Exercise therapy for patellofemoral pain syndrome.
Patellofemoral pain syndrome (PFPS) is a common problem among adolescents and young adults, characterised by retropatellar pain (behind the kneecap) or peripatellar pain (around the kneecap) when ascending or descending stairs, squatting or sitting with flexed knees. Etiology, structures causing the pain and treatment methods are all debated in literature, but consensus has not been reached so far. Exercise therapy to strengthen the quadriceps is often prescribed, though its efficacy is still debated.
Exercise therapy for patellofemoral pain syndrome.
Heintjes E, Berger M, Bierma-Zeinstra S, Bernsen R, Verhaar J, Koes B.
Department of General Practice, Erasmus Medical Centre Rotterdam, Dr. Molewaterplein 50, P.O. Box 1738, Rotterdam, NETHERLANDS, 3000 DR.
OBJECTIVES: This review aims to summarise the evidence of effectiveness of exercise therapy in reducing anterior knee pain and improving knee function in patients with PFPS. SEARCH STRATEGY: We searched the Cochrane Musculoskeletal Injuries Group and Cochrane Rehabilitation and Related Therapies Field specialised registers, the Cochrane Controlled Trials Register, PEDro - The Physiotherapy Evidence Database, MEDLINE, EMBASE, CINAHL, up till December 2001 for controlled trials (randomised or not) comparing exercise therapy with control groups, or comparing different types of exercise therapy. SELECTION CRITERIA: Only trials focusing on exercise therapy in patients with PFPS were considered. Trials in patients with other diagnoses such as tendinitis, Osgood Schlatter syndrome, bursitis, traumatic injuries, osteoarthritis, plica syndrome, Sinding-Larssen-Johansson syndrome and patellar luxations were excluded. DATA
COLLECTION AND ANALYSIS: From 750 publications 12 trials were selected. All included trials studied quadriceps strengthening exercises. Outcome assessments for knee pain and knee function in daily life were used in a best evidence synthesis to summarise evidence for effectiveness. MAIN RESULTS: One high and two low quality studies used a control group not receiving exercise therapy. Significantly greater pain reduction in the exercise groups was found in one high and one low quality study, though at different time points. Only one low quality study reported significantly greater functional improvement with exercise. Five studies compared exercise therapies that could be designated closed kinetic chain exercise (foot in contact with a surface) versus open kinetic chain exercise (foot not in contact with a surface). Two of these studies were of high quality, but no significant differences in improvement of function or reduction of pain were apparent between the types of exercise in any of the studies. The remaining four studies, all of which were of low quality, focused on other treatment comparisons.
REVIEWER'S CONCLUSIONS: The evidence that exercise therapy is more effective in treating PFPS than no exercise was limited with respect to pain reduction, and conflicting with respect to functional improvement. There is strong evidence that open and closed kinetic chain exercise are equally effective. Further research to substantiate the efficacy of exercise treatment compared to a non-exercising control group is needed, and thorough consideration should be given to methodological aspects of study design and reporting.
Τελευταία άρθρα
-
!["ΠΙΑΣΙΜΟ" ΣΤΟΝ ΑΥΧΕΝΑ]()
"ΠΙΑΣΙΜΟ" ΣΤΟΝ ΑΥΧΕΝΑ
Το «πιάσιμο» στον αυχένα είναι ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα που οδηγεί τους πάσχοντες να αναζητήσουν βοήθεια. Βέβαια πρόκειται για άτυπο όρο ομπρέλα, καθώς τα συμπτώματα κυμαίνονται από γενική δυσκαμψία του αυχένα έως πλήρη ακινησία με αφόρητο πόνο.
-
![ΥΓΙΗΣ ΠΕΡΙΤΟΝΙΑ]()
ΥΓΙΗΣ ΠΕΡΙΤΟΝΙΑ
Στη προσπάθεια για να διατηρήσετε τον εαυτό σας υγιή και προστατευμένο από τραυματισμούς, βασική προϋπόθεση είναι να διατηρήσετε την περιτονία υγιή, ώστε να είναι ελεύθερη η ροή των υγρών, η ολίσθηση και να υπάρχει ευκολία στη κίνηση. Τελικός στόχος παραμένει η διατήρηση της ομοιόστασης του σώματος, που σημαίνει σώμα σε φυσική και πνευματική ισορροπία.
-
![ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ]()
ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ
Μελέτη που παρουσιάσθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου στο American Heart Association’s Hypertension Scientific Sessions 2022, συσχετίζει την υψηλή αρτηριακή πίεση με την ταχύτερη γήρανση των οστών.
-
![ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ]()
ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ
Σε πρόσφατη μελέτη από το Lise Meitner Group for Environmental Neuroscience at the Max Planck Institute for Human Development, διαπιστώθηκε ότι μια ώρα περπάτημα στο δάσος Grunewald στη Γερμανία, μείωσε το άγχος στους συμμετέχοντες, ενώ αντίθετα περπάτημα ίσης διάρκειας σε πολυσύχναστο δρόμο στην εμπορική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
-
![ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑ ... υπό διερεύνηση!]()
ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑ ... υπό διερεύνηση!
