24 Μαΐου 2003

Κατηγορία

Laser χαμηλής ισχύος

# Topics

πόνος, φυσικοθεραπεία, τενοντοπάθεια, Laser χαμηλής ισχύος, laser, θεραπευτικό laser, θεραπεία πόνου, τενοντίτιδα, κάκωση μαλακών μορίων, βιοδιέγερση, μιτοχόνδρια

Social sharing

LOW POWER LASER THERAPY ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η δυσλειτουργία κάποιου τμήματος του σώματος ή κάποιων οργάνων σημαίνει δυσλειτουργία και στο επίπεδο των αντιστοίχων ατομικών κυττάρων. Γεγονός που μεταφράζεται σε αυξημένες ενεργειακές ανάγκες των κυττάρων. Όταν οι ακτίνες του Laser έρθουν σε επαφή με τα κύτταρα του σώματος, προκαλείται βιοδιέγερση του μιτοχονδρίου, άρα μεγαλύτερη παραγωγή του ATP, τόνωση της ανοσολογικής άμυνας και αύξηση της δραστηριότητας του κυτταρικού μεταβολισμού.

LOW POWER LASER - ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τι είναι τα Laser χαμηλής ισχύος;

Δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ακόμα θεραπευτικό μέσο που έχουμε στα χέρια μας. Πρόκειται για μία μοντέρνα πηγή τεχνητού φωτός (ορατού ή όχι, ανάλογα με την συχνότητα) που παράγει μη ιονισμένη ακτινοβολία, άρα ακίνδυνη, με συντονισμένη δέσμη φωτονίων στο επιθυμητό μήκος κύματος. Laser χαμηλής ισχύος χαρακτηρίζονται εκείνα που η μέση τιμή ισχύος τους είναι της τάξης του χιλιοστού του Watt και συγκεκριμένα αυτών που η ισχύς είναι μικρότερη ή ίση με 500 mW.

Η πρώτη έρευνα σχετικά με τις θεραπευτικές ιδιότητες του τεχνητού φωτός έγινε από τον Δανό Niels R. Finsen, ο οποίος τιμήθηκε με βραβείο Nobel το 1903 για μελέτες πάνω στην υπεριώδη ακτινοβολία για την θεραπεία δερματικών παθήσεων. Το 1978 εμφανίζεται το πρώτο παλμικό διάδικο laser (GaAs – Γάλλιο Αρσενικό), ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 80 εμφανίζεται το πρώτο διάδικο laser – GaAlAs- (Γάλλιο Αλουμίνιο Αρσενικό) με ισχύ μεγαλύτερη από 1mW. Μία από τις πιο σημαντικές εφαρμογές των laser χαμηλής ισχύος είναι η χρήση του laser He-Ne (Ηλίου - Νέον). Πρωτοπόρος ήταν ο Ούγγρος καθηγητής Endre Mester, χειρουργός στο Semmelweiss Medical University της Βουδαπέστης, καθώς μελέτησε την εφαρμογή του σε διάφορα βιολογικά συστήματα.

Χαρακτηριστικά

 Πυκνότητα ισχύος ενός Laser, ορίζεται η ισχύς που κατανέμεται ανά μονάδα επιφανείας του ακτινοβολούμενου ιστού, (W/cm2).

Πυκνότητα ισχύος = ισχύς / μονάδα επιφανείας (Watt/cm2)

 Πυκνότητα ενέργειας ενός Laser, ορίζεται το γινόμενο της πυκνότητας ισχύος επί τον χρόνο ακτινοβολίας (Joule/cm2).

Πυκνότητα ενέργειας = πυκνότητα ισχύος ( χ ) χρόνος ακτινοβολίας (Watt x sec/cm2 = Joule/cm2)

 Τα Laser χαμηλής ισχύος δεν έχουν θερμικά αποτελέσματα γι’ αυτό και ονομάζονται Ψυχρά Laser, αφού η πυκνότητα ισχύος τους είναι μικρότερη από 1 Watt / cm2.

