Η οστεοπόρωση είναι το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα υγείας μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Δεν αφορά μόνο στους ηλικιωμένους, ούτε είναι θέμα αποκλειστικά γυναικείο. Μας «απειλεί» όλους και η πρόληψή της πρέπει να μας απασχολεί από την παιδική κιόλας ηλικία.
Αποτελεί ασθένεια των οστών, εξαιτίας της οποίας μειώνεται σταδιακά η πυκνότητά τους, με αποτέλεσμα να γίνονται πιο αδύναμα και εύθραυστα. Συνέπεια αυτής της διαδικασίας είναι να γινόμαστε πολύ πιο επιρρεπείς στα κατάγματα. Σήμερα, πολύ δύσκολα θα συναντήσουμε γυναίκα η οποία δεν γνωρίζει τι είναι η οστεοπόρωση. Κι όμως, μόνον το 10% πιστεύει ότι είναι δυνατό να πάσχει απ' αυτή. Δυστυχώς, τα συμπτώματά της δεν γίνονται αντιληπτά στο πρώιμο στάδιο της νόσου. Αρχικά, μπορεί να αισθανθούμε μικρούς πόνους στην πλάτη ή τη μέση και να μην αντέχουμε να σηκώνουμε μεγάλα βάρη. Καθώς η ασθένεια προχωρά, όμως, και τα κόκαλά μας γίνονται όλο και πιο αδύναμα, μπορεί απλοί μικροτραυματισμοί να αποτελούν αιτία καταγμάτων (τα πιο συχνά σημειώνονται στον καρπό, στη σπονδυλική στήλη και στο ισχίο). Χαρακτηριστικό των ανθρώπων με οστεοπόρωση είναι ότι χάνουν ύψος και κυρτώνει η σπονδυλική τους στήλη.
Επειδή, λοιπόν, όταν θα είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε τα συμπτώματά της, αυτή θα έχει ήδη εξελιχθεί, καλύτερα να γνωρίζουμε τις αιτίες και πώς μπορούμε να την προλάβουμε.
Παρουσιάζεται κυρίως στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Βασικό λόγο αποτελεί η απότομη έλλειψη οιστρογόνων, η οποία αυξάνει το ρυθμό απώλειας της οστικής μάζας. Δεν είναι, όμως, μόνο η φύση υπεύθυνη για την εμφάνιση της οστεοπόρωσης. Συντελούμε κι εμείς σημαντικά όταν αποφεύγουμε συστηματικά την άσκηση, δεν φροντίζουμε για την επαρκή πρόσληψη ασβεστίου και ενδίδουμε σε «κακές» συνήθειες, όπως το ποτό και το κάπνισμα.
... οι άντρες άνω των 50 κινδυνεύουν περισσότερο από την οστεοπόρωση παρά από τον προστάτη;
Η πρόληψη της οστεοπόρωσης επιτυγχάνεται μέσα από καθημερινές συνήθειες και επιλογές σε όλη μας τη ζωή. Από την παιδική κιόλας ηλικία είναι απαραίτητο να λαμβάνουμε καθημερινά την ποσότητα ασβεστίου που χρειάζεται ο οργανισμός (κυρίως από γαλακτοκομικά, ψάρια που τρώγονται με το κόκαλο και πράσινα λαχανικά), και να γυμναζόμαστε τακτικά (τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα επί 45'-60'). Επίσης, δεν θα πρέπει να καπνίζουμε και η ημερήσια κατανάλωση αλκοόλ να μην ξεπερνά το 1 ποτό για τις γυναίκες και τα 2 για τους άντρες.
Επιτυγχάνεται μόνο με τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας, εξέταση που πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά στην ηλικία των 45-50 ετών (ή νωρίτερα, αν υπάρχει πρόωρη εμμηνόπαυση). Σημαντικό, σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, είναι η μέτρηση αυτή να γίνεται σε δύο περιοχές (στην οσφυϊκή μοίρα και στο ισχίο), γιατί διαφορετικά η διάγνωση δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη.
• Περίπου 200 εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως υποφέρουν από οστεοπόρωση.