Το σύνδρομο της Ινομυαλγίας (fibromyalgia) είναι μια συνηθισμένη και χρόνια διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από διάχυτους μυϊκούς πόνους, κακουχία και πολλαπλά επώδυνα σημεία (tender points). Η ετοιμολογία του όρου “fibromyalgia” προέρχεται από την Λατινική λέξη fibro, που σημαίνει ιστός, και από τις Ελληνικές λέξεις myo και algia, που σημαίνουν μυς και άλγος (fibromyalgia = ινομυαλγία). Βρίσκουμε αναφορές για διάχυτο πόνο στο σώμα σε ιστορικά έγγραφά ακόμη πριν τον Μεσαίωνα, αλλά είναι καταπληκτικό ότι ακόμη και σήμερα αυτή η κατάσταση συνεχίζει να είναι υπό διερεύνηση.
-
![ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΙΤΙΑΣ (Key Lesion)]()
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΙΤΙΑΣ (Key Lesion)
Η εμπεριστατωμένη αξιολόγηση αποτελεί βασική προϋπόθεση μιας αποτελεσματικής θεραπείας. Ένα απλοποιημένο σύστημα ελέγχου, μέσω του οποίου μπορούμε σε μικρό χρονικό διάστημα να αξιολογήσουμε ολόκληρο το σώμα, στην αναζήτηση της βασικής αιτίας είναι το ART. Το ακρώνυμο ART προέρχεται από τις λέξεις: Asymmetry – Restriction of motion – Tissue texture abnormalities (Ασυμμετρία – Περιορισμός της κίνησης – Ανωμαλία στην υφή του ιστού).
-
![Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ]()
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ
Πολλές είναι οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη μέση, οι περισσότερες από αυτές εξαρτώνται από τις συνήθειες που έχουμε υιοθετήσει στην καθημερινότητα μας. Η καθιστική ζωή, πολλές ώρες μπροστά στη τηλεόραση ή τον υπολογιστή, η διατροφή και το άγχος συμβάλλουν σημαντικά στη πρόκληση του πόνου στη μέση. Το ίδιο συμβαίνει επίσης από την υπερβολική καταπόνηση του σώματος, χωρίς την απαραίτητη προσαρμογή, όταν δηλαδή θέλουμε να κάνουμε περισσότερα από όσα πραγματικά έχουμε την ικανότητα να κάνουμε. Το αποτέλεσμα και στις δυο περιπτώσεις είναι πρόκληση μικροτραυματισμών στην περιτονία με επακόλουθο αποτέλεσμα τη φλεγμονή και τον πόνο.
-
![ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ]()
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ως κοινωνία, έχουμε επικεντρωθεί εδώ και πολύ καιρό στη διαίρεση, την αποσυναρμολόγηση και τη προσεκτική μελέτη των μικρότερων δομικών στοιχείων. Αυτή η προσέγγιση έχει οδηγήσει σε μεγάλη πρόοδο σε ορισμένους τομείς και σε ενισχυμένη κατανόηση των επί μέρους στοιχείων, αλλά οδήγησε επίσης σε μια πολύ περιορισμένη ολιστική κατανόηση αυτών που συμβαίνουν γύρω μας.
-
![ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ]()
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Δεν είναι λίγες οι φορές που ως θεραπευτές καλούμαστε να φροντίσουμε ασθενείς τους οποίους με δυσκολία μπορούμε να αγγίξουμε εξαιτίας του πόνου. Τις περισσότερες φορές είναι αδύνατη μια διαφωτιστική κλινική αξιολόγηση και ακόμη πιο δύσκολή η θεραπευτική προσέγγιση χωρίς τον κίνδυνο να πονέσει περισσότερο ο ασθενής μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια προσέγγιση είναι να μην κάνουμε τίποτα, χωρίς όμως να έχει αποδειχθεί ότι αυτό θα είναι ευεργετικό για τον ασθενή μας, αντίθετα πολλές φορές συσσωρεύει και άλλες δυσκολίες. Μια άλλη προσέγγιση είναι να υιοθετήσουμε μια στρατηγική θεραπευτικής προσέγγισης βήμα-βήμα. Δηλαδή, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική θεραπεία.
-
![ΛΕΚΑΝΗ & ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ: Μια σχέση αλληλεπίδρασης]()
ΛΕΚΑΝΗ & ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ: Μια σχέση αλληλεπίδρασης
Όταν ένας ασθενής παρουσιάζει αλλαγή στην ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, είναι φυσικό να υποθέσουμε ότι η αιτία βρίσκεται στη ίδια τη σπονδυλική στήλη, και, ως εκ τούτου, η θεραπευτική προσέγγιση θα πρέπει να εστιάζεται εκεί. Ωστόσο, άλλοι παράγοντες, εκτός της σπονδυλικής στήλης συχνά προκαλούν αλλαγές στη μορφολογία της. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι χρήσιμο να διευρύνουμε τον θεραπευτικό μας ορίζοντα, συμπεριλαμβάνοντας στο πλάνο μας και άλλες περιοχές του σώματος.
