποτροπών.

Χειρουργική αποκατάσταση

Σε περιπτώσεις σοβαρών θλάσεων (τρίτου βαθμού), μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την επανασυγκόλληση του μυός. Η μετεγχειρητική αποκατάσταση είναι εξίσου σημαντική και περιλαμβάνει μακροχρόνια φυσικοθεραπεία.

Πρόληψη

leg close up young man doing warm ups1Η πρόληψη της μυϊκής θλάσης είναι ζωτικής σημασίας, ιδιαίτερα για αθλητές. Οι βασικές στρατηγικές περιλαμβάνουν:

  • Η σωστή προθέρμανση πριν από τη σωματική δραστηριότητα καθώς βελτιώνει την ελαστικότητα των μυών και μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού.
  • Ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και ελαστικότητας
  • Αποφυγή υπερβολικής κόπωσης. Η κατάλληλη κατανομή τής έντασης και του όγκου τής άσκησης προλαμβάνει την υπερκόπωση.
  • Προσοχή στην διατροφή. Η επαρκής πρόσληψη πρωτεϊνών και άλλων θρεπτικών συστατικών συμβάλλει στη διατήρηση της μυϊκής υγείας.

Συμπέρασμα

Η μυϊκή θλάση αποτελεί ένα σύνθετο πρόβλημα που απαιτεί πολυπαραγοντική προσέγγιση για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και πρόληψη. Η έγκαιρη διάγνωση, η κατάλληλη θεραπεία και η εφαρμογή προληπτικών μέτρων μπορούν να μειώσουν τη διάρκεια της αποκατάστασης και να περιορίσουν τον κίνδυνο επανεμφάνισης. Η συνεργασία μεταξύ ιατρών, φυσικοθεραπευτών και αθλητών είναι καίρια για την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος.

Πηγές

  1. Järvinen, T. A. H., et al. (2005). “Muscle injuries: biology and treatment.” *The American Journal of Sports Medicine*, 33(5), 745-764.
  2. Orchard, J. W. (2001). “Intrinsic and extrinsic risk factors for muscle strains in Australian football.” *The American Journal of Sports Medicine*, 29(3), 300-303.
  3. Petersen, J., & Hølmich, P. (2005). “Evidence based prevention of hamstring injuries in sport.” *British Journal of Sports Medicine*, 39(6), 319-323.
  4. Sherry, M. A., & Best, T. M. (2004). “A comparison of 2 rehabilitation programs in the treatment of acute hamstring strains.” *The Journal of Orthopaedic and Sports Physical Therapy*, 34(3), 116-125.
  5. Heiderscheit, B. C., et al. (2010). “Hamstring strain injuries: recommendations for diagnosis, rehabilitation, and injury prevention.” *Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy*, 40(2), 67-81.
  6. Askling, C. M., et al. (2013). “Sports-related hamstring injuries.” *British Journal of Sports Medicine*, 47(6), 379-390.

Τελευταία άρθρα

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
| Αθηνάς Κατσιμήτρου - Τιγγινάγκα, Mld/Cdt | Καρκίνος του Μαστού

Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα του άνω άκρου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.

ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Αυχενικό Σύνδρομο

Ο αυχενικός πόνος και το αίσθημα δυσκαμψίας, ή "πιασίματος" στον αυχένα είναι από τις συχνότερες αιτίες αναζήτησης ιατρικής βοήθειας στον σύγχρονο κόσμο.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου

Το Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου συνιστά μια ετερογενή και αμφιλεγόμενη νοσολογική οντότητα με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία και δραστηριότητα του ατόμου.

ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΣΤΟ STRESS ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Άγχος - stress

Το stress – ή αλλιώς άγχος – είναι η φυσική αντίδραση του σώματος όταν νιώθει πίεση, ή απειλή. Ωστόσο, δεν το βιώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο∙ για κάποιους γίνεται απλή πρόκληση, ενώ για άλλους βαριά καθημερινή δοκιμασία.

stressed woman siting at desk in office surroundedΣε μικρές δόσεις το stress μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη, όμως όταν γίνεται χρόνιο ή υπερβολικό διαβρώνει την ψυχική και σωματική υγεία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO, 2020), το stress θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για την υγεία στον 21ο αιώνα, επηρεάζοντας τόσο την ποιότητα ζωής, όσο και την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων. Υπάρχουν κατηγορίες τού πληθυσμού που αποδεικνύονται πιο ευάλωτες είτε λόγω βιολογικών παραγόντων, είτε λόγω κοινωνικών και επαγγελματικών συνθηκών, είτε λόγω ιδιαίτερων απαιτήσεων στη ζωή τους. Η κατανόηση αυτών των ομάδων είναι κρίσιμη, καθώς βοηθά στην ανάπτυξη πιο στοχευμένων στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης.

Ευάλωτες κατηγορίες ανθρώπων στο stress

  • close up portrait of upset african american girl l 2024Παιδιά και έφηβοι: Τα παιδιά και οι έφηβοι βιώνουν stress που προκαλείται από ποικίλες πηγές: τις σχολικές απαιτήσεις, τις εξετάσεις, τον κοινωνικό ανταγωνισμό, ακόμη και από την πίεση που ασκούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το παιδικό και εφηβικό νευρικό σύστημα βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, γεγονός που καθιστά αυτήν την ομάδα περισσότερο εκτεθειμένη στις αρνητικές συνέπειες του άγχους. Έρευνες δείχνουν ότι η παιδική έκθεση σε χρόνιο stress συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης, αλλά και σωματικών παθήσεων στην ενήλικη ζωή (Shonkoff et al., 2012).
  • Νεαροί ενήλικες και φοιτητές: Οι φοιτητές και οι νεαροί ενήλικες καλούνται να διαχειριστούν την μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση, γεγονός που συνοδεύεται από ακαδημαϊκές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις. Η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πίεση για επαγγελματική αποκατάσταση και οι οικονομικές δυσκολίες καθιστούν αυτήν την ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη στο άγχος (Beiter et al., 2015).
  • empowering gorgeous businesswomen sitting togetherΕργαζόμενοι σε απαιτητικά επαγγέλματα: Το εργασιακό stress αποτελεί μία από τις πιο συχνές μορφές άγχους στη σύγχρονη κοινωνία. Ιδιαίτερα εκτεθειμένοι είναι οι επαγγελματίες υγείας, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι σε θέσεις ευθύνης, αλλά και όσοι απασχολούνται σε ασταθή, ή χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα. Το φαινόμενο της «επαγγελματικής εξουθένωσης» (burnout) έχει λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας (Maslach & Leiter, 2016).
  • Γυναίκες: Οι γυναίκες αναφέρονται συχνά στη βιβλιογραφία ως πιο ευάλωτες στο stress, όχι μόνο λόγω βιολογικών παραγόντων (ορμονικές διακυμάνσεις, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση), αλλά και λόγω του κοινωνικού ρόλου που καλούνται να διαδραματίσουν. Ο συνδυασμός επαγγελματικών, οικογενειακών και κοινωνικών απαιτήσεων μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα άγχους (APA, 2019).
  • Φροντιστές ασθενών και γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες: Οι άνθρωποι που φροντίζουν άτομα με χρόνιες ασθένειες ή αναπηρίες συχνά βιώνουν έντονο και παρατεταμένο stress, γνωστό και ως «stress φροντιστή». Πρόκειται για μια κατηγορία που παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, σωματικής κόπωσης και κοινωνικής απομόνωσης (Schulz & Sherwood, 2008).
  • close up of psychologist comforting his depressed 202Άτομα με χρόνια νοσήματα: Ο χρόνιος πόνος, οι σωματικοί περιορισμοί και η συνεχής αβεβαιότητα για την πορεία τής υγείας συνδέονται με υψηλά επίπεδα stress. Ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ή καρκίνο αναφέρουν συχνά έντονο άγχος, το οποίο με τη σειρά του επιδεινώνει την πορεία τής ασθένειας (Cohen et al., 2007).
  • Ηλικιωμένοι: Η τρίτη ηλικία χαρακτηρίζεται από σημαντικές αλλαγές: απώλεια αγαπημένων προσώπων, συνταξιοδότηση, μείωση φυσικών ικανοτήτων. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την ψυχική πίεση και το αίσθημα μοναξιάς, καθιστώντας τούς ηλικιωμένους ευάλωτους σε αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές (Gum et al., 2009).

