Το σύνδρομο της κροταφογναθικής άρθρωσης είναι μια πολύπλευρη και συχνά εξουθενωτική κατάσταση, η οποία ωστόσο μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την κατάλληλη συνδυαστική θεραπευτική προσέγγιση.

Η εκφύλιση του μηνίσκου είναι συχνή μετά την πέμπτη δεκαετία τής ζωής, αντικατοπτρίζοντας τις βιολογικές συνέπειες της γήρανσης και τη σωρευτική μηχανική καταπόνηση του γόνατος.

Η τενοντοπάθεια του αγκώνα αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες πόνου και λειτουργικού περιορισμού στο άνω άκρο, με σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και την επαγγελματική δραστηριότητα.

Ο θωρακικός πόνος αποτελεί μια λιγότερο συχνή, αλλά εξίσου σημαντική μορφή μυοσκελετικού πόνου.

Η οσφυϊκή λόρδωση αποτελεί φυσιολογική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης με σημαντικό ρόλο στην κινητική ευστάθεια και την απορρόφηση μηχανικών φορτίων.

Η χρόνια μη ειδική οσφυαλγία αποτελεί, παγκοσμίως, μια από τις κύριες αιτίες αναπηρίας, επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών και επιβαρύνει τα συστήματα υγείας.

Το γήρας είναι μια φυσιολογική διαδικασία που βιώνουν όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, με σημαντικές αλλαγές στη βιολογία, την ψυχολογία και την κοινωνική ζωή.

Η μυϊκή θλάση είναι ένα συχνό πρόβλημα τραυματισμού των μυϊκών ινών που δεν αφορά μόνο τους αθλητές.

Η απώλεια ύψους για τον άνθρωπο είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συνοδεύει τη διαδικασία τής γήρανσης, με τα πρώτα εμφανή σημάδια να γίνονται αισθητά κυρίως μετά την ηλικία των 40-50 ετών.

Οι παθήσεις των τενόντων στην περιοχή τού ισχίου συχνά οδηγούν σε πόνο και λειτουργικό περιορισμό.