Manual Therapy για τον πόνο - Νεύρο/φυσιολογικές αλλαγές στον εγκέφαλο! Σκοπός της μελέτης ήταν μετά από την εφαρμογή τριών διαφορετικών τεχνικών χειροθεραπείας - manual therapy (MT), με τη χρήση της Λειτουργικής Μαγνητικής Τομογραφίας, να διερευνηθούν: α) οι άμεσες αλλαγές στη "Λειτουργική Συνδεσιμότητα - functional connectivity (FC)" μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου που επεξεργάζονται και διαμορφώνουν την εμπειρία του πόνου, β) να εξακριβωθεί πιθανή μείωση του πόνου σε τεχνικά προκαλούμενη μυαλγία, γ) αλλαγές τοπικές ή απομακρυσμένες στην ευαισθησία του πόνου.
"Τι είναι φυσιολογικό, ποιος το οριοθετεί;" Το παραπάνω ερώτημα περιστρέφεται γύρω από την έννοια του τι αντιλαμβανόμαστε ως "φυσιολογικό - κανονικό".
Κυφωτική στάση, δηλαδή μια μυοπεριτονιακή ανισορροπία που οδηγεί σε μια καμπτική στάση του κορμού. Μπορεί να ξεκινήσει νωρίς, ακόμη από τη παιδική ηλικία, όπως για παράδειγμα από τη προσπάθεια του παιδιού να καθίσει σε καρέκλα ενηλίκων. Τελικά, αυτό που συμβαίνει είναι τα μαλακά μόρια στη πρόσθια επιφάνεια του κορμού να "κοντύνουν" και να "σφίξουν", ενώ οι μύες της οπίσθιας ωμικής ζώνης αδυνατίζουν και υπερδιατίνονται, επιτρέποντας στη βαρύτητα να αυξήσει την κυρτότητα στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και να προβάλλει το κεφάλι προς τα εμπρός.
Σε ασθενή με πόνο μυοσκελετικής προέλευσης (αυχενικό σύνδρομο, χαμηλή οσφυαλγία, ισχιαλγία, τενοντοπάθεια κ.α.), το δίλλημα που καλούμαστε να απαντήσουμε, σχετικά με τον σχεδιασμό του κατάλληλου ατομικού προγράμματος αποκατάστασης είναι: τι προηγείται η λειτουργικότητα ή η σταθερότητα;
Η φράση "No Pain, No Gain" δηλαδή " Χωρίς πόνο δεν υπάρχει όφελος", ήταν δημοφιλής στην δεκαετία του 1980, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι χωρίς σκληρή και επίπονη προσπάθεια δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα.
Ο πατέρας της Οστεοπαθητικής Dr A. T. Still, διατύπωσε την άποψη στις αρχές του 20ου αιώνα ότι το σώμα αποτελεί ένα αυτορυθμιζόμενο, αυτοδιορθούμενο σύστημα. Πίστευε, επίσης, ότι το σώμα λειτουργεί ως μία μονάδα και πως η δομή του σώματος είναι στενά συνδεδεμένη με την λειτουργία του. Εάν το σύστημα βρίσκεται δομικά σε ανισορροπία, θα προσπαθεί συνεχώς από τη φύση του να αναζητά την ομοιοστασία.
Στον μυοσκελετικό πόνο, από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ένας θεραπευτής, είναι να ενισχύσει τη δυνατότητα του ασθενή του να επιστρέψει, ελεύθερος πόνου, στις καθημερινές του δραστηριότητες. Δηλαδή να επιτύχει μακροχρόνια αποτελέσματα.
Η αντιμετώπιση των επώδυνων συμπτωμάτων της σπονδυλικής στένωσης στην μέση με φυσικοθεραπεία φαίνεται να είναι το ίδιο αποτελεσματική όσο και η χειρουργική. Αυτό διαπιστώνει σχετική μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστημίο του Pittsburgh.
Πολύ συζήτηση γίνεται για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένα 'μαγκωμένο' νεύρο τόσο στον πόνο, όσο και στην λειτουργικότητα της περιοχής που νευρώνει. Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις στα ερωτήματα:1) Μέσω ποιου μηχανισμού γίνεται το 'μάγκωμα' του νεύρο, 2) Συντελούν πράγματι τα μαγκωμένα νεύρα στα συνηθισμένα περιστατικά πόνου που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στο εργαστήριο μας;
Εάν έχετε μια εμπειρία χαμηλής οσφυαλγίας -είτε βρίσκεστε σε οξεία, είτε σε χρόνια φάση- θα είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ορισμένα γεγονότα: