Η τεχνική της Μυοπεριτονιακής Απελευθέρωσης (Myofascial Release) είναι ένα σύστημα διάγνωσης και θεραπείας, που μέσω της ψηλάφησης, με εξειδικευμένους ήπιους και αργούς χειρισμούς, επιτυγχάνει την απελευθέρωση των μυοπεριτονιακών ιστών.
Η τεχνική της Μυοπεριτονιακής Απελευθέρωσης (Myofascial Release), για πρώτη φορά περιγράφεται από τον Andrew Taylor Still και τους μαθητές του. Είναι ένα σύστημα διάγνωσης και θεραπείας, που μέσω της συνεχής ανατροφοδότησης (feedback) της ψηλάφησης, επιτυγχάνει την απελευθέρωση των μυοπεριτονιακών ιστών (Fascia: The Tensional Network of the Human Body, 2012). Εφαρμόζεται με εξειδικευμένους αργούς και ήπιους χειρισμούς, συνεχούς πίεσης σε επώδυνες περιοχές ή περιοχές με δυσλειτουργία. Στόχος των χειρισμών είναι η διάταση, η αποκατάσταση της ελαστικότητας και η απελευθέρωση περιορισμών στην περιτονία.
1) Άμεση τεχνική (direct techniques), σε αυτή τη τεχνική η πίεση ασκείται προς την κατεύθυνση του περιορισμού έως ότου υπάρξει αλλαγή και συμβεί απελευθέρωση/χαλάρωση του ιστού. Οι άμεσες τεχνικές περιλαμβάνουν Rolfing, deep tissue massage κ.α.
2) Έμμεση τεχνική (indirect techniques), σε αυτή τη τεχνική η πίεση ασκείται προς την κατεύθυνση της ευκολίας, προς την κατεύθυνση όπου ο ιστός κινείται πιο εύκολα, δηλαδή μακριά από τον περιορισμό έως ότου επιτευχθεί ελεύθερη κίνηση. Οι έμμεσες τεχνικές περιλαμβάνουν την Κρανιοϊερή Θεραπεία (craniosacral therapy), την τεχνική της Μυϊκής Ενέργειας (Muscle Energy Technique) κ.α.
Πολλές φορές για επιτευχθεί η απελευθέρωση της περιτονίας απαιτείται συνδυασμός και των δυο τεχνικών. Αρχικά επιλέγουμε την έμμεση τεχνική για να προετοιμάσουμε τους ιστούς και στη συνέχεια την άμεση. Δηλαδή αρχικά πηγαίνουμε προς την κατεύθυνση της ευκολίας, αφού υπάρξει αλλαγή στην αίσθηση της ελαστικότητας του ιστού στη συνέχεια η κατεύθυνση του χειρισμού αλλάζει προς τον περιορισμό (εμπόδιο στη κίνηση), έως ότου επιτύχουμε την πλήρη απελευθέρωση. Σκεφτείτε πως ανοίγουμε ένα φρακαρισμένο συρτάρι, πρώτα το σπρώχνουμε προς τα μέσα για να χαλαρώσει η αντίσταση και στη συνέχεια προς τα έξω για να ανοίξει.
Η χαλάρωση ή επιμήκυνση που αισθάνεται ο θεραπευτής κατά τη διάρκεια των χειρισμών, σημαίνει μικρή βελτίωση του μήκους και της ελαστικότητας. Χρειάζονται επαναληπτικές συνεδρίες για την πλήρη αποκατάσταση. Επαναληπτική εργασία σημαίνει προσθετική εργασία. Επιτυγχάνουμε απελευθέρωση του περιορισμού προοδευτικά, ώστε να επιτρέψουμε σε ένα πολύπλοκο σύστημα να προσαρμοστεί σταδιακά. Η εργασία με επαναληπτικό τρόπο είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να βοηθηθεί ένα μεγάλο και περίπλοκο σύστημα να ενσωματώσει τις αλλαγές με ρυθμό που μπορεί άνετα να χειριστεί.
Οι Barnes και Smith, πίστευαν ότι η ήπια πίεση που ασκείται στην περιτονία, προκαλεί θερμικές αλλαγές από μια αγγειοκινητική απόκριση, οδηγώντας σε αυξημένη ροή αίματος. Ως αποτέλεσμα πίστευαν ότι η λεμφική παροχέτευση βελτιώνεται και επιτρέπεται η βέλτιστη δομική ευθυγράμμιση.
Όταν εργαζόμαστε σε επιφανειακά στρώματα, είμαστε σε θέση να επηρεάσουμε την αναδιαμόρφωση αυτών των ιστών, που έχουν εμπλακεί σε χρόνια πρότυπα πόνου. Όταν εργαζόμαστε σε βαθύτερα στρώματα, για παράδειγμα σε τένοντες, όπου υπάρχουν τα όργανα του Golgi, μπορούμε να επηρεάσουμε τα πρότυπα της μυϊκής λειτουργίας. Όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε περιπτώσεις χρόνιου πόνου, εργαζόμαστε τόσο σε επιφανειακό επίπεδο, όσο και σε βαθύτερα στρώματα. Η τεχνική μας είναι να ασκούμε ήπια πίεση μέχρι το σημείο που είναι άβολο για τον ασθενή, αλλά όχι επώδυνο. Τότε απλά περιμένουμε να συμβούν οι αλλαγές στον ιστό.