Βιολογική δράση των Laser χαμηλής ισχύος

Το σώμα μας αποτελείται από εκατομμύρια κύτταρα, καθένα από αυτά πρέπει να εφοδιάζεται από την δική του ενέργεια. Όλα τα κύτταρα εφοδιάζουν τον εαυτό τους με ζωτική κυτταρική ενέργεια το ATP, χρησιμοποιώντας τα Μιτοχόνδρια σαν ενεργειακά εργοστάσια. Η εσωτερική μεμβράνη του μιτοχονδρίου είναι μία συλλεκτική επιφάνεια που καταλαμβάνει ένα μικρό συνολικό όγκο. Με την διαδικασία της πέψης των τροφών προσλαμβάνει ο οργανισμός όλα εκείνα τα απαραίτητα συστατικά για την ζωή, όπως είναι τα λίπη, οι πρωτεΐνες και η ζάχαρη. Όλα αυτά διασπώνται σε κυτταρικό επίπεδο και μετατρέπονται σε πυροσταφυλικό οξύ. Αυτό με την σειρά του διασπάται στα μιτοχόνδρια σε διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και νερό (H2O). Η ενέργεια που απελευθερώνεται από αυτή την διάσπαση, ανταποκρίνεται στο μήκος κύματος του φωτός και αξιοποιείται από τα μιτοχόνδρια για παραγωγή ATP.

Αποτελέσματα των παραπάνω είναι:

 Αποιδηματική – αντιφλεγμονώδη δράση
 Αναλγητική δράση , λόγω της επιρροής στην σύνθεση της ενδορφίνης
 Τόνωση της σύνθεσης του κολλαγόνου και των πρωτεϊνών στα κύτταρα του δέρματος
 Αύξηση της αντοχής των νευρικών κυττάρων

Ενδείξεις εφαρμογής στην Φυσικοθεραπεία

Οι βασικές ενδείξεις για θεραπεία με laser χαμηλής ισχύος στην Φυσικοθεραπεία είναι:

 Επούλωση τραυμάτων, αντιμετώπιση κατακλίσεων ή διαβητικά έλκη, αγγειακά κ.α. ιδιαίτερα τα χρόνια ή αυτά που δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά σε άλλες θεραπείες. Περιπτώσεις όπως νέκρωση δέρματος, εγκαύματα και μετεγχειρητικές ουλές ανταποκρίνονται πολύ καλά. Στις μετεγχειρητικές ουλές έχει αναφερθεί ότι όχι μόνον βοηθάει στην δημιουργία συνδετικού ιστού, αλλά ότι προσφέρει και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.
 Τραυματισμοί μαλακών μορίων, (φλεγμονή, μυϊκή θλάση, σύνδρομο υπέρχρησης, μυϊκός σπασμός, συνδεσμική κάκωση, τενοντίτιδα, τενοντοπάθεια κ.α.). Σημαντικό ρόλο στην επιλογή αυτής της θεραπείας, σε σχέση με άλλες, παίζει το γεγονός ότι απαιτείται μικρότερος χρόνος αποκατάστασης, όλοι αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει αυτό.
 Μετακτινική φλεγμονή.
 Ανακούφιση από τον πόνο, ιδιαίτερα στην οξεία φάση.
 Αρθρίτιδα, κλινικά έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να προσφέρει σημαντικά στην ανακούφιση του ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πόνος οφείλεται κυρίως στα παράπλευρα της άρθρωσης μαλακά μόρια.
 Σε οσφυαλγία, ισχιαλγία, αυχενικό σύνδρομο,νευραλγία τριδύμου, πάρεση προσωπικού νεύρου κ.α. συνδυαζόμενο πάντα με άλλα θεραπευτικά μέσα ή τεχνικές, όπως για παράδειγμα τεχνικές Manual Therapy. Δεν συνιστάται να συνδυάζεται με θεραπευτικά μέσα που ανεβάζουν τη θερμοκρασία στη περιοχή εφαρμογής, καθώς ένα από τα πλεονεκτήματα της θεραπείας με Laser είναι ότι δεν ανεβάζει τη θερμοκρασία στη περιοχή εφαρμογής.

