Αυχενογενής Πονοκέφαλος: ο ρόλος των υπινιακών μυών

Ο δεύτερος αυχενικός σπόνδυλος (Α2) ή άξονας, θεωρείται λειτουργικά σημαντικός για την περιοχή του αυχένα. Εν μέρει λόγω της πρόσφυσης σε αυτόν της σκληράς μήνιγγας, αλλά κυρίως για τις ισχυρές μυοπεριτονιακές δομές που βρίσκουν στήριξη πάνω ή κάτω από αυτόν. Οι ευρισκόμενοι βαθιά υπινιακοί μύες που δένουν τον Α2 με το ινιακό οστό και τον άτλαντα (Α1), λειτουργούν σε συνεργασία με τους υπόλοιπούς μύες της περιοχής για να εξυπηρετήσουν την κίνηση της κεφαλής σε σχέση με τον αυχένα.

Αρκετά από τα νεύρα που εξέρχονται από το ανώτερο αυχενικό πλέγμα, ταξιδεύουν από την οπίσθια περιοχή του κεφαλιού προς την κορυφή και το μέτωπο. Αυτά τα νεύρα διέρχονται από ένα περιορισμένο χώρο που ονομάζεται υπινιακό τρίγωνο. Στη περίπτωση που οι υπινικοί μύες είναι σε σπασμό, λόγω υπερφόρτωσης, διαταραχών στον ύπνο ή συναισθηματικής φόρτισης, συμπιέζουν τα νεύρα που διέρχονται από αυτό το τρίγωνο προκαλώντας πονοκέφαλο (αυχενογενή πονοκέφαλο).

Ο Ελάσσων Λοξός Κεφαλικός Μυς (Obliquus Capitis Inferior – OCI) , ενδεχομένως να είναι ο περισσότερο υποτιμημένος από όλους τους υπινιακούς μύες. Εκφύεται από την ακανθώδη απόφυση του Α2 και καταφύεται στην εγκάρσια απόφυση του Α1. Βασική του λειτουργία είναι η περιστροφή του κεφαλιού πάνω στον αυχένα. Σε περίπτωση σπασμού του ευρισκόμενου στη δεξιά πλευρά ελάσσονα κεφαλικού μυ, προκαλείται χαλάρωση του αντίστοιχου μυ της αντίθετης πλευράς (reciprocal inhibition), με αποτέλεσμα την υπερδιάταση στον αριστερό μυ. Κάτι συνηθισμένο σε εκείνους που κοιμούνται σε πρηνή θέση.

Ένας σφικτός/κοντός ελάσσων λοξός κεφαλικός μυ δεξιά, είναι σε θέση να περιορίσει την στροφή του κεφαλιού αριστερά. Αυτός ο περιορισμός όμως δεν θα εμποδίσει το άτομο σε δεδομένη ευκαιρία να γυρίσει το κεφάλι του απότομα αριστερά. Τότε είναι πολύ πιθανό να στριμωχτεί η δεξιά αρθρική επιφάνεια (facet) του Α2 στην αρθρική επιφάνεια του Α3. Μια συνηθισμένη περιοχή παραμόρφωσης της σκληράς μήνιγγας και εμπλοκής νεύρου, που ενδέχεται να προκαλέσει πονοκέφαλο.

Όταν ο ευρισκόμενος σε στροφή Α2 συνδυάζεται με έναν ήδη υπέρ-εκτεταμένο σπονδυλικό σωλήνα, εξαιτίας παραμορφώσεων σε κρανιακές δομές ή στην περιοχή του ιερού οστού, τότε μπορεί να συμβεί μια ολοκληρωτική επιβάρυνση (δυσλειτουργία) στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Για να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά μια τέτοια περίπτωση, απαιτείται να κατανοήσουμε πλήρως τον μηχανισμό για να εφαρμόσουμε τις κατάλληλες τεχνικές χειροθεραπείας απελευθέρωσης.

Η Κρανιοϊερή Θεραπεία του Dr John Upledger σε συνδυασμό με ήπιες τεχνικές χειροπρακτικής (Ackermann), έχει αποδειχτεί αποτελεσματική για την αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας στη βάση του κρανίου και συνολικά στη δυσλειτουργία στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Επίσης, είναι γνωστό ότι η συναισθηματική φόρτιση του ατόμου είναι σε θέση να προκαλέσει σπασμό στους αυχενικούς μύες, άρα δυσλειτουργία στη περιοχή και κατ' επέκταση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Σε αυτή τη περίπτωση η αποτελεσματική αντιμετώπιση απαιτεί συνδυαστική θεραπεία πολλών ειδικοτήτων.