Επιπτώσεις του stress στην υγεία

african american businesswoman trying to concentraΤο χρόνιο stress δεν είναι απλώς ένα ψυχολογικό βάρος· επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό. Μεταξύ άλλων:

  • Ενισχύει τη λειτουργία τού συμπαθητικού νευρικού συστήματος και αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης.
  • Συνδέεται με υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα και μεταβολικές διαταραχές.
  • Αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
  • Επιβαρύνει την ψυχική υγεία, οδηγώντας σε κατάθλιψη, αϋπνία κ.ά.
  • Μειώνει την ποιότητα ζωής και την ανθεκτικότητα σε νέες προκλήσεις.

Στρατηγικές αντιμετώπισης του stress

Η διαχείριση του stress απαιτεί πολυδιάστατη προσέγγιση. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και σωματοθεραπευτικές μεθόδους.

1. Τρόπος ζωής

  • adult woman with her granddaughters morningΣωματική άσκηση: Η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης και αυξάνει τις ενδορφίνες.
  • Διατροφή: Ισορροπημένη διατροφή με επαρκή θρεπτικά συστατικά στηρίζει την ψυχική και σωματική ανθεκτικότητα.
  • Ύπνος: Ο ποιοτικός ύπνος αποτελεί θεμέλιο για την αποκατάσταση του νευρικού συστήματος.
  • Κοινωνική υποστήριξη: Οι διαπροσωπικές σχέσεις μειώνουν το αίσθημα απομόνωσης.

2. Ψυχολογικές παρεμβάσεις

  • Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Αποτελεσματική στη διαχείριση δυσλειτουργικών σκέψεων.
  • Mindfulness και διαλογισμός: Ενισχύουν την επίγνωση και μειώνουν τη ροπή προς το άγχος.
  • Ομαδική θεραπεία, ή ομάδες υποστήριξης: Δημιουργούν αίσθημα κοινότητας.

3. Σωματοθεραπευτικές προσεγγίσεις και η Κρανιοϊερή Θεραπεία Upledger

osteopathy patient getting treatment massage1Η κρανιοϊερή θεραπεία (CranioSacral Therapy – CST) που αναπτύχθηκε από τον Dr. John Upledger αποτελεί μια ήπια, μη επεμβατική μέθοδο χειροθεραπείας που εστιάζει στη ρύθμιση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος μέσω της βελτίωσης της λειτουργικότητας του κρανιοϊερού συστήματος –δηλαδή του συστήματος των μεμβρανών και του εγκεφαλονωτιαίου υγρού που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Με απαλές πιέσεις, ο θεραπευτής διευκολύνει την απελευθέρωση περιορισμών στους ιστούς, ενισχύοντας την αυτορρύθμιση του οργανισμού. Έρευνες υποδεικνύουν ότι η CST μπορεί να μειώσει τα επίπεδα άγχους, να βελτιώσει τον ύπνο και να ενισχύσει την αίσθηση χαλάρωσης (Matarán-Peñarrocha et al., 2011).  Ιδιαίτερα για άτομα με χρόνιο stress, η κρανιοϊερή θεραπεία μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε άλλες παρεμβάσεις, επιτρέποντας στο σώμα να ανακτήσει ισορροπία.

4. Ενσωμάτωση στην καθημερινότητα

executives doing yogaΗ αντιμετώπιση του stress δεν μπορεί να βασιστεί σε μεμονωμένες παρεμβάσεις. Χρειάζεται καθημερινή φροντίδα:

  • Σταθερό πρόγραμμα ύπνου και ξεκούρασης.
  • Συνειδητή ενασχόληση με δραστηριότητες που προσφέρουν χαρά.
  • Προγραμματισμένη συμμετοχή σε πρακτικές χαλάρωσης (αναπνοές, γιόγκα, CST).
  • Αναγνώριση των προσωπικών ορίων και διεκδίκηση ισορροπίας σε επαγγελματική και προσωπική ζωή.

Συμπεράσματα

Το stress είναι πια κομμάτι τής καθημερινότητας, αλλά δεν βαραίνει όλους με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν ομάδες που το νιώθουν πιο έντονα –από τα παιδιά και τους φοιτητές, μέχρι τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους φροντιστές, τα άτομα με χρόνια προβλήματα υγείας και τους ηλικιωμένους. Η διαχείριση του stress απαιτεί ολιστική προσέγγιση που να περιλαμβάνει υγιεινό τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη και σωματοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η κρανιοϊερή θεραπεία Upledger μπορεί να προσφέρει ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της αυτορρύθμισης του οργανισμού και την καλλιέργεια βαθιάς χαλάρωσης. Η πρόληψη και η διαχείριση του stress δεν είναι πολυτέλεια· είναι απαραίτητη επένδυση για την υγεία, την ποιότητα ζωής και την κοινωνική ευημερία.