• Κάθε 30'' συμβαίνει στην Ε.Ε ένα κάταγμα που οφείλεται σ' αυτήν.
• 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 8 άντρες θα υποστούν τουλάχιστον ένα οστεοπορωτικό κάταγμα στη ζωή τους.
Η γυμναστική είναι ένας από τους κυριότερους «εχθρούς» της οστεοπόρωσης. Ας τη βάλουμε, λοιπόν, στο πρόγραμμά μας!
Με τη σωματική δραστηριότητα και κυρίως με την άσκηση ενεργοποιούνται οι οστεοβλάστες, τα κύτταρα δηλαδή που παράγουν τα οστά, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται η αύξηση, αλλά και η διατήρηση της οστικής πυκνότητας. Ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες ηλικίες, όπου η οστεοπόρωση ίσως έχει αρχίσει να κάνει αισθητή την εμφάνισή της, η άσκηση θεωρείται ακόμα πιο σημαντική, καθώς βοηθά στη διόρθωση και τη διατήρηση της σωστής στάσης του σώματος, βελτιώνει το μυϊκό τόνο και την ισορροπία και γενικότερα τη φυσική κατάσταση συνολικά, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο κίνδυνος ατυχημάτων και άρα καταγμάτων. Aπαιτείται συνδυασμός καθημερινών δραστηριοτήτων και ασκήσεων με αντιστάσεις, για να επιτευχθεί τόσο η πρόληψη όσο και η αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας.
Κάθε κίνηση κατά την οποία ο σκελετός μας αναγκάζεται να στηρίξει το βάρος του σώματος, θεωρείται ιδιαίτερα χρήσιμη. Τέτοιες είναι το περπάτημα (τουλάχιστον 1-2 χιλιόμετρα την ημέρα), το ελαφρύ τζόκινγκ, το κολύμπι, το ανέβασμα σκάλας κ.λ.π.
Πρόκειται για γυμναστική με λάστιχα ή βάρη, η οποία είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της οστικής μάζας.
Σύμφωνα με έρευνες, έχει θετικά αποτελέσματα σε όλες τις ηλικίες, ακόμα και στην τρίτη. Βασική προϋπόθεση, βέβαια, είναι να επαναλαμβάνεται 3 φορές την εβδομάδα, επί μισή ώρα τουλάχιστον.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν διαγνωστεί οστεοπόρωση, φρόνιμο θα ήταν να μην επιλέξουμε οι ίδιοι τη γυμναστική που θα κάνουμε, αλλά να ζητήσουμε από ένα φυσικοθεραπευτή να καταρτίσει πρόγραμμα ασφαλών ασκήσεων, που μας ταιριάζουν.
Χειρισμοί πίεσης πέντε γραμμαρίων ή λιγότερο συνδέουν τον θεραπευτή με το σύστημα της περιτονίας και μέσω αυτής με κάθε τμήμα του σώματος, καταπολεμώντας συμπτώματα ασθενειών μερικά εκ των οποίων είναι χρόνια.
Τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα δύνανται να μειώσουν τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Η Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιεί ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, με στόχο την ενδυνάμωση της ικανότητας του ασθενή στην ίαση.
Η συντηρητική διαχείριση του πόνου στη μέση με τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και κινητοποίησης, συμπληρωματικά της ιατρικής θεραπείας, βελτιώνει την λειτουργική ικανότητα, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της.
Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η πολυπλοκότητα του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου, το Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο φαίνεται πως επικρατεί.
Η επίδραση της εφαρμογής ξηράς βελόνας, στην άνω μοίρα του τραπεζοειδή μυ, στην ένταση του πόνου και την ανικανότητα στον αυχένα σε σύγκριση με την ισχαιμική πίεση.
Στοχευμένη ή όχι «Κινητοποίηση» στη Σπονδυλική Στήλη (Έρευνα)
Μια καλή αρχή για να απαλλαγούμε από τη χρόνια φλεγμονή και τις επιπτώσεις της είναι οι αλλαγές που επικεντρώνονται στον τρόπο ζωής μας.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 820 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