Η τεχνική της Μυοπεριτονιακής Απελευθέρωσης (Myofascial Release) είναι ένα σύστημα διάγνωσης και θεραπείας, που μέσω της ψηλάφησης, με εξειδικευμένους ήπιους και αργούς χειρισμούς, επιτυγχάνει την απελευθέρωση των μυοπεριτονιακών ιστών.
Η τεχνική της Μυοπεριτονιακής Απελευθέρωσης (Myofascial Release), για πρώτη φορά περιγράφεται από τον Andrew Taylor Still και τους μαθητές του. Είναι ένα σύστημα διάγνωσης και θεραπείας, που μέσω της συνεχής ανατροφοδότησης (feedback) της ψηλάφησης, επιτυγχάνει την απελευθέρωση των μυοπεριτονιακών ιστών (Fascia: The Tensional Network of the Human Body, 2012). Εφαρμόζεται με εξειδικευμένους αργούς και ήπιους χειρισμούς, συνεχούς πίεσης σε επώδυνες περιοχές ή περιοχές με δυσλειτουργία. Στόχος των χειρισμών είναι η διάταση, η αποκατάσταση της ελαστικότητας και η απελευθέρωση περιορισμών στην περιτονία.
1) Άμεση τεχνική (direct techniques), σε αυτή τη τεχνική η πίεση ασκείται προς την κατεύθυνση του περιορισμού έως ότου υπάρξει αλλαγή και συμβεί απελευθέρωση/χαλάρωση του ιστού. Οι άμεσες τεχνικές περιλαμβάνουν Rolfing, deep tissue massage κ.α.
2) Έμμεση τεχνική (indirect techniques), σε αυτή τη τεχνική η πίεση ασκείται προς την κατεύθυνση της ευκολίας, προς την κατεύθυνση όπου ο ιστός κινείται πιο εύκολα, δηλαδή μακριά από τον περιορισμό έως ότου επιτευχθεί ελεύθερη κίνηση. Οι έμμεσες τεχνικές περιλαμβάνουν την Κρανιοϊερή Θεραπεία (craniosacral therapy), την τεχνική της Μυϊκής Ενέργειας (Muscle Energy Technique) κ.α.
Πολλές φορές για επιτευχθεί η απελευθέρωση της περιτονίας απαιτείται συνδυασμός και των δυο τεχνικών. Αρχικά επιλέγουμε την έμμεση τεχνική για να προετοιμάσουμε τους ιστούς και στη συνέχεια την άμεση. Δηλαδή αρχικά πηγαίνουμε προς την κατεύθυνση της ευκολίας, αφού υπάρξει αλλαγή στην αίσθηση της ελαστικότητας του ιστού στη συνέχεια η κατεύθυνση του χειρισμού αλλάζει προς τον περιορισμό (εμπόδιο στη κίνηση), έως ότου επιτύχουμε την πλήρη απελευθέρωση. Σκεφτείτε πως ανοίγουμε ένα φρακαρισμένο συρτάρι, πρώτα το σπρώχνουμε προς τα μέσα για να χαλαρώσει η αντίσταση και στη συνέχεια προς τα έξω για να ανοίξει.
Η χαλάρωση ή επιμήκυνση που αισθάνεται ο θεραπευτής κατά τη διάρκεια των χειρισμών, σημαίνει μικρή βελτίωση του μήκους και της ελαστικότητας. Χρειάζονται επαναληπτικές συνεδρίες για την πλήρη αποκατάσταση. Επαναληπτική εργασία σημαίνει προσθετική εργασία. Επιτυγχάνουμε απελευθέρωση του περιορισμού προοδευτικά, ώστε να επιτρέψουμε σε ένα πολύπλοκο σύστημα να προσαρμοστεί σταδιακά. Η εργασία με επαναληπτικό τρόπο είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να βοηθηθεί ένα μεγάλο και περίπλοκο σύστημα να ενσωματώσει τις αλλαγές με ρυθμό που μπορεί άνετα να χειριστεί.
Οι Barnes και Smith, πίστευαν ότι η ήπια πίεση που ασκείται στην περιτονία, προκαλεί θερμικές αλλαγές από μια αγγειοκινητική απόκριση, οδηγώντας σε αυξημένη ροή αίματος. Ως αποτέλεσμα πίστευαν ότι η λεμφική παροχέτευση βελτιώνεται και επιτρέπεται η βέλτιστη δομική ευθυγράμμιση.