Πηγές

  • American Psychological Association (APA). (2019). Stress in America: Stress and current events.
  • Beiter, R., Nash, R., McCrady, M., Rhoades, D., Linscomb, M., Clarahan, M., & Sammut, S. (2015). The prevalence and correlates of depression, anxiety, and stress in a sample of college students. Journal of Affective Disorders, 173, 90-96.
  • Cohen, S., Janicki-Deverts, D., & Miller, G. E. (2007). Psychological stress and disease. JAMA, 298(14), 1685–1687.
  • Gum, A. M., King-Kallimanis, B., & Kohn, R. (2009). Prevalence of mood, anxiety, and substance-abuse disorders for older Americans in the National Comorbidity Survey–Replication. American Journal of Geriatric Psychiatry, 17(9), 769-781.
  • Maslach, C., & Leiter, M. P. (2016). Understanding the burnout experience: recent research and its implications for psychiatry. World Psychiatry, 15(2), 103–111.
  • Matarán-Peñarrocha, G. A., Castro-Sánchez, A. M., García, G. C., Moreno-Lorenzo, C., Carretero, T. L., & Zafra, M. Á. (2011). Influence of craniosacral therapy on anxiety, depression and quality of life in patients with fibromyalgia. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2011, 178769.
  • Schulz, R., & Sherwood, P. R. (2008). Physical and mental health effects of family caregiving. American Journal of Nursing, 108(9 Suppl), 23–27.
  • Shonkoff, J. P., Boyce, W. T., & McEwen, B. S. (2012). Neuroscience, molecular biology, and the childhood roots of health disparities: Building a new framework for health promotion and disease prevention. JAMA, 301(21), 2252–2259.
  • World Health Organization (WHO). (2020). Stress at the workplace.

 

Η ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ: ΓΙΑΤΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Πληροφορίες για τον Εγκέφαλο

Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πια σωματική βλάβη, ο εγκέφαλος μπορεί να συνεχίζει να “θυμάται” τον πόνο. Τα νευρωνικά του δίκτυα λειτουργούν έτσι ώστε να κρατούν τον πόνο ενεργό, παρόλο που δεν υπάρχει πια πραγματική ζημιά στον ιστό.

ΜΗΧΑΝΗΜΑ "ΕΝΕΡΓΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ" (ATM): Σύγχρονες Προσεγγίσεις στη Φυσικοθεραπεία
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Μηχάνημα Ενεργής Θεραπευτικής Κίνησης (ATM2)

Η σύγχρονη φυσικοθεραπεία και αποκατάσταση έχει εμπλουτιστεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια με την εισαγωγή καινοτόμων τεχνολογιών και θεραπευτικών προσεγγίσεων.

ΠΕΛΜΑΤΟΓΡΑΦΗΜΑ: ΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Ανάλυση της βάδισης - Πελματογράφημα

Κάθε φορά που κάνουμε ένα βήμα τα πόδια μας αφήνουν ένα "αποτύπωμα" πίεσης στο έδαφος. Mία μοναδική υπογραφή που αποκαλύπτει μυστικά για τον τρόπο που κινούμαστε, την υγεία μας και ακόμη και την προσωπικότητά μας.

ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Ιδιοδεκτικότητα

Ο μηχανισμός που επιτρέπει στον άνθρωπο να αντιλαμβάνεται τη θέση και την κίνηση του σώματός του στον χώρο χωρίς τη βοήθεια της όρασης.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ & ΥΓΕΙΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σκέψεις

Το καλοκαίρι αποτελεί μια περίοδο μοναδικών προκλήσεων και ευκαιριών για την ανθρώπινη υγεία.

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΫΠΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ
| Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Διαταραχές ύπνου

Χωρίς ποιοτικό ύπνο, η παραγωγικότητα, η δημιουργικότητα και η ψυχική αντοχή μας φθίνουν˙ και μαζί τους, η πορεία προς την επιτυχία.