Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και εργασίας έχει επιβάλλει νέες συνήθειες και έχει επιφέρει τις λεγόμενες «ασθένειες του γραφείου». Πώς τις αντιμετωπίζουμε, ή πώς τις προλαβαίνουμε;
Πολλές από τις περιπτώσεις οξύ ή χρόνιου πόνου, που καλούμαστε ως θεραπευτές να αντιμετωπίσουμε καθημερινά, οφείλονται στην επαναλαμβανόμενη κακή στάση στην εργασία ή, ακόμη, και κατά τον χρόνο ξεκούρασης. Η πολύωρη καθιστική εργασία που απαιτεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής - τις περισσότερες φορές παραβλέποντας την εργονομία-, με τις πολλές και χωρίς διαλείμματα απασχόληση μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, και η αδύναμη φυσική κατάσταση των εργαζομένων είναι οι σημαντικότερες αιτίες για τις χαρακτηριζόμενες ως "ασθένειες του γραφείου".
Παράγοντες όπως οι μικροί ή οι μεγαλύτεροι τραυματισμοί, το χαλαρό μυϊκό σύστημα, η παχυσαρκία, η σκολίωση, η κύφωση, η πλατυποδία, τα προβλήματα στην όραση ή την ακοή, το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, κ.ά. προκαλούν μορφολογικές αλλαγές στον σκελετό. Επηρεάζεται η λειτουργικότητα και διαταράσσεται η αρμονία των κινήσεων, με αποτέλεσμα επώδυνες καταστάσεις όπως: το συνδρόμο υπέρχησης (τενοντοπάθεια, το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, κ.ά.), το αυχενικό σύνδρομο, η χαμηλή οσφυαλγία, η ισχιαλγία, ο πόνος στην πλάτη, κ.ά. Κοινή συνισταμένη όλων είναι ο πόνος. Να επισημαίνουμε, επίσης, ότι αυτές οι αλλαγές δεν είναι στάσιμες, αλλά προοδευτικά εξελίσσονται και πάντα οδηγούν σε μεγαλύτερη επιβάρυνση!
Είναι σημαντικό να μην χάνουμε χρόνο. Πόνος που επαναλαμβάνεται πρέπει να μας προβληματίσει!
Η τεχνική "Manual Therapy" ή "Χειροθεραπεία" για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας στις πάσχουσες περιοχές, επαναφέροντας όσο το δυνατόν περισσότερο την σωστή ανατομική διάταξη του σκελετού, σε συνδυασμό με την νευρομυϊκή επανεκπαίδευση στην σωστή στάση και την βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας, γνωστή και ως έκτη αίσθηση -δηλαδή της δυνατότητας του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος να φέρει σε επαφή και να συντονίζει τα διάφορα τμήματα του σώματος μεταξύ τους- αποτελούν μια αξιόπιστη επιλογή για τον μακροχρόνιο έλεγχο του πόνου.
Η φυσική δραστηριότητα είναι σημαντικός παράγοντας για την διατήρηση της μυϊκής ισχύος, του εύρους κίνησης των αρθρώσεων και συνολικά της λειτουργικής ικανότητας του ανθρώπου. Η άσκηση αποτελεί σημαντικό τμήμα της θεραπευτικής προσέγγισης του πόνου. Βέβαια, ο τύπος της άσκησης δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ο ίδιος για κάθε άνθρωπο και για κάθε ηλικία, γι’ αυτό πρέπει να συμβουλεύεστε φυσικοθεραπευτή. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιοι βασικοί κανόνες:
Συχνότητα και διάρκεια: Αν η άσκηση γίνεται τρεις φορές την εβδομάδα, τότε πρέπει να διαρκεί περίπου 60 λεπτά της ώρας, ενώ αν γίνεται καθημερινά, 30 λεπτά της ώρας είναι αρκετά.
Ένταση: Πρέπει να είναι μέτρια και αεροβική, όπως: το κολύμπι, το γρήγορο περπάτημα σε διάδρομο βάδισης ή στον δρόμο, το jogging, τα ελαφρά βάρη κ.ά.