Όταν εργαζόμαστε σε επιφανειακά στρώματα, είμαστε σε θέση να επηρεάσουμε την αναδιαμόρφωση αυτών των ιστών, που έχουν εμπλακεί σε χρόνια πρότυπα πόνου. Όταν εργαζόμαστε σε βαθύτερα στρώματα, για παράδειγμα σε τένοντες, όπου υπάρχουν τα όργανα του Golgi, μπορούμε να επηρεάσουμε τα πρότυπα της μυϊκής λειτουργίας. Όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε περιπτώσεις χρόνιου πόνου, εργαζόμαστε τόσο σε επιφανειακό επίπεδο, όσο και σε βαθύτερα στρώματα. Η τεχνική μας είναι να ασκούμε ήπια πίεση μέχρι το σημείο που είναι άβολο για τον ασθενή, αλλά όχι επώδυνο. Τότε απλά περιμένουμε να συμβούν οι αλλαγές στον ιστό.
Χρησιμοποιούμε ήπια πίεση ώστε να αισθανθούμε την αντίσταση του ιστού και στη συνέχεια αντί να την παραβιάσουμε, περιμένουμε τουλάχιστον 90 δευτερόλεπτα ή και περισσότερο μέχρι να αισθανθούμε τον ιστό να γλιστρά για να σταματήσει στο επόμενο εμπόδιο. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο έως ότου επιτύχουμε τον στόχο μας. Όταν επιτύχουμε την απελευθέρωση του ιστού, η αίσθηση είναι σαν να τεντώνουμε μια τσίχλα.
Για να επιταχυνθεί το αποτέλεσμα της θεραπείας, αντί να ασκείται απλά πίεση από τον θεραπευτή, είναι χρήσιμο το σώμα του ασθενή να τοποθετείται σε τέτοια θέση ώστε να ενθαρρύνεται η επιμήκυνση της περιτονίας.
Η Μυοπεριτονιακή Απελευθέρωση, γενικά είναι καλά ανεκτή από τους περισσότερους ασθενείς. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται μπορούν να αποκαταστήσουν το εύρος κίνησης και να μειώσουν τον πόνο, επιτρέποντας την γρήγορη αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Οι στόχοι της θεραπείας αφορούν: τη χαλάρωση του μυϊκού τόνου, βελτίωση της αιματικής κυκλοφορίας σε περιοχές με ισχαιμία, αυξημένη φλεβική και λεμφική παροχέτευση, ενεργοποίησης του μυοτατικού αντανακλαστικού. Οι Μυοπεριτονιακές τεχνικές, είναι χρήσιμες για την διακοπή του κύκλου: πόνος – μυϊκός σπασμός – πόνος.
Υπάρχουν ελάχιστες επιπλοκές που περιλαμβάνουν αυξημένο πόνο, μυϊκό σπασμό και πονοκεφάλους (μετά από τεχνικές στην περιοχή του αυχένα).
https://www.sciencedirect.com/topics/medicine-and-dentistry/myofascial-release
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σας όταν κάποιος διαμαρτύρεται για πόνο στη μέση; Μπορεί να είναι μυϊκός σπασμός, εμπλοκή νευρικής ρίζας, αρθρίτιδα ή πρόβλημα στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Σπάνια συνδέουμε την άρθρωση του ισχίου (μηροκοτυλιαία άρθρωση) με τον πόνο στη μέση, παρόλο που σε αρκετές μελέτες έχει βρεθεί ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της μειωμένης λειτουργικότητας της άρθρωσης του ισχίου και της παθολογίας στη σπονδυλική στήλη (1).
Η Κρανιοϊερή Θεραπεία είναι μια ήπια Χειροθεραπεία, που επιδρά μέσω του συστήματος της περιτονίας αξιοποιώντας τη δυνατότητας του σώματος για αυτοθεραπεία. Έχει τη ρίζα της στην Κρανιακή Οστεοπαθητική, ενώ εμπνευστής της ήταν ο Αμερικανός Οστεοπαθητικός Dr John Upledger,Do. Το Διεθνές Ινστιτούτο Upledger (The Upledger Institute International), ευθυγραμμιζόμενο με τις νέες επιστημονικές έρευνες, συνεχώς εξελίσσει τα πρωτόκολλα και τη θεώρηση της Κρανιοϊερής θεραπείας, εστιάζοντας στην ασφάλεια, στην αξιολόγηση και στην θεραπευτική επίδραση.
