Το περπάτημα στη φύση μειώνει το άγχος!
Σε πρόσφατη μελέτη από το Lise Meitner Group for Environmental Neuroscience at the Max Planck Institute for Human Development, διαπιστώθηκε ότι μια ώρα περπάτημα στο δάσος Grunewald στη Γερμανία, μείωσε το άγχος στους συμμετέχοντες, ενώ αντίθετα περπάτημα ίσης διάρκειας σε πολυσύχναστο δρόμο στην εμπορική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Στη μελέτη διαπιστώθηκε μείωση της δραστηριότητας της αμυγδαλής, μιας κεντρικής περιοχής του εγκεφάλου που ρυθμίζει τα συναισθήματα, συμπεριλαμβανομένου του φόβου και του άγχους. Η Sonja Sudimac, προδιδακτορικός συνεργάτης και βασικός συγγραφέας της μελέτης ανέφερε στο Medical News Today: «Τα αποτελέσματα της μελέτης μας δείχνουν ότι μετά από μια μόνο ώρα περπάτημα στη φύση, η δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην επεξεργασία του άγχους μειώνεται».
Οι ερευνητές εξέτασαν την εγκεφαλική δραστηριότητα 63 υγιών ατόμων, με τη χρήση λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (Fmri), πριν και μετά το περπάτημα. Η δραστηριότητα της αμυγδαλής παρέμεινε σταθερή σε εκείνους που περπάτησαν μέσα στο αστικό περιβάλλον. Σκοπός της μελέτης ήταν να προσδιορίσουν την επιρροή του αστικού και αγροτικού περιβάλλοντος σε ψυχικές διαταραχές όπως το άγχος, η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια. Προηγούμενες μελέτες είχαν διαπιστώσει ότι η ζωή στη πόλη επηρεάζει την διαχείριση του άγχους. Σύμφωνα με την Sudimac: «αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα γιατί καταδεικνύει για πρώτη φορά την αιτιώδη σχέση μεταξύ της επαφής με τη φύση και αλλαγών στον εγκέφαλο που σχετίζονται με το άγχος».
“How nature nurtures: Amygdala activity decreases as the result of a one-hour walk in nature”, Sonja Sudimac, Vera Sale & Simone Kühn Molecular Psychiatry volume 27, pages4446–4452 (2022)
Οι ασυμμετρίες μπορεί να αποτελούν αιτία πόνου και πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η εξισορρόπηση του σώματος με την ελαχιστοποίηση των ασυμμετριών θα βελτιστοποιήσει τη μηχανική του σώματός, ενώ μπορεί να αποτρέψει σοβαρά προβλήματα πόνου στην πορεία.
Η βρεφική ηλικία χαρακτηρίζεται από αδέξια, μη ορθολογική ομόπλευρη κινητική συμπεριφορά. Η απορρέουσα ασυντόνιστη κίνηση συνεχίζεται μέχρι να αρχίσει το βρέφος να μπουσουλάει σταυρωτά. Αυτό το νέο μοτίβο αντίθετης κίνησης αναδιοργανώνει στη συνέχεια το κεντρικό νευρικό του σύστημα, ώστε όλα τα σωματικά συστήματα να συνεργάζονται ομαδικά.
Ο στόχος αυτής της τεχνικής είναι η πρόκληση χαλάρωσης ενός μυός ή μιας μυϊκής ομάδας, η υπερτονία της οποίας θεωρείται ότι είναι η πηγή του πόνου ή/και της απώλειας κινητικότητας σε ένα μέρος του σώματος ή/και σε μια άρθρωση.
Ο πόνος, ως σύμπτωμα, μπορεί να αποδειχτεί ένας δύσκολος γρίφος τόσο για τον ασθενή, όσο και για τον θεραπευτή. Η απάντηση βρίσκεται στην όσο το δυνατόν καλύτερη ευθυγράμμιση του σκελετού. Δηλαδή να ισορροπήσει, μέσω ήπιας κινητοποίησης, το κεφάλι στον αυχένα και η λεκάνη με τα πόδια.
Χειρισμοί πίεσης πέντε γραμμαρίων ή λιγότερο συνδέουν τον θεραπευτή με το σύστημα της περιτονίας και μέσω αυτής με κάθε τμήμα του σώματος, καταπολεμώντας συμπτώματα ασθενειών μερικά εκ των οποίων είναι χρόνια.
Τεχνικές χειροθεραπείας και άσκηση με βαθύ κάθισμα δύνανται να μειώσουν τις μυϊκές ανισορροπίες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση.
Η Κρανιοϊερή θεραπεία χρησιμοποιεί ένα διευρυμένο Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο για την υγεία και την ασθένεια, με στόχο την ενδυνάμωση της ικανότητας του ασθενή στην ίαση.
Η συντηρητική διαχείριση του πόνου στη μέση με τεχνικές σπονδυλικής ανάταξης και κινητοποίησης, συμπληρωματικά της ιατρικής θεραπείας, βελτιώνει την λειτουργική ικανότητα, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα της.
Πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι οι αναρριχητές βράχου εμφανίζουν υψηλό ποσοστό αρθρίτιδας στον ώμο.
Ατλαντο-ινιακή ένωση:
μια αμφίδρομη σχέση
Συνδεθείτε με τα κοινωνικά μας δίκτυα "Social Media" και ανακαλύψετε τις νεότερες πληροφορίες
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 219 guests και κανένα μέλος
ΑΛΚΙΜΑΧΟΥ 3 - 5 / 11634 / ΑΘΗΝΑ