Η οσφυαλγία είναι μια συνηθισμένη αιτία παραπόνων. Κάθε χρόνο 15% έως 20% των ανθρώπων παραπονούνται για πόνο στη μέση, ενώ το 80% κάποια στιγμή της ζωής τους θα εμφανίσουν οσφυαλγία. Η απλή οσφυαλγία συχνά προκύπτει από ένα συνδυασμό μικρών προδιαθεσικών μυοπεριτονιακών παραγόντων, όπως οι σφιχτοί μύες, τα μυοπεριτονικά σημεία πυροδότησης πόνου (trigger points) και η μυϊκή αδυναμία.
Οι, μετά από χειροθεραπεία, νευρο-φυσιολογικές αλλαγές μεταξύ περιοχών τού εγκεφάλου που εμπλέκονται στην επεξεργασία και διαμόρφωση του πόνου, μπορεί να είναι ο υποκείμενος μηχανισμός τής ανακούφισης από τον πόνο.
Στη Σουηδία η χειροπρακτική είναι μια συνηθισμένη θεραπευτική επιλογή, αλλά δεν έχει αξιολογηθεί επαρκώς ως θεραπευτική επιλογή για τον πόνο στη μέση. Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η αποτελεσματικότητα της χειροπρακτικής, στην αντιμετώπιση της οσφυαλγίας σε χρονικό διάστημα τεσσάρων εβδομάδων, σύμφωνα με τις αναφορές των ασθενών.
(Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή): Ποια η συγκριτική αποτελεσματικότητα στην ανάταξη της σπονδυλικής στήλης έναντι της σπονδυλικής κινητοποίησης, σε σχέση με εικονική θεραπεία (placebo), στη μείωση του πόνου και της αναπηρίας σε χρόνια χαμηλή οσφυαλγία, προσπαθεί να δώσει η παρακάτω τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή.
Σε περιπτώσεις χρόνιας οσφυαλγίας, δηλαδή σε πόνο της μέσης που διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες, η πλειονότητα των θεραπευτικών προσεγγίσεων επικεντρώνεται στις μορφολογικές αλλαγές της σπονδυλικής στήλης (εκφυλιστικές αλλοιώσεις, στένωση, προβολή μεσοσπονδυλίου δίσκου, κ.α), που διαπιστώνονται μέσω των διαφόρων διαγνωστικών μεθόδων. Παραβλέποντας έτσι τις μεταβολές που γίνονται στον εγκέφαλο.