Αντενδείξεις

Έχουν αναφερθεί οι παρακάτω:

 Είναι δυνατόν να καταστρέψει τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού, για τον λόγο αυτόν τόσο ο ασθενής, όσο και ο θεραπευτής πρέπει κατά την εφαρμογή της θεραπείας να χρησιμοποιούν τα κατάλληλα γυαλιά.
 Δεν εφαρμόζεται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
 Δεν χρησιμοποιείται σε περιοχή που υπάρχει γνωστός πρωτοπαθής ή μεταστατικός όγκος. Μπορεί να εφαρμοστεί μόνο στο τελικό στάδιο με στόχο την ανακούφιση από τον πόνο, πάντα όμως με την σύμφωνη γνώμη του θεράποντα ιατρού.
 Δεν εφαρμόζεται πάνω ή κοντά στον θυρεοειδή αδένα.
 Δεν εφαρμόζετι σε περίπτωση αιμορραγίας.
 Δεν χρησιμοποιείται παράλληλα με φάρμακα καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος.
 Δεν εφαρμόζεται κοντά στην περιοχή της καρδιάς σε ασθενείς με καρδιολογικά προβλήματα ή που φέρουν βηματοδότη.
 Δεν εφαρμ'οζεται σε ασθενείς με επιληψία δεν εφαρμόζεται στην περιοχή του κεφαλιού ή του αυχένα.

Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος όπως αυτός αναφέρεται στο βιβλίο 'Lasers που θεραπεύουν', του Νάθαν Κ. Ευαγγέλου.

Παρατηρήσεις

 Σε ασθενείς που έχει γίνει έκχυση κορτιζόνης στην περιοχή της εφαρμογής του laser, μπορεί να παρατηρηθεί επιδείνωση των συμπτωμάτων. Σε αυτές τις περιπτώσεις η εφαρμογή θεραπείας laser πρέπει να γίνεται μετά από 2 – 3 βδομάδες από την έκχυση.
 Ασθενείς που λαμβάνουν αντιφλεγμονώδη φάρμακα για αντιμετώπιση κακώσεων των μαλακών μορίων δεν ανταποκρίνονται τόσο γρήγορα στην θεραπεία με laser, συγκριτικά με αυτούς που δεν λαμβάνουν. Συνίσταται η εφαρμογή θεραπευτικού laser σε συνδυασμό με πάγο.
 Η θεραπεία με laser είναι τελείως ανώδυνη .Μπορεί δύο με τρεις ώρες μετά την θεραπεία να προκληθεί επιδείνωση των συμπτωμάτων ή κάποιο οίδημα στην πάσχουσα περιοχή, πρόκειται όμως για μία παροδική αντίδραση.

Ένα πολύ συνηθισμένο ερώτημα που τίθεται είναι αν μπορεί το θεραπευτικό laser να χρησιμοποιηθεί στην οξεία φάση;

Η απάντηση είναι ότι στην οξεία φάση αποτελεί θεραπεία επιλογής. Γιατί το βιολογικό του αποτέλεσμα δεν εξαρτάται από την αύξηση της θερμοκρασίας της περιοχής αλλά είναι το αποτέλεσμα Βιοδιέγερσης, ενώ μπορεί να συντομεύσει σημαντικά τον χρόνο αποκατάστασης, δίνοντας μάλιστα ένα ποιοτικά καλύτερο αποτέλεσμα. Οι συνεδρίες που απαιτούνται εξαρτώνται από πάθηση γενικά όμως συνιστούνται 8 με 10 συνεδρίες, ενώ θα πρέπει συνεχώς να επανεκτιμάτε το αποτέλεσμα.

Η διεισδυτικότητα των ακτίνων laser εξαρτάται από:

 Το μήκος κύματος
 Την ισχύ
 Τύπο του δέρματος
 Πυκνότητα της αιμοσφαιρίνης στο σημείο επαφής
 Από τον καλό καθαρισμό με οινόπνευμα της περιοχής όπου εφαρμόζεται η θεραπεία
 Σωστή τεχνική του χρήστη

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

'THERAPEUTIC LASERS, THEORY AND PRACTICE' G. David Baxter, Churchill Livingstone ISBN 0-443-05243-3

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΙΓΓΙΝΑΓΚΑΣ, MSc, Υπ. Διδάκτορας

Φυσικοθεραπευτής

Στην ίδια κατηγορία

Τελευταία άρθρα

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΟΥΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

04 Οκτωβρίου 2025 | Αθηνάς Κατσιμήτρου - Τιγγινάγκα, Mld/Cdt | Καρκίνος του Μαστού

Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα του άνω άκρου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές της θεραπείας του καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.

ΑΥΧΕΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ

04 Οκτωβρίου 2025 | Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Αυχενικό Σύνδρομο

Ο αυχενικός πόνος και το αίσθημα δυσκαμψίας, ή "πιασίματος" στον αυχένα είναι από τις συχνότερες αιτίες αναζήτησης ιατρικής βοήθειας στον σύγχρονο κόσμο.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

03 Οκτωβρίου 2025 | Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Σύνδρομο Θωρακικής εξόδου

Το Σύνδρομο Θωρακικής Εξόδου συνιστά μια ετερογενή και αμφιλεγόμενη νοσολογική οντότητα με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία και δραστηριότητα του ατόμου.

ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΣΤΟ STRESS ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ

03 Οκτωβρίου 2025 | Χαράλαμπος Τιγγινάγκας MSc, Υπ. Διδάκτορας | Άγχος - stress

Το stress – ή αλλιώς άγχος – είναι η φυσική αντίδραση του σώματος όταν νιώθει πίεση, ή απειλή. Ωστόσο, δεν το βιώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο∙ για κάποιους γίνεται απλή πρόκληση, ενώ για άλλους βαριά καθημερινή δοκιμασία.

stressed woman siting at desk in office surrounded Σε μικρές δόσεις το stress μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη, όμως όταν γίνεται χρόνιο ή υπερβολικό διαβρώνει την ψυχική και σωματική υγεία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO, 2020), το stress θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου για την υγεία στον 21ο αιώνα, επηρεάζοντας τόσο την ποιότητα ζωής, όσο και την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων. Υπάρχουν κατηγορίες τού πληθυσμού που αποδεικνύονται πιο ευάλωτες είτε λόγω βιολογικών παραγόντων, είτε λόγω κοινωνικών και επαγγελματικών συνθηκών, είτε λόγω ιδιαίτερων απαιτήσεων στη ζωή τους. Η κατανόηση αυτών των ομάδων είναι κρίσιμη, καθώς βοηθά στην ανάπτυξη πιο στοχευμένων στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης.

