Οι ορμόνες ενδεχομένως να είναι υπεύθυνες για την υψηλότερη συχνότητα της ημικρανίας στις γυναίκες. Οι ορμόνες είναι χημικά μόρια που δρουν ως μηνύματα για το συντονισμό της βιοχημικής δραστηριότητας των κυττάρων και των πολυκυτταρικών οργανισμών.
Οι ορμόνες:
Σύμφωνα με την παρακάτω μελέτη, τα διαφορετικά επίπεδα των ορμονών του φύλου, ενδεχομένως εξηγούν γιατί οι γυναίκες εμφανίζουν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης ημικρανίας σε σχέση με τους άνδρες.
Maite Artero-Morales, Sara González-Rodríguez, Antonio Ferrer-Montiel. TRP Channels as Potential Targets for Sex-Related Differences in Migraine Pain. Frontiers in Molecular Biosciences, 2018; 5 DOI: 10.3389/fmolb.2018.00073
Οι ορμόνες του φύλου, επηρεάζουν τους κυτταρικούς μηχανισμούς που ελέγχουν την αντίσταση στη πυροδότηση της ημικρανίας, προσφέροντας μια πιθανή οδό για περισσότερο εξατομικευμένες θεραπείες.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Molecular Biosciences, ισχυρίζεται ότι οι ορμόνες του φύλου, επηρεάζουν τα κύτταρα γύρω από το τρίδυμο νεύρο και τα σχετιζόμενα αιμοφόρα αγγεία στο κεφάλι. Τα οιστρογόνα –που βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας- φαίνεται να είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την ευαισθητοποίηση αυτών των κυττάρων που πυροδοτούν την ημικρανία.
«Μπορούμε να παρατηρήσουμε σημαντικές διαφορές, στο πειραματικό μας μοντέλο για την ημικρανία, μεταξύ ανδρών και γυναικών και προσπαθούμε να κατανοήσουμε τους μοριακούς συσχετισμούς που είναι υπεύθυνοι για αυτές τις διαφορές», εξηγεί ο καθηγητής Antonio Ferrer-Montiel από το Πανεπιστήμιο Miguel Hernández της Ισπανίας.
«Παρόλο που πρόκειται για μια περίπλοκη διαδικασία, πιστεύουμε ότι οι αλλαγές στις οποίες υπόκειται το τριδυμοαγγειακό σύστημα, από τις ορμόνες του φύλου, διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο που δεν έχει γίνει πλήρως αντιληπτός».
Ο Ferrer-Montiel και η ομάδα του, έκαναν ανασκόπηση δεκαετιών στη βιβλιογραφία για τον ρόλο των ορμονών του φύλου, την ευαισθησία στην ημικρανία και στην αντίδραση των κυττάρων στην πυροδότηση της ημικρανίας, για να προσδιορίσουν τον ρόλο συγκεκριμένων ορμονών. Μερικές ορμόνες φαίνεται να προστατεύουν από την ημικρανία, όπως η τεστοστερόνη, ενώ άλλες, όπως η προλακτίνη, φαίνεται να την επιδεινώνουν. Το επιτυγχάνουν μετατρέποντας τα κυτταρικά κανάλια ιόντων, που ελέγχουν τις αντιδράσεις των κυττάρων στα εξωτερικά ερεθίσματα, περισσότερο ή λιγότερο ευάλωτα στις ημικρανίες.
Ορισμένες ορμόνες απαιτούν περαιτέρω έρευνα για να προσδιοριστεί ο ρόλος τους. Ωστόσο, τα οιστρογόνα ξεχωρίζουν ως καθοριστικός παράγοντας για την κατανόηση της εμφάνισης της ημικρανίας. Αρχικά έχει αναγνωρισθεί ως σημαντικός παράγοντα για τις εμμηνορροϊκές γυναίκες και τη συσχέτιση κάποιων τύπων ημικρανίας με τις ορμονικές αλλαγές που σχετίζονται με το επίπεδο των ορμονών στη εμμηνόρροια. Τα στοιχεία της ερευνητικής ομάδας δείχνουν ότι οι αλλαγές στα επίπεδα των οιστρογόνων, ευαισθητοποιούν τα κύτταρα γύρω από το τρίδυμο νεύρο πυροδοτώντας ευκολότερα ημικρανία.
Ο Ferrer-Montiel, προειδοποιεί ότι η μελέτη τους είναι σε αρχικό στάδιο. Ο ρόλος των οιστρογόνων και άλλων ορμονών στην ημικρανία είναι πολύπλοκος και απαιτεί πολύ περισσότερη έρευνα για την κατανόηση του.
Οι συγγραφείς τονίζουν την ανάγκη για μελέτες που να εστιάζουν στη σχέση μεταξύ των εμμηνορρυσιών ορμονών και της ημικρανίας. Η τρέχουσα εργασία τους βασίζεται σε μοντέλα in vitro και σε ζώα, τα οποία δεν είναι εύκολο να μεταφραστούν σε ανθρώπους που πάσχουν από ημικρανία. Βλέπουν όμως ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον και σκοπεύουν να συνεχίσουν την έρευνα τους.
Οι ασυμμετρίες μπορεί να αποτελούν αιτία πόνου και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η εξισορρόπηση του σώματος με την ελαχιστοποίηση των ασυμμετριών θα βελτιστοποιήσει τη μηχανική του σώματός, ενώ μπορεί να αποτρέψει σοβαρά προβλήματα πόνου στην πορεία.
Η βρεφική ηλικία χαρακτηρίζεται από αδέξια, μη ορθολογική ομόπλευρη κινητική συμπεριφορά. Η απορρέουσα ασυντόνιστη κίνηση συνεχίζεται μέχρι να αρχίσει το βρέφος να μπουσουλάει σταυρωτά. Αυτό το νέο μοτίβο αντίθετης κίνησης αναδιοργανώνει στη συνέχεια το κεντρικό νευρικό του σύστημα, ώστε όλα τα σωματικά συστήματα να συνεργάζονται ομαδικά.
Ο στόχος αυτής της τεχνικής είναι η πρόκληση χαλάρωσης ενός μυός ή μιας μυϊκής ομάδας, η υπερτονία της οποίας θεωρείται ότι είναι η πηγή του πόνου ή/και της απώλειας κινητικότητας σε ένα μέρος του σώματος ή/και σε μια άρθρωση.
Ο πόνος, ως σύμπτωμα, μπορεί να αποδειχτεί ένας δύσκολος γρίφος τόσο για τον ασθενή, όσο και για τον θεραπευτή. Η απάντηση βρίσκεται στην όσο το δυνατόν καλύτερη ευθυγράμμιση του σκελετού. Δηλαδή να ισορροπήσει, μέσω ήπιας κινητοποίησης, το κεφάλι στον αυχένα και η λεκάνη με τα πόδια.
Χειρισμοί πίεσης πέντε γραμμαρίων ή λιγότερο συνδέουν τον θεραπευτή με το σύστημα της περιτονίας και μέσω αυτής με κάθε τμήμα του σώματος, καταπολεμώντας συμπτώματα ασθενειών μερικά εκ των οποίων είναι χρόνια.
Τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα δύνανται να μειώσουν τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Η Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιεί ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, με στόχο την ενδυνάμωση της ικανότητας του ασθενή στην ίαση.
Η συντηρητική διαχείριση του πόνου στη μέση με τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και κινητοποίησης, συμπληρωματικά της ιατρικής θεραπείας, βελτιώνει την λειτουργική ικανότητα, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της.
Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 112 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