Η λεμφική παροχέτευση (Manual Lymphatic Drainage – MLD), είναι ευρέως αποδεκτή ως συντηρητική θεραπεία για το λεμφοίδημα. Οι ερευνητές με αυτή τη συστηματική ανασκόπηση στόχευσαν να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα της σε ασθενείς ευρισκόμενους σε ομάδα υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν λεμφοίδημα ή ζουν με αυτό.
Ο όρος κοκκυγοδυνία περιγράφει τον πόνο στον κόκκυγα, ή γύρω απ’ αυτόν, κυρίως κατά το κάθισμα. Η κατάσταση της κοκκυγοδυνίας αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1600, αλλά ως όρος χρησιμοποιήθηκε από τον Simpson, το 1859.
Αυχενική κεφαλαλγία/πονοκέφαλος χαρακτηρίζεται ο πόνος που έχει προέλευση από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος ξεκινά από τον αυχένα και το πίσω μέρος του κεφαλιού και ακτινοβολεί προς τα εμπρός. Δεν πρέπει να συγχέεται με τις ημικρανίες και τις άλλες μορφές πονοκεφάλου, καθώς πρόκειται για δευτερογενή πόνο, πόνο δηλαδή που προέρχεται από μια υποκείμενη πάθηση.
Το κεφάλι είναι σημαντικό στοιχείο της βιοκινητικής αλυσίδας. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, πρέπει να βρίσκεται κατά μήκος της μέσης γραμμής τού σώματος. Εξαιτίας της θέσης του, αλλά και του γεγονότος ότι αποτελεί περίπου του 6% του συνολικού βάρους του σώματος, πολλοί συγγραφείς πιστεύουν ότι έχει σημαντικό αντίκτυπο στην λειτουργία του.
Ένα συνηθισμένο σύμπτωμα για το οποίο συχνά οι ασθενείς παραπονούνται και αναζητούν βοήθεια είναι ο «δύσκαμπτος αυχένας». Αυτός ο άτυπος όρος μπορεί να αναφέρεται σε συμπτώματα που κυμαίνονται από την γενική δυσκαμψία της αυχενικής μοίρας τής σπονδυλικής στήλης, έως την ακινητοποίηση και τον οξύ πόνο, ή μπορεί να αναφέρεται σε πόνο που ακτινοβολεί στο άνω άκρο και περιορίζει την ικανότητα στροφής τού κεφαλιού σε μια ή περισσότερες κατευθύνσεις.
Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένας πεπλατυσμένος δίσκος, που βρίσκεται ανάμεσα στα σώματα των σπονδύλων. Αποτελείται από τον πηκτοειδή πυρήνα στο κέντρο του ως το ζελατινοειδές και εύπλαστο μέρος και τον ινώδη δακτύλιο που τον περιβάλει συγκρατώντας τον στην θέση του, είναι το πιο σκληρό και ινώδες μέρος.
Ο πόνος στην μέση είναι ένα πρόβλημα που αφορά πάρα πολλούς ανθρώπους και δεν παύει ποτέ να είναι επίκαιρο. Σύμφωνα με το National Center for Health Statistics (U.S.A.), περίπου ένας στους τέσσερεις ενήλικες αναφέρει ότι τον προηγούμενο μήνα είχε κρίση πόνου στη μέση που διήρκησε τουλάχιστον μια ημέρα, ενώ το 25% των ενηλίκων που ερωτήθηκαν ανάφεραν ότι τους προηγούμενους τρεις μήνες είχαν παρουσιάσει πόνο στη μέση.
Σε ασθενείς με πόνο στην έξω επιφάνεια του γόνατος μπορεί να εμπλέκεται η αρθρική ένωση κνήμης και περόνης. Μια από τις βασικές λειτουργίες της αρθρικής ένωσης κνήμης – περόνης είναι να αποτρέπει τις στροφικές τάσεις τού άκρου ποδιού κατά την βάδιση.
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 265 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