Ευάλωτες κατηγορίες ανθρώπων στο stress

Παιδιά και έφηβοι: Τα παιδιά και οι έφηβοι βιώνουν stress που προκαλείται από ποικίλες πηγές: τις σχολικές απαιτήσεις, τις εξετάσεις, τον κοινωνικό ανταγωνισμό, ακόμη και από την πίεση που ασκούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το παιδικό και εφηβικό νευρικό σύστημα βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης, γεγονός που καθιστά αυτήν την ομάδα περισσότερο εκτεθειμένη στις αρνητικές συνέπειες του άγχους. Έρευνες δείχνουν ότι η παιδική έκθεση σε χρόνιο stress συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης, αλλά και σωματικών παθήσεων στην ενήλικη ζωή (Shonkoff et al., 2012).
Νεαροί ενήλικες και φοιτητές: Οι φοιτητές και οι νεαροί ενήλικες καλούνται να διαχειριστούν την μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση, γεγονός που συνοδεύεται από ακαδημαϊκές, κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις. Η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πίεση για επαγγελματική αποκατάσταση και οι οικονομικές δυσκολίες καθιστούν αυτήν την ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη στο άγχος (Beiter et al., 2015).
Εργαζόμενοι σε απαιτητικά επαγγέλματα: Το εργασιακό stress αποτελεί μία από τις πιο συχνές μορφές άγχους στη σύγχρονη κοινωνία. Ιδιαίτερα εκτεθειμένοι είναι οι επαγγελματίες υγείας, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι σε θέσεις ευθύνης, αλλά και όσοι απασχολούνται σε ασταθή, ή χαμηλά αμειβόμενα επαγγέλματα. Το φαινόμενο της «επαγγελματικής εξουθένωσης» (burnout) έχει λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας (Maslach & Leiter, 2016).
Γυναίκες: Οι γυναίκες αναφέρονται συχνά στη βιβλιογραφία ως πιο ευάλωτες στο stress, όχι μόνο λόγω βιολογικών παραγόντων (ορμονικές διακυμάνσεις, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση), αλλά και λόγω του κοινωνικού ρόλου που καλούνται να διαδραματίσουν. Ο συνδυασμός επαγγελματικών, οικογενειακών και κοινωνικών απαιτήσεων μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα άγχους (APA, 2019).
Φροντιστές ασθενών και γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες: Οι άνθρωποι που φροντίζουν άτομα με χρόνιες ασθένειες ή αναπηρίες συχνά βιώνουν έντονο και παρατεταμένο stress, γνωστό και ως «stress φροντιστή». Πρόκειται για μια κατηγορία που παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, σωματικής κόπωσης και κοινωνικής απομόνωσης (Schulz & Sherwood, 2008).
Άτομα με χρόνια νοσήματα: Ο χρόνιος πόνος, οι σωματικοί περιορισμοί και η συνεχής αβεβαιότητα για την πορεία τής υγείας συνδέονται με υψηλά επίπεδα stress. Ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, ή καρκίνο αναφέρουν συχνά έντονο άγχος, το οποίο με τη σειρά του επιδεινώνει την πορεία τής ασθένειας (Cohen et al., 2007).
Ηλικιωμένοι: Η τρίτη ηλικία χαρακτηρίζεται από σημαντικές αλλαγές: απώλεια αγαπημένων προσώπων, συνταξιοδότηση, μείωση φυσικών ικανοτήτων. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την ψυχική πίεση και το αίσθημα μοναξιάς, καθιστώντας τούς ηλικιωμένους ευάλωτους σε αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές (Gum et al., 2009).

Επιπτώσεις του stress στην υγεία

african american businesswoman trying to concentra Το χρόνιο stress δεν είναι απλώς ένα ψυχολογικό βάρος· επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό. Μεταξύ άλλων:

Ενισχύει τη λειτουργία τού συμπαθητικού νευρικού συστήματος και αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης.
Συνδέεται με υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα και μεταβολικές διαταραχές.
Αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Επιβαρύνει την ψυχική υγεία, οδηγώντας σε κατάθλιψη, αϋπνία κ.ά.
Μειώνει την ποιότητα ζωής και την ανθεκτικότητα σε νέες προκλήσεις.

Στρατηγικές αντιμετώπισης του stress

Η διαχείριση του stress απαιτεί πολυδιάστατη προσέγγιση. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και σωματοθεραπευτικές μεθόδους.

1. Τρόπος ζωής

Σωματική άσκηση: Η τακτική άσκηση μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης και αυξάνει τις ενδορφίνες.
Διατροφή: Ισορροπημένη διατροφή με επαρκή θρεπτικά συστατικά στηρίζει την ψυχική και σωματική ανθεκτικότητα.
Ύπνος: Ο ποιοτικός ύπνος αποτελεί θεμέλιο για την αποκατάσταση του νευρικού συστήματος.
Κοινωνική υποστήριξη: Οι διαπροσωπικές σχέσεις μειώνουν το αίσθημα απομόνωσης.

2. Ψυχολογικές παρεμβάσεις

Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Αποτελεσματική στη διαχείριση δυσλειτουργικών σκέψεων.
Mindfulness και διαλογισμός: Ενισχύουν την επίγνωση και μειώνουν τη ροπή προς το άγχος.
Ομαδική θεραπεία, ή ομάδες υποστήριξης: Δημιουργούν αίσθημα κοινότητας.