δρόμο, jogging, ελαφρά βάρη κ.α.
Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται και στην διατροφή για διατήρηση ιδανικού βάρους. Εάν είστε υπέρβαρος, αυτός είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας στην εμφάνιση του πόνου.
Οι επιπτώσεις από την δύναμη της βαρύτητας είναι συνδεδεμένες με τις αλλαγές στην ευθυγράμμιση του σκελετού και την εμφάνιση του πόνου. Η σωστή λειτουργία τού εγκεφάλου μάς προφυλάσσει, για άλλη μια φορά!
Η γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με τους προγόνους μας, ο κόσμος μας εκτιμά τη διανοητική ικανότητα πολύ περισσότερο από τη σωματική ικανότητα και έτσι η ανάγκη απόκτησης γνώσεων είναι πλέον ύψιστης σημασίας.
Τα φορτία και οι δυνάμεις συμπίεσης που δέχεται το σώμα, κατανέμονται ομοιόμορφα χάρη στο δυναμικό σύστημα tensegrity αντιβαρυτικής τάσης. Αυτό το μοντέλο θέλει τη θέση και τη στάση των οστών να εξαρτώνται κυρίως από την ισορροπία μεταξύ των μαλακών ιστών, αποδυναμώνοντας οποιαδήποτε χειρισμό ανάταξης για την επαναφορά της σωστής "ευθυγράμμισης".
Στον γλουτό έχουν αποδοθεί περισσότερα σύνδρομα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του σώματος. Αυτό οφείλεται στη βιομηχανική πολυπλοκότητα του ισχιακού νεύρου και στις τεράστιες στρεπτικές δυνάμεις που ασκούνται στη λεκάνη και στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων.
Οι ασυμμετρίες μπορεί να αποτελούν αιτία πόνου και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η εξισορρόπηση του σώματος με την ελαχιστοποίηση των ασυμμετριών θα βελτιστοποιήσει τη μηχανική του σώματός, ενώ μπορεί να αποτρέψει σοβαρά προβλήματα πόνου στην πορεία.
Η βρεφική ηλικία χαρακτηρίζεται από αδέξια, μη ορθολογική ομόπλευρη κινητική συμπεριφορά. Η απορρέουσα ασυντόνιστη κίνηση συνεχίζεται μέχρι να αρχίσει το βρέφος να μπουσουλάει σταυρωτά. Αυτό το νέο μοτίβο αντίθετης κίνησης αναδιοργανώνει στη συνέχεια το κεντρικό νευρικό του σύστημα, ώστε όλα τα σωματικά συστήματα να συνεργάζονται ομαδικά.
Ο στόχος αυτής της τεχνικής είναι η πρόκληση χαλάρωσης ενός μυός ή μιας μυϊκής ομάδας, η υπερτονία της οποίας θεωρείται ότι είναι η πηγή του πόνου ή/και της απώλειας κινητικότητας σε ένα μέρος του σώματος ή/και σε μια άρθρωση.
Ο πόνος, ως σύμπτωμα, μπορεί να αποδειχτεί ένας δύσκολος γρίφος τόσο για τον ασθενή, όσο και για τον θεραπευτή. Η απάντηση βρίσκεται στην όσο το δυνατόν καλύτερη ευθυγράμμιση του σκελετού. Δηλαδή να ισορροπήσει, μέσω ήπιας κινητοποίησης, το κεφάλι στον αυχένα και η λεκάνη με τα πόδια.
Χειρισμοί πίεσης πέντε γραμμαρίων ή λιγότερο συνδέουν τον θεραπευτή με το σύστημα της περιτονίας και μέσω αυτής με κάθε τμήμα του σώματος, καταπολεμώντας συμπτώματα ασθενειών μερικά εκ των οποίων είναι χρόνια.
Τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα δύνανται να μειώσουν τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 367 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