Η ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ
Σε περίπτωση τραυματισμού σε μια περιοχή του σώματος, ο εγκέφαλος αυτόματα και συνήθως υποσυνείδητα, περιορίζει την λειτουργικότητα της περιοχής για να την προστατεύσει από επιπλέον τραυματισμό. Αν ο τραυματισμός δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, αυτή η αυτόματη αντίδραση του αμυντικού μηχανισμού του σώματος μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή αδυναμία και αστάθεια στη περιοχή, εξέλιξη που θα οδηγήσει σε ευπάθεια σε νέους τραυματισμούς.
Σε περίπτωση τραυματισμού σε μια περιοχή του σώματος, ο εγκέφαλος αυτόματα και συνήθως υποσυνείδητα, περιορίζει την λειτουργικότητα της περιοχής για να την προστατεύσει από επιπλέον τραυματισμό. Αν ο τραυματισμός δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, αυτή η αυτόματη αντίδραση του αμυντικού μηχανισμού του σώματος μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή αδυναμία και αστάθεια στη περιοχή, εξέλιξη που θα οδηγήσει σε ευπάθεια σε νέους τραυματισμούς.
Για παράδειγμα, σε τραυματισμό του δεξιού ώμου, για τις καθημερινές δραστηριότητες χρησιμοποιούμε κυρίως τον αριστερό ώμο. Όμως, όσο λιγότερο χρησιμοποιείται ο τραυματισμένος ώμος, τόσο πιο γρήγορα επέρχεται μυϊκή αδυναμία και αστάθεια στη περιοχή, που πιθανόν να οδηγήσει σε νέους τραυματισμούς. Ωστόσο, η καταπόνηση του υγιούς ώμου, ενδέχεται να οδηγήσει και αυτόν σε τραυματισμό. Αυτό ως φαινόμενο το συναντάμε συχνά σε ασθενείς με αμφίπλευρους τραυματισμούς στους αγκώνες, τους ώμους, τους καρπούς, τα γόνατα και τα κάτω άκρα.
Ένα άτομο που είναι εξαιρετικά αδύναμο σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του σώματος λόγω έλλειψης άσκησης, ακανόνιστης άσκησης, εξαντλητικής ασθένειας, σοβαρού τραυματισμού ή της νοοτροπίας του «καναπέ», είναι ιδιαίτερα ευάλωτο σε τραυματισμό. Στη καθημερινότητα με ήπιες δραστηριότητες, σε περιορισμένο εύρος κίνησης, όλα είναι καλά. Εάν όμως το άτομο αυτό βρεθεί σε μια έκτακτη κατάσταση ή σε μια επικίνδυνη θέση, τότε η αιφνίδια χρήση μιας ασθενούς μονάδας «μυός-τένοντα», πιθανότατα θα προκαλέσει τραυματισμό.
Το δίδαγμα των παραπάνω είναι να ενθαρρύνουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας να ασκούνται τακτικά, για να παραμένουν δυνατοί. Επίσης σε περίπτωση μικρού ή μεγάλου τραυματισμού (δεν έχει σημασία), η άμεση αποκατάσταση είναι ζωτικής σημασίας για την λειτουργική ικανότητα του ατόμου και την πρόληψη επιπλέον τραυματισμών στο μέλλον.
Στην ίδια κατηγορία
-
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΡΟΤΑΦΟΓΝΑΘΙΚΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗ
-
ΑΥΧΕΝΙΚΗ ΔΥΣΤΟΝΙΑ
-
ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΟΣ ΜΗΝΙΣΚΟΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 50 ΕΤΩΝ
-
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΑΓΚΩΝΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
-
ΘΩΡΑΚΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ
-
Η ΑΘΕΑΤΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΠΛΑΧΝΩΝ
-
ΟΣΦΥΪΚΗ ΛΟΡΔΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ
-
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΜΗ ΕΙΔΙΚΗΣ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑΣ
-
ΤΟ ΓΗΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΟΣ ή ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ;
-
ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
-
ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
-
ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Τελευταία άρθρα

ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΡΟΤΑΦΟΓΝΑΘΙΚΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗ
Το σύνδρομο της κροταφογναθικής άρθρωσης είναι μια πολύπλευρη και συχνά εξουθενωτική κατάσταση, η οποία ωστόσο μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την κατάλληλη συνδυαστική θεραπευτική προσέγγιση.

ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΟΣ ΜΗΝΙΣΚΟΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 50 ΕΤΩΝ
Η εκφύλιση του μηνίσκου είναι συχνή μετά την πέμπτη δεκαετία της ζωής, αντικατοπτρίζοντας τις βιολογικές συνέπειες της γήρανσης και τη σωρευτική μηχανική καταπόνηση του γόνατος.

ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΑΓΚΩΝΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Η τενοντοπάθεια του αγκώνα αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες πόνου και λειτουργικού περιορισμού στο άνω άκρο, με σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και την επαγγελματική δραστηριότητα.

ΘΩΡΑΚΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ
Ο θωρακικός πόνος αποτελεί μια λιγότερο συχνή, αλλά εξίσου σημαντική μορφή μυοσκελετικού πόνου.

ΟΣΦΥΪΚΗ ΛΟΡΔΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ
Η οσφυϊκή λόρδωση αποτελεί φυσιολογική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης με σημαντικό ρόλο στην κινητική ευστάθεια και την απορρόφηση μηχανικών φορτίων.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΜΗ ΕΙΔΙΚΗΣ ΟΣΦΥΑΛΓΙΑΣ
Η χρόνια μη ειδική οσφυαλγία αποτελεί, παγκοσμίως, μια από τις κύριες αιτίες αναπηρίας, επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών και επιβαρύνει τα συστήματα υγείας.

ΤΟ ΓΗΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΟΣ ή ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ;
Το γήρας είναι μια φυσιολογική διαδικασία που βιώνουν όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, με σημαντικές αλλαγές στη βιολογία, την ψυχολογία και την κοινωνική ζωή.

ΜΥΪΚΗ ΘΛΑΣΗ
Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.

ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ
Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.

ΤΕΝΟΝΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΙΣΧΙΟΥ
Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.