3. Σωματοθεραπευτικές προσεγγίσεις και η Κρανιοϊερή Θεραπεία Upledger

osteopathy patient getting treatment massage1 Η κρανιοϊερή θεραπεία (CranioSacral Therapy – CST) που αναπτύχθηκε από τον Dr. John Upledger αποτελεί μια ήπια, μη επεμβατική μέθοδο χειροθεραπείας που εστιάζει στη ρύθμιση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος μέσω της βελτίωσης της λειτουργικότητας του κρανιοϊερού συστήματος –δηλαδή του συστήματος των μεμβρανών και του εγκεφαλονωτιαίου υγρού που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Με απαλές πιέσεις, ο θεραπευτής διευκολύνει την απελευθέρωση περιορισμών στους ιστούς, ενισχύοντας την αυτορρύθμιση του οργανισμού. Έρευνες υποδεικνύουν ότι η CST μπορεί να μειώσει τα επίπεδα άγχους, να βελτιώσει τον ύπνο και να ενισχύσει την αίσθηση χαλάρωσης (Matarán-Peñarrocha et al., 2011). Ιδιαίτερα για άτομα με χρόνιο stress, η κρανιοϊερή θεραπεία μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε άλλες παρεμβάσεις, επιτρέποντας στο σώμα να ανακτήσει ισορροπία.

4. Ενσωμάτωση στην καθημερινότητα

executives doing yoga Η αντιμετώπιση του stress δεν μπορεί να βασιστεί σε μεμονωμένες παρεμβάσεις. Χρειάζεται καθημερινή φροντίδα:

Σταθερό πρόγραμμα ύπνου και ξεκούρασης.
Συνειδητή ενασχόληση με δραστηριότητες που προσφέρουν χαρά.
Προγραμματισμένη συμμετοχή σε πρακτικές χαλάρωσης (αναπνοές, γιόγκα, CST).
Αναγνώριση των προσωπικών ορίων και διεκδίκηση ισορροπίας σε επαγγελματική και προσωπική ζωή.

Συμπεράσματα

Το stress είναι πια κομμάτι τής καθημερινότητας, αλλά δεν βαραίνει όλους με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν ομάδες που το νιώθουν πιο έντονα –από τα παιδιά και τους φοιτητές, μέχρι τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους φροντιστές, τα άτομα με χρόνια προβλήματα υγείας και τους ηλικιωμένους. Η διαχείριση του stress απαιτεί ολιστική προσέγγιση που να περιλαμβάνει υγιεινό τρόπο ζωής, ψυχολογική υποστήριξη και σωματοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η κρανιοϊερή θεραπεία Upledger μπορεί να προσφέρει ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της αυτορρύθμισης του οργανισμού και την καλλιέργεια βαθιάς χαλάρωσης. Η πρόληψη και η διαχείριση του stress δεν είναι πολυτέλεια· είναι απαραίτητη επένδυση για την υγεία, την ποιότητα ζωής και την κοινωνική ευημερία.

Πηγές

American Psychological Association (APA). (2019). Stress in America: Stress and current events.
Beiter, R., Nash, R., McCrady, M., Rhoades, D., Linscomb, M., Clarahan, M., & Sammut, S. (2015). The prevalence and correlates of depression, anxiety, and stress in a sample of college students. Journal of Affective Disorders, 173, 90-96.
Cohen, S., Janicki-Deverts, D., & Miller, G. E. (2007). Psychological stress and disease. JAMA, 298(14), 1685–1687.
Gum, A. M., King-Kallimanis, B., & Kohn, R. (2009). Prevalence of mood, anxiety, and substance-abuse disorders for older Americans in the National Comorbidity Survey–Replication. American Journal of Geriatric Psychiatry, 17(9), 769-781.
Maslach, C., & Leiter, M. P. (2016). Understanding the burnout experience: recent research and its implications for psychiatry. World Psychiatry, 15(2), 103–111.
Matarán-Peñarrocha, G. A., Castro-Sánchez, A. M., García, G. C., Moreno-Lorenzo, C., Carretero, T. L., & Zafra, M. Á. (2011). Influence of craniosacral therapy on anxiety, depression and quality of life in patients with fibromyalgia. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2011, 178769.
Schulz, R., & Sherwood, P. R. (2008). Physical and mental health effects of family caregiving. American Journal of Nursing, 108(9 Suppl), 23–27.
Shonkoff, J. P., Boyce, W. T., & McEwen, B. S. (2012). Neuroscience, molecular biology, and the childhood roots of health disparities: Building a new framework for health promotion and disease prevention. JAMA, 301(21), 2252–2259.
World Health Organization (WHO). (2020). Stress at the workplace.