Όταν σκεφτόμαστε την διαδικασία της αναπνοής, συνήθως ο νους μας πηγαίνει στο αναπνευστικό σύστημα.
Στη πραγματικότητα το νεύρο-μυοσκελετικό σύστημα οδηγεί τη μηχανική αρμονία της αναπνευστικής λειτουργίας. Ο Τσέχος ερευνητής Dr Karel Lewit αναφέρει: "Η αναπνοή αποτελεί θεμελιώδες και το περισσότερο σημαντικό μοντέλο κίνησης...παράλληλα και το πιο δυσλειτουργικό". Οι περισσότεροι θεραπευτές έχουν επίγνωση πως η αναπνοή επηρεάζει τη στάση του σώματος, την ευθυγράμμιση και τις σωματικές λειτουργίες, αλλά επικρατεί σύγχυση όταν πρέπει να εφαρμόσουν θεραπεία για υποκείμενες διαταραχές στις αρθρώσεις και τη περιτονία.
Εισήγηση του καθηγητή Leon Chaitow στην 6η ημερίδα "Φυσικοθεραπεία & Ογκολογία", που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου "Ο Άγιος Σάββας", 11 Νοεμβρίου 2006. Ο κινητικός έλεγχος αποτελεί μία βασική συνιστώσα στην πρόληψη κακώσεων. Απώλεια του κινητικού ελέγχου συνεπάγεται ανεπάρκεια του ελέγχου των αρθρώσεων, συνήθως λόγω ασυνέργειας των συναγωνιστών- ανταγωνιστών μυών κατά την ενεργοποίησή τους.