Χρησιμοποιούμε ήπια πίεση ώστε να αισθανθούμε την αντίσταση του ιστού και στη συνέχεια αντί να την παραβιάσουμε, περιμένουμε τουλάχιστον 90 δευτερόλεπτα ή και περισσότερο μέχρι να αισθανθούμε τον ιστό να γλιστρά για να σταματήσει στο επόμενο εμπόδιο. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο έως ότου επιτύχουμε τον στόχο μας. Όταν επιτύχουμε την απελευθέρωση του ιστού, η αίσθηση είναι σαν να τεντώνουμε μια τσίχλα.
Για να επιταχυνθεί το αποτέλεσμα της θεραπείας, αντί να ασκείται απλά πίεση από τον θεραπευτή, είναι χρήσιμο το σώμα του ασθενή να τοποθετείται σε τέτοια θέση ώστε να ενθαρρύνεται η επιμήκυνση της περιτονίας.
Η Μυοπεριτονιακή Απελευθέρωση, γενικά είναι καλά ανεκτή από τους περισσότερους ασθενείς. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται μπορούν να αποκαταστήσουν το εύρος κίνησης και να μειώσουν τον πόνο, επιτρέποντας την γρήγορη αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Οι στόχοι της θεραπείας αφορούν: τη χαλάρωση του μυϊκού τόνου, βελτίωση της αιματικής κυκλοφορίας σε περιοχές με ισχαιμία, αυξημένη φλεβική και λεμφική παροχέτευση, ενεργοποίησης του μυοτατικού αντανακλαστικού. Οι Μυοπεριτονιακές τεχνικές, είναι χρήσιμες για την διακοπή του κύκλου: πόνος – μυϊκός σπασμός – πόνος.
Υπάρχουν ελάχιστες επιπλοκές που περιλαμβάνουν αυξημένο πόνο, μυϊκό σπασμό και πονοκεφάλους (μετά από τεχνικές στην περιοχή του αυχένα).
https://www.sciencedirect.com/topics/medicine-and-dentistry/myofascial-release
Οι ασυμμετρίες μπορεί να αποτελούν αιτία πόνου και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η εξισορρόπηση του σώματος με την ελαχιστοποίηση των ασυμμετριών θα βελτιστοποιήσει τη μηχανική του σώματός, ενώ μπορεί να αποτρέψει σοβαρά προβλήματα πόνου στην πορεία.
Η βρεφική ηλικία χαρακτηρίζεται από αδέξια, μη ορθολογική ομόπλευρη κινητική συμπεριφορά. Η απορρέουσα ασυντόνιστη κίνηση συνεχίζεται μέχρι να αρχίσει το βρέφος να μπουσουλάει σταυρωτά. Αυτό το νέο μοτίβο αντίθετης κίνησης αναδιοργανώνει στη συνέχεια το κεντρικό νευρικό του σύστημα, ώστε όλα τα σωματικά συστήματα να συνεργάζονται ομαδικά.
Ο στόχος αυτής της τεχνικής είναι η πρόκληση χαλάρωσης ενός μυός ή μιας μυϊκής ομάδας, η υπερτονία της οποίας θεωρείται ότι είναι η πηγή του πόνου ή/και της απώλειας κινητικότητας σε ένα μέρος του σώματος ή/και σε μια άρθρωση.
Ο πόνος, ως σύμπτωμα, μπορεί να αποδειχτεί ένας δύσκολος γρίφος τόσο για τον ασθενή, όσο και για τον θεραπευτή. Η απάντηση βρίσκεται στην όσο το δυνατόν καλύτερη ευθυγράμμιση του σκελετού. Δηλαδή να ισορροπήσει, μέσω ήπιας κινητοποίησης, το κεφάλι στον αυχένα και η λεκάνη με τα πόδια.
Χειρισμοί πίεσης πέντε γραμμαρίων ή λιγότερο συνδέουν τον θεραπευτή με το σύστημα της περιτονίας και μέσω αυτής με κάθε τμήμα του σώματος, καταπολεμώντας συμπτώματα ασθενειών μερικά εκ των οποίων είναι χρόνια.
Τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα δύνανται να μειώσουν τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Η Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιεί ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, με στόχο την ενδυνάμωση της ικανότητας του ασθενή στην ίαση.
Η συντηρητική διαχείριση του πόνου στη μέση με τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και κινητοποίησης, συμπληρωματικά της ιατρικής θεραπείας, βελτιώνει την λειτουργική ικανότητα, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της.
Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 680 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