Οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για αλλαγή στην ποιότητα της ζωής των ασθενών. Πως θα εξελιχθούν οι μυοσκελετικές διαταραχές έως το 2050;

Οι μυοσκελετικές διαταραχές περιλαμβάνουν περισσότερες από 150 διαφορετικές παθήσεις που επηρεάζουν τις αρθρώσεις, τους μύες, τα οστά, τους συνδέσμους, τους τένοντες και τη σπονδυλική στήλη. Για να αποτυπωθεί συνολικά η απώλεια της υγείας από τη θνησιμότητα και την αναπηρία λόγω μυοσκελετικών διαταραχών, το Global Burden of Diseases, Injuries, and Risk Factors Study (GBD) σχεδίασε μελέτη όπου  συμπεριλαμβάνει μια επιπλέον μυοσκελετική κατηγορία για παθήσεις εκτός από την οστεοαρθρίτιδα, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, την ουρική αρθρίτιδα, την οσφυαλγία και τον πόνο στον αυχένα. Αυτή η κατηγορία ονομάζεται «άλλες μυοσκελετικές διαταραχές» και περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο και τις σπονδυλαρθροπάθειες. Παρουσίασε επικαιροποιημένες εκτιμήσεις του επιπολασμού, της θνησιμότητας και της αναπηρίας που αποδίδονται στις «άλλες» μυοσκελετικές διαταραχές και προβλέψεις για τον επιπολασμό έως το 2050.

Μέθοδος

Ο επιπολασμός των «άλλων» μυοσκελετικών διαταραχών εκτιμήθηκε σε 204 χώρες και περιοχές από το 1990 έως το 2020 χρησιμοποιώντας δεδομένα από 68 πηγές σε 23 χώρες από τις οποίες ήταν δυνατός ο διαχωρισμός των περιπτώσεων ρευματοειδούς αρθρίτιδας, οστεοαρθρίτιδας, οσφυαλγίας, αυχενικού πόνου και ουρικής αρθρίτιδας από τον συνολικό αριθμό των περιπτώσεων μυοσκελετικών διαταραχών. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με Bayesian meta-regression models για την εκτίμηση του επιπολασμού ανά έτος, ηλικία, φύλο και τοποθεσία. Τα έτη ζωής με αναπηρία (Year Lived with Disability - YLD) εκτιμήθηκαν από τον επιπολασμό και τη βαρύτητα της αναπηρίας. Η θνησιμότητα που αποδίδεται στις «άλλες» μυοσκελετικές διαταραχές εκτιμήθηκε με βάση τα δεδομένα καταγραφής των ζωτικών στοιχείων. Ο επιπολασμός προβλέφθηκε έως το 2050 με επιστροφή στις εκτιμήσεις του επιπολασμού από το 1990 έως το 2020, με τον κοινωνικοδημογραφικό δείκτη ως προγνωστικό παράγοντα και στη συνέχεια πολλαπλασιάστηκε με τις προβλέψεις του πληθυσμού.

Αποτελέσματα

Σε παγκόσμιο επίπεδο, 494 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν «άλλες» μυοσκελετικές διαταραχές το 2020, μια αύξηση 123,4% στις συνολικές περιπτώσεις από 221 εκατομμύρια το 1990. Τα κρούσματα των «άλλων» μυοσκελετικών διαταραχών προβλέπεται να αυξηθούν κατά 115% από το 2020 έως το 2050, σε εκτιμώμενα 1060 εκατομμύρια επικρατούντα κρούσματα το 2050- οι περισσότερες περιοχές προβλέπεται να έχουν τουλάχιστον 50% αύξηση των κρουσμάτων μεταξύ 2020 και 2050. Ο συνολικός ηλικιακά τυποποιημένος επιπολασμός των «άλλων» μυοσκελετικών διαταραχών ήταν 47,4% υψηλότερος στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες και αυξανόταν με την ηλικία, με αποκορύφωμα στα 65-69 έτη σε άνδρες και γυναίκες. Το 2020, οι λοιπές μυοσκελετικές διαταραχές ήταν η έκτη κατά σειρά αιτία των ετών ζωής με αναπηρία (YLDs) παγκοσμίως (42,7 εκατομμύρια και σχετιζόταν με 83.100 θανάτους).

Συμπέραματα

Οι «άλλες» μυοσκελετικές διαταραχές ήταν υπεύθυνες για μεγάλο αριθμό ετών ζωής με αναπηρία (YLDs) παγκοσμίως το 2020. Έως ότου οι επιμέρους παθήσεις και οι παράγοντες κινδύνου ποσοτικοποιηθούν με μεγαλύτερη σαφήνεια, οι δράσεις χάραξης πολιτικής για την αντιμετώπιση αυτής της επιβάρυνσης εξακολουθούν να αποτελούν πρόκληση. Οι διαχρονικές τάσεις και οι γεωγραφικές διαφορές στις εκτιμήσεις της επιβάρυνσης από μη θανατηφόρα νοσήματα δεν πρέπει να υπερεκτιμώνται, καθώς βασίζονται σε αραιά και χαμηλής ποιότητας δεδομένα.

Πηγή

Global, regional, and national burden of other musculoskeletal disorders, 1990–2020, and projections to 2050: a systematic analysis of the Global Burden of Disease Study 2021, November 2023, The Lancet Rheumatology 5(11):670-82, Tiffany K Gill, Manasi Mittinty, Lyn M March, Jaimie D Steinmetz